SEN SEN SEN........

SEN SEN SEN

Bir dağ başı yalnızlığı yaşıyorum yeniden...

Dağ başı yalnızlığı ölümden beter.

Hiç kimse aramasa sormasa beni

Sen gelsen yeter...

Huzur ellerinin güzelliğidir.

Gözlerin karşımda mutluluk denizi.

Her sabah soframızda ekmeğimizi

Sen bölsen yeter...

Yüreğim seninle yaylalar kadar serin

Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam

Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam

Sen dolsan yeter...

Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.

Bende sabır, sende naz...

Gündüzünden vazgeçtim, düşümde biraz

Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter...

Duymasa da hiç kimse

Şâir gönlümün, sende karar kıldığını.

Ve içimin şerha, şerha yarıldığını

Sen bilsen yeter...

Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi.

Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek.

Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,

Eğilsen yeter...

Yavuz Bülent Bakiler