OLUR DA...

OLUR DA…

Sana yine sevdiğin kırmızı güllerden bir demet hazırlıyorum!

Olur da bir yerlerde koklarsın diye…

Belki kırmızının romantikliğine kapılıp beni tekrar seversin diye…

Sana yine o sevdiğin bulutlu şemsiyeyi gönderiyorum!

Olur da bir yerlerde ıslanırsın diye…

Belki yağmur damlaları tenini acıtır da seni düşündüğüm için beni seversin diye…

Sana yine en çok okuduğum duaları ediyorum!

Olur da bir yerlerde nazara gelirsin diye…

Belki üzerinde gözler vardır, vardır da onları terk edip bana gelirsin diye…

Sana yine iskeleye kazıdığımız isimlerimizin baş harfleri bulunan taşları yolluyorum!

Olur da bir daha isimlerimizin baş harflerini yazmak istersin diye…

Belki onları görünce biraz olsun eskiye özlem duyar da beni özlersin diye…

Sana yine sevdiğin cümlelerle sesleniyorum!

Olur da bir yerlerden duyarsın diye…

Belki pişmanlık duyar da beni yeniden seversin diye…

Sana yine diyecek söz bulamıyorum!

Olur da suskunluğumu özlersin diye…

Belki bir gün bir yerlerde karşılaşırız da yüzüm kızarınca utangaçlığımdan beni tanırsın diye…

Sana yine seni sevdiğimi söylüyorum!

Olur da… olur da… olur da…

Ama olmaz bunu çok iyi biliyorum…

Seni, kendinin bile sevemeyeceği kadar çok seviyorum…

Eren Türkmen