Kusursuz AşK

Artık gitme demeyeceğim, zaten iyice hazırsın bu sefer.

Herşeyi yanında götür; anılarımızı, umutlarımızı, sevgimi

de al belki lâzım olur.

Tek kelime etmesem diyorum, ama etmeliyim, sana bilmediğin

bir şeyden

bahsetmeliyim; kendimden. Evet, onca zaman tanıdığını

sandığın benden.

Hırçın yanımı gördün daha çok, oysa öyle uysal bir

çocukmuşum ki.

Neydi beni zaman zaman hoyrat yapan?

Sanırım, düşünmedin.

Birini ayrı tutsam da renklerin hepsini sevdim, mevsimleri

de.

Aslında çok şey var sevdiğim,

kavgalar ve savaşlar dışında bir de niye olursa olsun

vedalaşma anları,

İsterdim ki uyumlu halimi yaşasaydın daima ama bana hep

vurgun

saatlerinde geldin, ya da sen vurdun.

Uzaklara bakardım uysal çocukluğumda içimde dolmayan derin

boşluğumla,

denizden gelecek bir gemi bekledim durdum,

sonra yıldızlara baktım yıllarca ve sen sandığım bir

yıldıza.

Kadınlar, erkekler, çocuklar ve şehirler tanıdım, çoğunu da

sevdim.

Aşklarım da oldu, hem de uğruna ölebileceğim aşklar, ama en

çok seni sevdim.

Ve şimdi gidiyorsun, evet git içimdeki melek sana dua

edecek.

Sanırım kahrolmayacağım bu veda sahnesine - senin baban

öldü mü?

Bu gidiş ölümden beter olamaz.

Hangisi doğru bilmiyorum,

Seni uğurlayıp öylece kalmak mı?

Yoksa, benim uyumamı bekleyip gitmen, benim de sensiz

sabaha uyanmam mı?

Bence şimdi git, hayır gitme! Yani git de önce üstümü ört,

ben uzanayım şöyle, ışığı kapat ve git.

Hayır hayır gitme!

Yani git de ışığı yak git, ben karanlıktan korkuyorum da!

Hem sensizlik hem karanlık bu kadarı fazla.

Üstümü de örtme bu şevkat de fazla, ışıkların hepsi açık

olsun.

İçim burkuluyor sen nasıl gidersen git.

Dur, burayı iyi dinle; birkez daha söylüyorum ve son kez.

Seni seviyorum.

Sen giderken ben içimden haykıracağım 'kusursuz bir aşktı

bu' diye.

Kusursuz bir aşktı benim sana büyüttüğüm sen ne yaşadın

bilmiyorum...