BİR_KADINI_AĞLATMAK.....

 

Bir kadını ağlatmak çok zor değildir aslında.

Kadınlar her şeye ağlayabilir;bir filme,bir şarkıya,bir yazıya.

En az erkekler kadar yani!

Ama bir kadını yürekten ağlatmak zordur.

Eğer bir kadın yürekten ağlıyıyorsa,

ağlatan onun yüreğine ulaşmış demektir....

 

Ama o yüreğin değerini bilememiş olacakki

ağlatan gözünü bile kırpmadan teker teker

batırır iğneleri yüreğine!

İşte o zaman koca bir yumruk gelir

oturur boğazına kadının yutkunamaz,

nefes alamaz!çünkü o koca yumruk

canını çok acıtır.Gözleri buğulanır kadının sonra.

 

Ağlamayacağım der içinden.

Ama engel olamaz işte;

Çünkü yüreğine, ulaşmıştır birileri

ve iğneleri saplamaktadır.

Bu acıya ne kadar karşı koyabilirki kadın!

İnce ince süzülür yaşlar gözünden;

önce bir kaç damla,sonra bir yağmur seli...

Ve kadın ağlar ;hemde çok!

 

Sanmayınki gidene ağlar kadın!

Gidenin giderken koparttığı yerdir onu ağlatan.

Orada bıraktığı yaradır...

O yaranın asla kapanmayacağını,

kapansa bile izinin kalacağını bilir kadın!

O yüzden ağlar ....

Ama bilirmisiniz?ağlamak kadınları olgunlaştırır.

Her damla daha çok kadın yapar kadınları.

Her damla bir derstir çünkü.

 

Bazen kadınlar ağladığında çoğu insan,

ağlama niye ağlıyorsun ki,değmez onun için derler.

Bilmediklerindendir böyle demeleri.

Çünkü yürekleri acıyan kadınlar ağlayamazssa,ölürler.

İçindeki zehirdir onları öldüren!

Ağlayarak o zehirden kurtulur kadınlar,

o irirni temizlerler yaralarındaki!

Çünkü bilirler temizlenmezse iltihaba dönüşür yaraları...

 

Dönüşmemesi lazımdır oysa,o yüzdende bolca ağlarlar.

Zaman geçer sonra kadılar kendilerine sarılmayı öğrenirler.

Umarım öğrenirler,yoksa ruhlar sapkın yollara çarpar kendilerini.

Sapan ruhların doğru yolu bulmasıda yeni acılar demektir.

Bunu bilir kadınlar;o yüzden eninde sonunda

öğrenirler kendilerine sarılmayı....

 

Çok ağlayan kadınlar,bir çok şeyden

vazgeçen kadınlardır aslında..

Her damla olgunlaştırır kadınları evet ama

olgunlaştıkça o safça inandıkları aşk gerçeği

onların gözünde küçülür.

Küçüldükçe değerini yitirir ve işteo zaman

kendilerine sarılıp,yeni bir kadın yaratırlar kendilerinden.

Güçlü,yenilmez,mağrur ve aşka inanmayan....

 

İnsanlar soruyor çoğu zaman neden?

Bu kadar çok bekar kadın var diye;

Çünkü o inançlarını yitirdi o kadınlar.

Zamanında yüreklerine o kadar çok iğne saplandıki,

o kadar çok acıdılarki!

Artık kendilerinden başka bir doğru olmadığına inanıyorlar.

O yüzden kendilerine sarılıyorlar....

 

Çünkü biliyorlarki

Sarıldıkları adamlar onları hak etmedi;

Hemde hiç bir zaman!

Hep bir çıkarları oldu sarıldıkları adamların.

E.... o zaman niye sarılsınlarki!

 

Niye sarılalımki!

Etrafınızda yürekten ağlayan bir kadın varsa,

bilinki olgunlaşıyordur...

Bilin ki,gerçekleri kabul etmeye başlamıştır...

Bilin ki,artık sarılacak tek bir doğrusu kalmamıştır....

 

O,da kim diye sormayın artık.

Çokağlayan kadınlar.eninde sonunda

kendilerine sarılırlar çünkü!

 

Aziz NESİN