Durma Beklediğin Yerde Sana Geliyorum

Durma Beklediğin Yerde Sana Geliyorum

Gülerek bakıyorum sana

Sırtımı dayadığım duvarın önünden

Taş atıyorum küçük bir parça

Beni görmen için

İçimde bir gök gürültüsü

Sanki yuvarlanıyor

Sesim

Seviyorum

Anlasana diyor

Elektriklerin kesildiği günlerdi

Eşlik etmek için karanlık korkuna

Ellerini tutardım

Kör karanlık olsa dünya diye dua ederdim

Bilmez miydim sanırsın

Gözlerinin ışığı karanlıktan daha güzel

Ama avuçlarını tutarken

Sende kaybolurdum ben

Beni bana sorsana

Taze bahar kokuları hiç bayatlamaz

Gönlündeki çiçekleri bana bıraksana

Sen çiçeksiz kalmazsın

Tabiat ana

Her gün emziriyor bereketini

Dileklerini bağladığın

Ağaçların dalları rengarenk

Nasıl bir bestesin sen

Veya bir doğa parçası

Başından sonuna ahenk

Susmasana

Kapılar açılıyor evinin sokağına

Kapılar kapanıyor gece boyunca

Ne hepsi açık

Ne hepsi kapalı

Ben hangisinden gireceğim

Işıklar sönmüş

İşaretler görünmüyor

Hayale aydınlık gerek

Bir nokta koymak hayatın sonuna

Rüyalar içinde

Şimdi ıslık çalıyorum kulağına

Şarkılı bir ıslık

Kapıldım kendi serinliğime

Bildiğin şarkı

Acıklı

Ağlatıcı

“ ölürsem sar beni gelinliğime”

Koluna giriyorum

Samimi ve sıcak

Billur yelekler giymiş gözyaşlarına

Üşümek yakışmazdı zaten

Avuçlarıma saklıyorum

Durma beklediğin yerde sana geliyorum.

Oğuzkan Bölükbaşı