-Ben bunu izlemek istemiyorum hala....Dedi altı yaşında ki erkek yeğenim,okuduğum dergiden başımı kaldırım tv ekranına baktım bir ölüyü gömüyorlardı,kumandaya uzanıp kanalı değiştirdim.

"Ama hepimiz birgün ölüceğiz mesela sen büyüyüp yetişkin bir adam olduğunda belkide ben ölmüş olacağım"dedim.

-O zaman ben hiç büyümeyeceğim.

Canım benim yaa,bir çocuğun yüreğinde ki sevginin derinliğini gördüm içim titredi,halasını kaybetme korkusu büyüme isteğini bastırabiliyor demekki,ne muhteşem varlıklar şu çocuklar ne kadar masum ve çıkarsız seviyorlar sevdiklerini....

O yaşta bir çocuğa ölüm nasıl anlatılırki diye düşündüm.

-Halanın küçük sevgilisi gel kucağıma otur şöyle.

-Sen istesende istemesende büyüyeceksin ve insanlar ölecek,hem ölüm kötü birşey değil ki ordada birlikte olacağız hemde daha güzel bir dünyamız olucak.Allah bize çok güzel bir başka dünya hazırlamış,hep birlikte oraya gideceğiz,ama o güzel dünyaya hak etmek için ne yapıcağız...

-Ne..

-İyi insan olucağız kimseyi üzmeyeceğiz,fakir insanlara yardım ediceğiz ve Peygamberimizin yapmamızı istediği şeyleri yapıcağız hepsi bu kadar,bak ölüm hiç korkulacak bişey değil...

-Ama toprağın altına koyacaklar bizi...

-Bizi değil bedenimizi koyacaklar ruhumuz özgür olacak zaten önemli olanda ruhumuz,değişen pek bir şey olmayacak hep beraber başka bir yerde buluşacağız o kadar tamammı?Halanın küçük sevgilisi...

-Tamam

Sonrasında bir milyon öpücük.......................