ZAMAN TAPINAĞI

Gözlerimi kapamış oturuyorum halımın üzerinde. Taşı işleyen keski seslerini dinliyorum.

Diyorum ki ustalara; vücut, insan vücudu kutsaldır. Kutsal şeyleri barındırır. Bu yüzden kutsaldır

tapınaklar. Kutsal şeyler barındırırlar ve insan vücudunu yinelerler. Şeklini ya da oranlarını.

Vücudun kalbi sarmaladığı, ruhun zırhı olduğu gibi. Ve kutsal yerlere ancak onu bilen ulaşabilir.

Kalbin sesini bilen, o sesi dinleyen ulaşır. Duymak için kalbin yanında olmak gerekmez. Yapı, o sesi

dışarıya en mükemmel bir şekilde yansıtmak için kurulur. Yapı, ruhun en kolay hareket edebileceği

bir biçimde kurulur. Ve her bir taş, en kutsalı oluşturmak için olması gereken yere konur. Özenle

işlendikten sonra.

Ve işte ben, tapınağın en ortasında oturup sesleri dinliyorum. Tapınak yavaş yavaş oluşurken.

Sesin tınısını dinliyorum. Tını tam olmalı ki, Süleyman'ın sesi gürlesin, bu çatı altındakilerin başlarına

altın yağmur damlaları gibi aksın.

Bina tamamlanırken eskiyor ve yıkılıyor bir yandan. Aynı anda. Döngü tamamlanıyor her an.

Ustalar yeşil taşlara, birbirinin içine geçmiş kıvrık dallar ve yılanlar işliyorlar. Bir heykel

yontuyor bir usta. Mermerden. Heykeli o yontuyor ama gülümsemesini heykelin ben koyuyorum.

Saçlarını ben dalgalandırıyorum. Gözlerdeki bakışı ben koyuyorum; saçları, gözleri, dudakları o işliyor

Işıltıyı ben veriyorum.

Ve tapınak bir yandan yapılırken yıkılıyor öbür yandan. İhtişamın bu dünyada geçici olduğunu

hayal olduğunu bildirmek için. Ve Süleyman'ın Tapınağı'nın bile günü gelince yıkılacağını, taşlarının

taşınacağını ama barındırdığının hep bütün olarak kalacağını anlatmak için.

Tapınak, Ustabaşı, Süleyman'ın ve Belkıs' ın temsilcisi olarak orada bulunmakta. Ve çalışmak-

ta durmadan. Onların güçlerini... Amon'un gücünü, gönlünü tapınağın her taşına kendi alınteri ve göz

yaşı ile işlemekte. Her bir çekiç sesi, Amon'un şarkısında bir nota olmalıdır... Bir nota... Ve çalışmak

çalışmak çalışmak istiyor O'nun yolunda. Her bir taş diğerinin üzerinden yükselmekte. Ve her taş bir

diğerinden ayrı ancak onlarla bir bütünün zerresi olduğunun bilincinde. Her biri yaşamakta ve yaşlan-

makta. Yaşamın izlerini, gözyaşlarını taşımakta her biri. Belkıs'ın gözyaşları Kutsal Merkez'in altın-

daki odaya düşmekte. Orada ağlamış ve sonra Niobe'nin çocukları ardından ağladığı gibi.

Ustanın içinde, kalbine damlar Belkıs'ın gözyaşları. Güzel gülüşü parmaklarının ucundaki ak mermeri

şekillendirmekte. Süleyman'ın sevgisi saçlarını bukle bukle kıvırmakta.

Tapınağın içindeki tören nasıl bir tören olacak, dedi usta Süleyman'a. Kutsal rahip ve rahibeler

yürüyüp çember olacaklar bir yüreğin çevresinde. İç çemberde rahipler, dış çemberde rahibeler var.

Ve böylece ortada Süleyman'ın idareci vurgusu temel olacak tapınağa. Ve tapınak onun çevresinde,

Belkıs'ın sevgisi ile, doğanın sağaltıcı gücü üzerinde yükselecek. En ortadaki kararmış kalp, Amon'un

çocuklarının kalpleriyle temizlenecek. Ve hep öyle kalacak.

Bir başka tapınak olacak bu dağın içinde. Bu, özel olacak Belkıs ve Süleyman için. Onların

ilahi aşkları birleşecek burada ve akacak tüm dünyaya. Yeryüzü, yeraltı ve denizlerin çocuklarına

aşklarını sunacaklar buradan. Ve gizli olacak. Gizlenmesi gerektiğinden değil. Kutsal ama kutsal

ne demek? Buradaki enerji yakar kavurur buraya başka giren olursa. Gizlenmesinin amacı, çocuklarını

korumasıdır.

Ve böylece yeryüzünün temelleri altına gizlendi en kutsal olan. Toprak emsin diye enerjileri.

Duvarları kayalara oyuldu. Yer ülkesinin Deniz ülkesine bağlantısı olacak, dedi Süleyman. Denizin

naif bedeni ve coşkunluğu toprakta emildi, dinginleşti bu noktada. Burada bir ağırlık noktası gereki-

yordu bu üçlü birleşim noktası için. Özel güç merkezi inşa edilmesi gerekti. Sistem yapı yapılırken

aynı yerde, aynı anda yapılacak.

Zamanın başladığı yerde zamansızlık vardır. Geçmiş, gelecek ve şu an olarak nitelendirilenler

hep o andadır. Hep kendileri olarak ve hiç aynı kalmayarak...

Süleyman Tapınağı yapılırken aynı anda yıpranır ve yıkılır. Çünkü o, hem o noktada, hem de

değil. Hep orada oldu ve hiçbir zaman orada olmayacak. Orası, zamansızlık noktasıdır. Zamanın

kurgulandığı noktadır. Her şeyin her an yaşandığının bu dünyada bile algılandığı, anlaşıldığı,

yaşandığı noktadır.