Sevgilim..

yetimim benim,

aylar nasıl geçiyor zaman hiç geçmezken..

kapılar kapalı, dünya buzlu can

uyuşmuş gözlerimin önünde

hayat akıp gidiyor hiç kımıldamadan..

ikimizin yerine dinliyorum

sevdiğin şarkıları

siyah tişörtünü giyiyorum yatarken

gömleklerini, kazaklarını, kokunu

senin rüyalarını görüyorum ölür gibi uyurken

gün boyu elimde kahve fincanı..

kapıyı açmıyorum

telefonlara çıkmıyorum

başını bekliyorum geleceği olmayan hatıraların..

Sevgilim,

yetimim benim,

nasıl da kayıtsız gülüyorsun hayata

öldüğünden haberi yok fotoğraflarının..

Murathan MUNGAN