Oturup ağladım,yalnız başıma sensiz,

ne sesini duydum,ne ellerin uzandı ellerime

yürüdüm yenikapı sahillerinde duymadı deniz,

ne dalgalar vurdu kıyıya,ne su sıçrattı üzerime.

Seni gördüm denizin bittiği yerde sen görmedin

oturuyorken deniz kıyısında,öylece üzgün.

Eskilerden kalma bir sancıydı kalbimde sevgin

denizin kıyısında bir karaltıyım,sadece bugün.

Beynimde uğuldadı,gazinolardan yükselen şarkılar

herkes gülüyordu benden gayri,kahkahalarla

beni anlatıyordu sanki bütün mısralar

ışıkların içinde ben başbaşaydım karanlıkla.

Haykırdım dalgalara,dedim:alın beni artık

çekildiler geriye geriye,dedim nereye bensiz.

Dediler kıyamayız,böylesi sevgiye;yazık

sevgiler yaşamalıdır kalsa da karşılıksız.