sabah gelirken dolmuşta yanımda oturan bayanın sözlerine takıldım...ön koltuklardan birinde oturan öbür bayanla aralarında konuşuyorlardı, her nekadar kulak "misafir"i olmaktan hiç haz almasamda oldum işte... önde oturan sordu

-akşam kaçta gittin eve?

yanımdaki cevapladı

-saat 12'ydi

-hmm çok geç çıkmışsın

-evetya artık dayanamayacağım, evdekilerlede konuştum işten çıkmak istediğimi söyledim...

..........................................

onlar konuşmalarına gülüşmelerle başkalarına sataşmalarla devam ederken, ben saat 12'ye taktım kafamı. bi kadın saat 12'ye kadar nasıl çalışırdı? evli olsaydı kocası çalışmasını istermiydi? izin verseydi o gelmeden uyuyabilirmiydi? içi rahat olurmuydu?

hepsine cevap verdim, belki benim özelliğimdir bu olumsuz düşünmek bilmiyorum ama,soruların hepside hayır cevabının içinde buldu kendini...sabahın 08:05 inden beri bunları düşünüyorum ben...birilerine ulaşmak istiyorum. bu kadınlar grev yaptıklarında arkadaşları işten atılmıştı, işi yavaşlatmışlardı, kavgalar yaşanmıştı, içlerinden dönekler çıkmıştı hep olduğu gibi...kızmışlardı, küfretmişlerdi, ağlamışlardı belki.

..................................

evet bunları hep onlar yaşadı, tanığıyım...bunlar yaşanırken aylar önce, aklımdan yüzlerce şey geçmişti, hep birşeyler yapmam gerektiğini düşünmüştüm, neyapabilirim demiştim, partiye gitsem yapabilecekleri birşey varmıydı???

hayır yoktu olamazdı, gitmedim ama gitseydimde değişmeyecekti....keşke değişeceğini bilseydim bundan emin olsaydım çok şeyi feda edebilirdim, ama olmazdı....

sabah kadınların aralarında konuşmaları yine ateşledi fitili...sabah baktım çalışma ve sosyal güvenlik bakanlığının sitesine, onlara ulaşmak için bi yol aradım, sonra vazgeçtim, biraz araştırmadan sonra aklımdakini uygulamaya karar verdim....

yazılacak çok yazım, düşünülecek çok konum, yapılacak çok işim var....ama hepsi yapılacak, busefer acaba demeden, busefer olursa nası olur olmazsa nasıl olur diye düşünmeden, bu sefer susmak yok, karalar bağlayıp oturanları izlemekte yok, hele o karaları kendim bağlamak asla yok!!! izin vermiyorum kendime bunun için........

şimdi benim çok işim var, gerçekler var yazılacak, bugüne değin biriktirdiğim söylenecekken sessize aldığım,mırıldandığım,küfre dönüştürdüğüm, gelmişi geçmişi karıştırdığım sözlerim var, benim hep söyleyeceğim, dilim damağım kuruduğunda suyu içip içip parmak işaretiyle 1 yaparak kestirtmeyeceğim sözlerim var, bilgimin yetmediği yerde elimin altındaki sözlükten bulup ekleyeceğim kekeme, yarım yamalak,kısa ama çok uzun sözlerim var....

hepsini biriktirdim, kendim biriktirdim, kendim için değil ama...............

benim umudum var.................değişecek...............