O, ceninlerin üstüne basa basa yürürken, yeni tohumlar ekiyor sanmak.

O, şırıngayla verilene her saniye daha fazla sarıldıkça, sis arasında sağa sola yalpalayarak, bazen en değerlileri kırarak, bir vakit kuyuya, bir vakitse cılız bir ışığa yönelmek.

O, esiri kapatıldığında çıkartıp, besleyip sonrada örtülerini sıkılaştırarak tekrar kapatmak.

O, geçmiş olanı unutmak ve geleni umursamamak.

O, verilenle yetinmeyi fakirlik saymak.

O: Mutluluk.

Sana sunulduğunda değil zaten hep senin olduğunda; hep yüz üstünde olduğunda değil hava kabarcığı gibi ortaya çıkıp kaybolduğunda yarayan.

Fedakarlığın aşık olduğu.