Zıplanacak içerik
  • Üye Ol

blackk_violett

  • başlık
    11
  • yorum
    0
  • görüntü
    582

dmr&bhr


. mevsimlik a$k ½

gündüzleri uyumayı sevdim hep

sensizlik bunalımlarımda,

uzun yıllar önümde

ve yaşayamadığım gençliğimde...

,

seni tanımaktı hayatın dönümü

tam zamanıydı aslında gelmenin

ömrümdeki buruk yaprak dökümü

ortaya çıkarıyor yavaş yavaş özümü

,

okusanda bu satırları 1gün

belki yüzün gülümser ya da üzgün

ben yazarım her gece sana

gözyaşlarıma dokunamasan da...

,

bırak artık gidenleri be gülüm

uçağın yanında ki martı olma

sevseydi seni gidenler eğer

arardı seni her gece , buna değer...

,

gözyaşlarımı biriktirdim sana

sunarım belki benim olduğunda

fazla bekletme tez gel

deniz olur bu kalp suya kapılır gider...

,

a$k demiştim sana , hatırlarsın

a$ığım demiştim , belki duymamıştın

yalnız sana ağlamıştım telefonda

kimsesiz olduğum cadde ve sokaklarda...

,

hayatımı değiştirdin aslında

ne içkim kaldı , ne Onur'um

kendimi kaybettim seninle

yüzümü yerden kaldıramaz oldum...

,

her uzun gece de yanıbaşındayım

melek yüzün karşımda

saçlarına dokunamıyorum belki

ama soluğunu hissediyorum dudaklarında

,

aş artık bazı şeyleri gülüm

anılarını rafa kaldır bu gece

kimsesiz değilsin ömründe

ben varım sevmesen bile...

,

ilk üzülüşüm değil bu sadece

hayatta hep 2.0 yeniğim hüzüne

elim 1 türlü gitmedi o gece

dokunamadım yüzüne

,

sıcaklığını hissedemedim

soğuk kaldırımlarda

tutamadım ellerini

ve hep bira şişesi doldurdu yerini...

// günlük hüzün haykırışlarım...

..............

. mevsimlik a$k

1 gece kaldır kafanı ve bak arş'a

yıldızları sanatla süsledim çünkü

senin kadar güzel olamadılar belki

tıpkı senin gibi benim de olamadılar

,

eski teypte kısık seste 1 müzik

çok güzel anlatmış aslında sevgiliyi

gelmeyen ya da gelemeyen

bu gece beni hayal et , göremediğim hayalet...

,

tüm yalnızlığımı yollarına serdim

ve kapılarım ardında

dönüp gir artık içeri

ey mahur sevgili...

,

ve ben yine bu puslu akşamda

her gecemdeki seni, deliler gibi sevmekteyim...

.............

etrafıma baktığımda uzun ince tek yöne yollar,

felek bir yaşam biçimi acılar durmaz kalbe batar ,

gözümden yaşta gelmez derman susmaz derman arar,

kaderimin sayfalarında hüzün kokan manzaralar..

 

anıları ütüle ve de katla eski bavulun içine tık,

siz suçlayın durmayın sustum ağıza fermuar ,

darbelerle derbeder olmuş hayat yolu virajlı ,

gazetemin sayfalarında saygı ölümü tirajlı...

 

sigarada düşmez oldu bu elden,

tütünün kokusu sarsın dursun ,

doğrultsun bana doğru tetiğini,

sakın durmasın varsın vursun,

kalbimin içine sıkıştırdım ,

alevinden doğmuş 1 nursun,

en zor günümde 1 sesin yeter ,

MB olsun kalbime dolsun...

 

çok zordur sensiz geçen hergün

bak işte şimdi anlattım

yok oldu o mutsuz tablolar

son buldu sonsuz karanlıklar

 

can yoldaşım benim , seninleyim

ebedi kalbimin içindeki yerin

sıcaktı heryer şu an serin

senin için varım bu aşk derin...

