Baharda Başlayan

 

 

Sen heyecanlar taşıyorsun, çocuk neşenle

Ben hayal kuruyorum

Söyleseydin ya, gelip kalbimin bir yerlerine oturacağını

Temizlemeye fırsatım olurdu tozunu toprağını

Geçmişin değdiği raflardaki anıların üzerine biriken

Çünkü hepsi senin yaşında ve güzeldiler

Ve senin gibi geldiler, sonra sessizce çekilip gittiler

Sana söylediğim ne kadar güzel söz varsa şimdi, onlar öğrettiler

 

Hayatımı bana benzettim başkasına değil

Hiç küsmediğim kendime

Seni de bana benzetiyorum

Sesin dünya ile barışık, gülüşün öylesine

Bana öğreteceğin cümlelerine acıkmış gibiyim

Başkasına söyleyemeyeceğim, vakit çok geç oldu

Sen de bir süre kalacak gibisin sanki

Kırılacak yerlerini bile bile, tırmanıyorsun yükseklerine bir sevdanın

Delisin inan ki

Deli olmak tadı gibidir yaşamanın

Belki de cezasıdır istediğin gibi yaşayamamanın

 

“Soğuk sokaklardan sıcak bir sobanın başına oturmak gibi” demiştin

Sevgini tarif ederken

Uzansan değeceksin

Kendini seyredeceksin yanarken, bir büyük keyifle

Dudaklarının kenarında o tebessüm

Ressama tarifidir hüznün

Ne bir adım ileri

Ne bir adım geri

Varlığına kanaat etmek sevdiğinin

Tutkun da olsak

Kimse anlamıyor, kimse anlamayacak

Çünkü yaşanan ne varsa yasak

Ve şimdi bahar

Konuşmasak da olur

Ağaçları dile gelmiş anlatıyorlar dinle

Günbatımında dalların kaybolan gölgelerindeki serinliğin hışırtılarında

 

Sana soramadığım sorular var

Senin hiç cevaplamadığın

Sadece bir aşkın akışına kapılmış iki gövdeyiz şimdi, iki ruh

Uygun olan hiçbir elbise yok üzerimize

Şekillerin hepsi yol veriyor kaderimize

Öylesine bir özlemenin failleri gibiyiz

Ne suçumuz var, ne günahımız

Ama idamlığız

Kararı mahalleli verdi

Yarın asacaklar

Sehpaya senin yıkadığın beyaz gömleğimle yürüyeceğim

 

Sen heyecanlar taşıyorsun, çocuk neşenle

Ben hayal kuruyorum ölümler barındıran

Korkan benim yarınımdan

Sen değil

Resmim bile yok cüzdanında

Şöyle küçüğünden

Vesikalık dediklerinden

Birilerine gösterebileceğin

Yarınında ben olmayacağım

Anlatacağın kimse olmayacak beni

Bir ben tanıyorum seni

Bir sen tanıyorsun beni

 

 

En son sayfada yazılı kalacak hatıran

Senden sonra kitap bitiverecek

Merakını biliyorum

Kaç sayfa sürecek diyorsun içinden

Kaç sayfada anlatacağım seni

Nerede toplayacağım şiirlerini

Aynı soruları ben de soruyorum kendime

Bir aşk kaç güne hapsedilir

Belki bir ömüre

Belki yalnızca bir şiire

Hepsine aşk denilirse,

Hepsi aynı kalınlıktadır kitaplarda

 

Baharda başlayan

Baharda ölsün

Ne dersin

 

Oğuzkan Bölükbaşı