Keşkeleri Çıkardım Hayatımdan

Keşkeleri çıkardım hayatımdan

eyvallahlar bana göre değil artık

bana göre değil pişmanlıklar

keşkeleri çıkardım hayatımdan.

ben seni unuturum sevdiğim

ela gözlerini bir bardak rakıya gömerim

anıları içime

yıllar önce bir temmuz gecesinde

zamansız bir yağmur altında başlayan

o zamansız aşkımızı unuturum

ben seni unuturum sevdiğim

zaten hayat bir yalan.

gece ağır ağır sırtını vermekte sabaha

üzerimde eskiden kalma bir sevdanın yorgunluğu

yüreğimin kara kaplı defterinde

sararmış sayfaların arasında

bir adamın yıllar arkasında kalmış

suskunluğu var

ve küskünlüğü hayata

o ki kapanmış bir kapı umutlarıma

çaresizliğe bir geçit

durma hadi gözlerimden de çekip git

çek git gecelerimden

bir daha girme düşlerime

kanıma girme artık

yeter git.

kimseler bilmez geceden başka yine yalnızım

sokaklar dolusu insan içinde

bir ben bir ben yalnızım.

gece ağır ağır sırtını vermekte sabaha

ne fırtınalar kopar yine içimde

bu sevda yakar yüreğimi

yıkar derinden

susar içimdeki ağıtlar

geceler inadına susar

ben susarım.

an gelir

zamanlar dolusu ağlarım

ağlarım çocuk gibi

ihanet karası gecelerde

kıvrandırır bir sancı

***** bir kurşun gibi

arkadan vurur yalnızlık

sabahlara kadar ağlarım

ağlarım ölesiye.

neden içi karanlıktı bu kadar gecelerin

neden geceler umut taşımaz sabaha

ve neden ağlatır beni bu uzun yolculuklar

yeter artık yeter

buraya kadar

keşkeleri çıkardım hayatımdan

eyvallahlar bana göre değil

bana göre değil yerli yersiz ağlamak

madem ki bir kez yaşanıyor bu hayat

kılıcımı çektim kınından

kuşandım cesareti

ve bitirdim esareti

gömdüm denizlere.

keşkeleri çıkardım hayatımdan

eyvallahlar bana göre değil artık

anladım ki insan her an sevebilir

mevsimsiz açan bir çiçek gibi

dirilir yeniden

keşkeleri çıkardım hayatımdan.

geleceksen bugün gel

yarın çok geç olabilir.

Şebnem Kısaparmak