Ya Şehit Olursam...

Olurda bir gün çatışmada ölürsem

Arkamdan yas tutmayın

Bırakın toprağımda rahat yatayım

Elbisemi üstümden çıkarmayın

O benim gururumdur, ölünce kefenim olacak...

Bir şehit haberi alınca, hepimizin tüyleri diken diken oluyor. Kim, nerde, nasıl, sorulan arda, arda geliyor. Kimi kızıyor, "kimi intikamı alınacak" diyor Sonra kısa zamanlı bir sessizlik kaplıyor birliği. Sigaralar yakılıyor, susuyor herkes. Yas tutuyor Mehmetler, doluyor gözleri ama ağlayamıyor yiğitler Biliyorum ki, çoğu kendini o şehidin yerine koyuyor. İçinden çıkamayacağın bir labirente giriyorsun. Ne tarafı düşünsen aynı duvar suratına geliyor. Aslında ölümden korktuğundan değil, ama beyninin içindeki düşüncelere engel olamıyorsun. Şehit olmak, ölmek, hayallerin, gençliğin, vatanın, ecdadın, sevgilin, kafanın içinde dönüp duruyor. Sonra kendini alıştırıyorsun ölüme. Sanki ölüp de dirilmiş gibi bir ruh olgunluğuna eriyorsun birden. Onca insan öldü, hiç biri benim gibi düşünmemiştir deyip kızıyorsun kendine

Kendinden ve gençliğinden vazgeçiyorsun, hayallerin sigaranın dumanına karışıp burnundan uçup gidiyor. Yerine vatan giriyor, sevda giriyor, Peygamber sevgisi, Peygamber ocağı giriyor...

Babam geliyor aklıma

Babam geliyor aklıma... Yağmurlu bir gün, sırf bana söz verdiği gömleği almak için, çarşıda mavi gömlek aramıştı. Nasıl da ıslanmıştı... Ama o gülüyordu, sözünü tutmuştu, gözlerinde onun sevinci vardı. İki iş yaptığı için, onu göremediğim zamanlar olurdu. Geceleri, onu beklediğim günler geliyor aklıma. "Acaba babam gelecek mi? Yoksa başına bir iş mi geldi?" diye düşünür dururdum. Şehitlik haberimi düşünüyorum. Ama babamı üzülürken düşünemiyorum. Annem gözlerimin önüne geliyor. Başında örtüsü, o uzun elbisesi gülüyor. Beni bekliyor. O kadar çok hayali var ki, onu da üzülürken düşünmek istemiyorum. Onlar bizim için o kadar fedakarlığa katlandı ki, hangisini düşüneyim bilemiyorum.

Eve dönememe duygusunu çıkarmak için aklımdan, sigara üzerine sigara içiyorum.

Evet bir yangın var içimde dumanı ağzımdan çıkıyor. Yangın içerde ve devamlı yanıyor. Sigaranın bittiğini hissettiğim an, kafamda tasarladığım hayaller de bitiyor. Sigara dumanı beynimdeki hücreleri öldürdüğü gibi, hayal dünyamı da bitiriyor ve gerçekler alıyor yerini. "Vatan için can feda, ölürsek de vatan sağ olsun.Kimsenin üzülmemesi için üzülenlerinde sevinmesi için...

Erdal Özkan