Dünya Bir Gündür, O da Bugündür...

 

İşte geldik gidiyoruz...Zaman ne kadar da çabuk geçmiş...Ne zaman gelmişiz bu dünyaya,ne zaman büyümüşüz,ne zaman ağlamış,ne zaman gülmüşüz,ne zaman aşık olmuş,ne zaman dost olmuş,ne zaman düşman olmuşuz....Ne zaman olmuş bütün bunlar,hangi zamanda ? Bütün bunlar olurken ben mi farkında değildim yada farkında olmayan zaman mıydı ?

 

İşte geldik gidiyoruz...Yıllar ardı ardına ne zaman geçmiş hiç anlayamadan...Çocukluğumuzu hatırlamaya çalışırken gençliğimiz zamana yenik düşmüş ve yılların peşinde sürüklenmiş...Kimler gelmiş ve kimler geçmiş...Kimine göre doğru kimine göre yanlış...Geçip giden zaman içerisinde hatıra olarak kalmış DÜN...Anımsanmak istesede hafızalarda, geçmiş zamana yenik düşmüş...

 

İşte geldik gidiyoruz...Aşık olduk daha gençliğimizin ilk adımlarında...Heyecanı,mutluluğu,hayata toz pembe bakmayı tattık daha ilk basamaklarda...İkinci basamağa geçerken ayağımız kaydı düştük...Gençliğimizin verdiği azimle yenilmedik,ayağa kalktık ve bir daha denedik o basamaklara çıkmayı ve sağlam durmayı bildik hayat merdiveninde...

 

İşte geldik gidiyoruz...Dostlarımız oldu,başımızı her yukarı kaldırdığımızda...Elimizden tuttular,bizimle birlikteydiler her sağlam adım atışta...Her yukarı çıkışta, bir adım daha...Sendelediğimizde,düşme derecesine geldiğimizde sadece bir kaç el oldu elimizi tutan...Sonraki basamakları birlikte çıktık,birlikten kuvvet doğarcasına...Bu hayat merdiveninde...

 

 

İşte geldik gidiyoruz...Paylaşmayı bildik,paylaşılmayana inat...Düşüncelerimize önem verdik,düşünenden ötürü...Ayrım nedir bilmedik aynı sofrada paylaşırken ekmeğimizi...Akıp giden zaman içerisinde sağlam kişilikler edindik gönül havuzumuza biriken...

Bir gül sunduk daha tomurcukken,açılsın diye dost ellerde...Güllerimizi ayaklar altında çiğneyenlere selam ettik...Hayat yokuşunda ilerlerken hayal kırıklığı içerisinde...

 

İşte geldik gidiyoruz...Ne için geldiğimizi ve ne için gittiğimizi unutmuşken...Esen deli rüzgarların içerisindeki toz bulutları ile savrulurken...Ardımıza dönüp bakmaya korkarken...Geride ne bıraktık diye düşünmekten çekinirken...Kimleri yarı yolda bıraktık yada kimler bizi yarı yolda bıraktı diye iç geçirmekten tükenmişcesine...Ama herşeye inat özelliklede hiç durmadan akıp giden zamana inat,başımız dik alnımız ak ilerledik bu hayat yolunda...

 

İşte geldik gidiyoruz...Bir selam eden olur mu diye düşünürken...Bir hayır duası eden olur mu diye düşünürken...Tek geldiğimiz bu dünyaya yine tek olarak gidiyoruz bizi yaradana...Cebimizde bilyelerimiz yok artık...Dünya kaygısını geride bırakıp bir avuç toprağa gidiyoruz...İşte geldik işte gidiyoruz...Bu yolda yüreğimizin çarpıştığı her yüreğe selam olsun...

 

 

Gece Yağmuru