..............

gözlerin gözlerimden kaçacak mı

söyle artık sen yoksun

yüzündeki ifade belirsiz

yazık oldu bize karanlığa yolcusun

bensiz oralarda çok oyalanma

umutsuzluğa düşüp yerden yere vurma kendini

ümidim sensin , tek sebebim , herşeyimsin...

 

geçmiş gözümün önünde film şeridi gibi parlıyor

utanıyorum , sende utandın mı söyle bana

kalbim kırık ve ruhum durgun

gönül seni unutmayı , unuttu

kalpte tek sen vardın , soldun

bitti herşey geçtim senden

3.döngü pusudan güldüren

 

5 sene boşa geçti be gülüm

sen ne yaptın böyle , düşünüyorum

arada kimse olmasaydı bak

yazık ettik birbirimize , soldum

***** yüzler ortasında

menfaatçi geçinen de yüzler vardı

daraldık ikimizde be kalbim

sen geri dönünce ben hep iyiydim

artık hiç1şey kalmadı kalbimde

sana karşı ve bitti

sende böylesin ve de

geri dönmedin gözyaşım sindi

geri de kalan herşeye yazık oldu

çıkmaz sokaklarım boldu

kaygılarına söz zaman mı var

benim gibi seven çıkmaz

BU MU KÂR .!?

.........

Salı, Ekim 10, 2006

. bilinmez değeri gidenin...

elime yine aldım kalemi seni tanımamla,hayatında ki 1 çok insandan yalnızca 1 tanesi olsam bile.Bana " sen özelsin " desen bile , doğama aykırı hareket etsem bile , hep dinledim seni. Ani patlamalarıma,fütursuzca konuşmalarıma,sinir krizleri sonrası kendimi kaybettiğim gecelerde yaptığım , çoğu insanın yüreğinin kaldıramayıp-yüreğinin dayanmıcağı tehlikeli olan herşeyime gözlerini yumarak baktın.Ağzını açmadın.Sustun her kavga nöbeti sonrası yaptığın gibi.Seviyesinde konuştun hep , ne eksik ne fazla. Ama hiç1zaman , aklımdaki seni bilmene rağmen "Onur,aklımdaki sen bu'sun" demedin , ya da diyemedin... Ağızdan kelimeler hep kolay çıkar derler aslında , düşünmeden de konuşur insan evladı.Fakat sen bunu bana yapmadın , benim gözümde seni sen yapan,sana bu denli bağlanmamı sağlayıp seni 1tnm yapan da buydu belki.Hani konuşurken bazen diyorsun ya , " bilmiyorum " , inan bende bilmiyorum artık.Neden sen , neden ben , neden hüzün ve yalnızlık... Benim neyim eksik neyim fazla söylesen belki uğraşırdım kendi üstümde , değiştirme amaçlı , ağlayış gecelerimde.Gözyaşlarımı hep tutmaya çalıştım avucumda , hepsini toplayıp sana sunarım belki 1gün diye , daha önce de söylemiştim bunu sana , ama beceremedim çünkü benim avuçlarım o kadar geniş değiller.İçimdeki hasat mevsimim oldun 1 bakıma ve herşeyimdin -sin

