Sen..Ben..Hüzün

Zamansız ve eski bir ilkbahar akşam üstünden kalma yarı bulanık hava,

Yağan yağmurla gökkuşağının renkleri altında bir düşün uykusundayım.

Kendimden geçtim, bunu fark ettiğimde senden de çoktan geçmişim.

Şimdi yalın ve yalnızlıktayım.

İçimdeki dalgalar durulmuş, fırtınadan sonraki toprak kokusundayım.

Sen.. kimdin de bunca zaman yüreğimi gözü yaşlı bıraktın.

Hırçınlığın boşuna, tutunamazsın artık duygularıma.

Ben.. nerden başladım ve nasıl bir son umdumsa, ordayım.

Hüzün.. bir var bir yok..

Yaralarımı hüzünle sarmadayım..

Şimdi yanımda duran ve huzurlu aşklardayım..