Bugün Vazgeçtim Ben Senden...

Ben bugün vazgeçtim senden...

yolunun ıraklığı değildi sebep, kilometrelerinde üzerine hiç birşey atma.

aynaya bak sadece. o hep kendine bakıpta güzelliğini övdüğün aynana..

O kadar tarumar ki şimdi hücrelerim,

öylesine çökük gözlerle bakıyorum ki hayata...

tarifini bile anlatamam sanırım.

şimdi unutacağımı bilsem çoktan gömerdim seni bir kaç kadehe,

ya da bilsem acı çekmeyeceğimi nice yerlerde aldatır, nice geceler sevişirdim alabildiğine...

Dedim ya;

yolunun ıraklığı değildi sebep...

senin uzaklığındı her seferde.

gelişlerime gidişlerinle karşılık vermekti.

sıcaktaydı herkes ben üşüyordum oysa, tutmuyordun ellerimden.

her çalan telefonda umutluydum, çarpıyordu yüreğim...

her kapattığın telefonda yıkılıyordum, dizlerim tutmuyordu. döküyordum acımı ağır şişemle kadehlere...

içme diyordun sadece... içme.... içirme diyordum o zaman...

Şimdi yine karşı karşıyayız.. beni hep sen terk ederdin geceleri...

yatağa girdiğinde bambaşka bir dünya olurdu ve Himmet yoktu o dünyada... geceleri terk ederdin beni... sonra geri dönerdim sabahları.

şimdi ben gidiyorum senden... suç atma hiç birşeye, suç atma hiç kimseye...

bana yazdığın şarkı var şimdi sadece aklımda, ellerin nerde dediğin...

benide götür dediğin... bana bestelediğin şarkı var dilimde... ve kadehimde sen. hep sen. sadece sen.

ve

Bugün vazgeçtim ben senden...

durma git...

git değer verdiğin değersizliklere...