Yeni dostlar buldum kendime , hiç gitmezler yanımdan ya da terketmezler beni , biliyor musun hiç üzmiyorlar beni , bütün gece susup beni dinliyorlar.Dokunduğun tüm eşyalarıma yaşlı gözlerle bakıp , dostum dedim.Çünkü onlarda görmüştü seni , onlar tutmuştu ellerini o gün. Donuk gözlerle yolda yürürken bile elimde hep eşyalarım vardı , senin kokun olan. Biliyor musun gözlerimi kapatıp geriye yaslandığımda hep sana 10cm yakınlıkta saatlerce durduğum zaman geliyor aklıma.Elini atsan anlardın heyecanımı , ne kadar hızlı çarptığını kalbimin. Kapıdan çıkarken bir mahsunluk çöktü üstüme , Sanki karların baharıma ilk düşüşüydü bu , nedendir bilinmez hiç böyle hasret çektiğim olmadı ya da olmadı senin kadar içten sevdiğim 1 yüz.Sen ne zaman gülsen gözlerimi senden alamaz hale gelmiştim , gülümsemek 1 insana neden bu kadar yakışır ? Nesin sen , kimsin ve sen gerçekten var mısın ? 1 gün uyanıp herşeyin 1 rüya olduğunu , senin yalnızca bir hayal olduğunu görücem diye korkuyorum , uyumuyorum çoğu gece , uyanınca herşey 1 anda değişir diye.Korkularım var bu şehirde , hiç korkmadığım kadar hem de.Az ya da çok , 1 zaman geçirdik birlikte , beni tanıdın yeterince , bilmen gerektiğinin fazlasıyla tanıdın beni ve kimsenin bilmediği beni , sen bildin... Senden korktuğum kadar , üstüne düştüğüm kadar kime böyle davrandım ben aslında ? Parmağıma yüzüğü taktığımda bile senin gibi göremedim diğerlerini.Hepsi birer maceraydı sanki gönül içinde. Sözler bitti ben gittim , hangisi düşündü beni , senin düşündüğün kadar ? Al işte duysun bu şehir , evet seviyorum , evet aşığım ve bugüne kadar neler yaptıysam , ne olursa olsun yine yaparım.Gün gelip evlensen , benim olmasan bile ben senin için bu şehri yakar , sana mutluluklar diler , seni uzaktan sessiz gözlerle bile izlerim.Ben sevmeyi çizgifilmlerden , o sahne dekorun milyonlar harcanan 2 paralık aşk filmlerinden öğrenmedim.! Ben bildiğim herşeyi en zorunu yaşayarak öğrendim.Sayısaldı aslında cidden bizim ilişkimiz , sen² + sevgilin + ben yaşıyorduk bunu. sen + sevgilin = mutluluk olurken sen + ben hep hüsrandık...

iyi geceler...

....

. sabah 1½...

hayal dünyama yeni bi ülke daha ekledim seninle , ilkbaharım oldun benim , duygularımı yeniden yeşerttin ama unuttuğun tek şey onları sulamak oldu , fidanı diktin ve bilinmez kolların,bilinmez yolların mevsimi oldun.mutlusun - ya da - değilsin inan umrumda değil , umrumda olan tek şey sensin.madalyonun öbür tarafına konuşmaya hakkım yok biliyorum ve sustum... hayallerime daldım yine , en azından orda seninle birlikte olayım diye. dokunmasam dahi sabaha kadar seninle oturmaya razıydım hep , konuşmasam bile susmaya , sen uyusan bile oturmaya.sabaha kadar seni uyurken izlemek isterdim aslında , ses çıkarmadan.açılan üstünü örtmeyi,seni bu şehirdeki kötülüklerden nasıl koruyorsam,hastalıktandan da korumak isterdim.ve sabah uyandığında mağhur gözlerini ovuşturup -günaydın- deyişini duymayı hayal ettim.sana göre günaydındı ama sen olmadığın için günüm hiç aydın olamadı uzun süredir.hayallerde yaşattığım seni , kendimle birlikte hayallarimde öldürmeyi düşündüm.sırf yapmak isteyipte yapamadıklarım için.ve yine bulutların üstünden seni dokunmadan izlemek , üstünü örtemesem bile üşüdüğün gecelerde belki yanında sıcaklığımı hissedersin diye...

//7.on.2bin6 --- on:51

//harakiri paranoyası...

........

