Artık Zaman Benden de Çok Uzak...

Çok uzun bir yol...

Duraklarım var belli belirsiz...Kar aralıksız yağmakta sislerin içerisinde...

Yol uzak...Zaman senden uzak...Uzayan yolda tek yolcu benim...

Ağaçlar var,sıralı ve yaralı...Dallarında umut türküsü fısıldayan kuşlar...

Gelip geçiyor hayat otobüsüm...Durmuyor...Tıpkı ömrümüz gibi...Ya da tutamadığımız zaman gibi...

Oysa böyle hayal etmemiştim bu yolculuğu...Hani nerde ardımdan mendil sallayan...Nereye sakladınız o nazlı çocuğu...

Sarılmalı doyasıya ve ağlamalıydım...Sonra kuru bir '' Allaha Ismarladık '' sözü dökülmeliydi dilimden...

Valizimi taşımalıydı yorgun ama umutlu yürekler...Güle güle demeliydi gülen gözlerle...Sonra tek bir cümle '' Yine Gel '' ...

Artık geri dönemem...Sis çoktan sarmış sıralı ağaçların boğazını...Ardıma baktığımda görünen o eski köy şimdi kayıp...

Nerede kaldı az önce soğuk suyundan kana kana içtiğim gözü yaşlı çeşme...

Hüzün karası bulutlar sarmış dört bir yanımı...Yol uzak...Gözün aydın zaman artık benden de çok uzak...

Gece Yağmuru