sormuşlar bir bilgine HAYAT ne diye?

demiş bilgin iki yönlü bir yol devam eder bilinmeze sen görmezlikten gelsen de vardır bir yoldaşı her köşesinde

bazen çıkarsın zorlukla dar bir yokuştan

bazende aşarsın dertleri sanki uçuyormuş gibi inerek buradan

peki SEVGİ nedir demiş biri

kalbine sığmayacak kadar geniş

dedikodusu yapılmayacak kadar temiz

kokusunu alamayacagın kadar uzak

hayal edemiyecegin kadar yakın

ya KORKU nedir diye atılmış digeri?

bir yagmur damlasındaki barut kokusu

belki de saklanılan bir hayal yontusu

yada bir miniğin haykırışı

yada yüregi yaralı bir kuşun feryadı...

peki ya UMUT nerededir diye? atılmış umut avcısı

bilinmezde degildir bilirim, demiş yerini kaygı ve tasalı

aradın boşuna her yeri ama unuttun en kolay yeri besbelli

bu derken işaret etti insanın en derinden yaralı yerini...

peki DOST kimdir? diye sormuş biri

demiş; paylaştınmı sevgini,

korkunu ümidini ve yenilgini

verdin mi destegini

sordun mu halini

yolladın mı yüregini

agladın mı onun gibi

HİSSETTİN Mİ DOSTLUGU demiş ? diğeri

BİLGİN demiş

karşılıgı olmadan verilir mi hiç yürekteki sevgi?

dostluk dediğin tek bir ruhun iki ayrı bedende dirilmedir demiş (Alıntı)