. sabah...

mumlarımı yaktım bak yine yalnızlığa,sigaramın dumanında seni şekillendirdim hayal meyal.göremediğim günlere,sensiz geçen saatlere hep lanet ettim,tanrıdan korkarak.

dumanlı kafama yastığa koyup gözlerimi kapattığımda,kabus nöbetlerim başladı her gece.

niye benim değildin ya da niye benimle değildin... hiç korkmadım senden,varım yoğum,insanlığım kişiliğim hep ellerindeydi ve halen öyle.kötüye kullanmak senin elindeydi , elinde... hiç çekinmedim sana ağlamaktan,tüm dünya üstüme gelirken ben yine de haykırdım adını ve hayatımdan vazgeçercesine herkese posta mı koydum.insanlar ciddiydi belki ya da değildi , umrumda olan tek şey sendin , sensin.yürürken bile önümde senin gölgeni görür oldum kendimin ki yerine. hüzünlü gecelerin efkar kokan mumlarında , yaşadığım paranoya krizlerim de seninle konuştum hep.kendimi bağladım sürekli , yapmamalıydım , yapamazdım.ayıp nedir seninle öğrenmiştim ben çünkü. yeri gelince konuşmayı ve yine susmayı.uzun uzun susuşmaları tercih etmediğimi sende bilirsin,ben kendimi sana benliğimle sundum.ne olduğumdan iyi ne de kötü.ben benim işte karşındayım , ne çok iyi ne çok kötü , alkol sonrası nöbetlerimde aldığım orta şekerli kahve gibiyim ben bu hayatta.ve yine dün gece sabaha kadar ağladım sana ve üç kere geldim yollarına. o kadar huzurlu uyuyordun ki ses bile çıkartamadım.gece 4 sessizliğinde ki mahallene ayak uydurmalıydım yoksa sen uyanabilirdin , korkularımı bana kızarak yaşatabilirdin.ve düşündüm sen nesin diye , bir ağaç gibisin içimde filizlenen , dokunsam dalların incinir diye korkuyorum.ama sen benim değilde , adını bile ağzıma almıyacağım gereksiz birininsin ya , işte ben ona yanıyorum...

//7.on.2bin6 --- on:32

//aklımdan süzülenler...

........

elimde 1 kalem sabaha karsi 3bucuk

yollarim cakilli umuda yolculuk

sahnede 1 tiyatro gorevim oyunculuk

oynadigimiz bu sahnede yolumuzu unuttuk

_sabaha karsi 3bucuk - old style_

..........

.makina sesine karalamalar

bana ondan bahsetme , içim acıo

kim yaptı kim etti bunu kimse bilmio

silahtaki son mermi kafama doru yaklaşıo

kaçışı yok demir yerden siliniyor

15.40 / mekan-ı odam

klima ve makina seslerine karalama çağlarım

...............

.karalamalar

bu kalp sevgisi çok önce öldü aslında ,

kimseyi sevmedi ağlamaktan kaçtı adeta ,

ben kimdim hep bunu unuttum ,

yüksek dağlara uçurumdan aşağı uçtum

mevsimlerden biri vardı aklımda

benim olsun yaşamak istediğim

gideli fazla olmadı aklım

herşey bitti ne kışım kaldı ne baharım

..........

.kendi kendime mırıldanma

siyah kadar beyaz

ölüm kadar kubar

bu masada oynanan kumar

tanrı edalarında arkadaşlar...

...........

.bu şehir

mavi?nin kumarı deniz masasında rakı sense kaybetmiş 1 martı sen hep kaybettin.

Sabah dalgalar ve vapur sesleriyle kızıl seni bozar bu şehir kızım.

...

. bilinmez değeri gidenin...

. sabah 1½...

. sabah...

. mevsimlik a$k ½

. mevsimlik a$k

.kendi kendime mırıldanma

.makina sesine karalamalar

.ve ben

.karalamalar

.bu şehir

0 Yorum


Önerilen Yorumlar

Gösterilecek hiç bir yorum yok

×
×
  • Yeni Oluştur...

Önemli Bilgiler

Bu siteyi kullanmaya başladığınız anda kuralları kabul ediyorsunuz Kullanım Koşulu.