Eskiden sana yazardım..

Eskiden sana yazardım..

Bilmezdin sen, ve hatta ben bile bilmezdim; kime yazdığımı veya yazdığımın "kim" olduğunu..."Sana" yazarken eskiden, uzaklardaki "duruşun" başkalaşıverdi birden; sanki büyüdün... Ya da, sanki "beni" büyüttün gözünde... Veya benim gözümde "seni" küçültmeye çalıştın!.Eskiden, sana yazardım;Sana yazmaya korkmadığım zamanlarda!..Eskiden sana yazardım;Seni, sevdiğim sanıp!..Eskiden sana yazardım...Kayaları kazıyıp!Ne yaptın, ne yazdın, veya ne dedin bilmiyorum... Ne yaptım, ne yazdım, veya ne dedim onu da bilmiyorum...Ama, karşımda duruşun değişti sanki...Ve sanki, kalbime vuruşun değişti;anlamadan...Ve, anlatılamadan.isterdim ki;Dokunabileyim hâlâ en ince teline saçlarının...Ve sen, mızrap değmiş gibi titre yine!..

Eskiden, sana yazardım; seni, sevdiğim sanıp!..

Eskiden, sana yazardım; beni sevdiğini sanıp...

Eskiden sana yazardım;

Sana yazmaya korkmadığım zamanlarda!..

Düne ait olan hoş paragraflar artık seni hep öldürür..