Zıplanacak içerik

Yuregimi aldin sevgili, oylesine aldin ki. Utandim onceki asklarimdan

kendimden. Anladim ki anlarida, kendimide kandirmisim. Ve hepsi silindi sen

gelince. Simdi kalan izlerden utaniyorum. Butun kapilari kapandi yuregimin.

Sen geldin. Yuregimi oylesine aldin ki sevgili. Senden once yapilan aptalca

kurlardan, konusmalardan, gecelerden utandim. Ogrenememisim, becerememisim.

Anladim senden oncesinin yalan oldugunu.

Yuregimi oylesine aldin ki sevgili...

Uzaklasiyordu dusuncelerim ve yuregim. Korkmustum. Unutuyordum yavas yavas.

Ne yapacagimi, ne dusunecegimi bilmiyordum. Tam bir karmasa ve bosluk icinde

gezinirken birden irkildim, uyandim. Karsimda oturuyordun. Soylediklerin bir

tokat gibi patliyordu yuzumde. Inanamadim, anliyormusun.

Cunku ben hep seni bekliyordum. Kimsenin okumadigi, kimsenin el surmedigi

bir kitap gibi, yuregimin bir bolumu sana ayrilmisti, kapali kapilar ardinda

oylesine ozenle, oylesine umutla korunmustu ki kendim bile el suremedim.

Cunku sadece senindi.

Yuregimi oylesine aldin ki sevgili...

Oylesine cabuk, oylesine birden bire oldu ki. Hic beklemezken , hic

ummadigim bir anda alt ust oldum. Tutamadim kendimi soyleyemedim,

konusamadim, anlatamadim. Oysa yillar hep seni ozlemekle hep seni dusunmekle

ve sana ayrilan kitaba el degmesin, bozulmasin diye su dunyanin pisligi,

cikarciligi, bozulmuslugu ve yapmacikligi ile mucadele ile gecmisken, su

yorulmuslugumun ustune yinede konusamadim, soyleyemedim.

Yuregimi oylesine aldin ki sevgili...

Anladim ki hayallerim vardi sende. Dusuncelerim, ozlemlerim, umutlarim,

yanlizligim vardi sende. Ve bir de yuregimi oylesine aldin ki sevgili...

Daha yeni anladim sende var olanlari. Ben ben olmaktan cikarken ogrendim

tekrar kendimi. Dusunecek, ozleyecek, umutla bekleyecek hicbir seyim kalmadi

senden baska. Seninle beraber oldugum anlarda anladim ki zaten seni

bekliyordum, zaten seni dusunuyor, seni ozluyordum. Sadece sarilmak istedim

sana bir an... Sadece ellerini tutmak.

Yuregimi oylesine aldin ki sevgili...

Yapamadim, korktum herseyin bozulmasindan, kaybolup gidivermenden.

Yapamazdim anliyormusun?

Ve birden bire farkina vardim. Sen benim her dogum gunumde pastamin

uzerindeki mumlari uflerken ve gokyuzunde her yildiz kayisinda tuttugum

dilegimdin.

 

VE YUREGIMI OYLESINE ALDIN KI SEVGILI SOYLEYECEK HICBIRSEYIM KALMADI

0 Yorum

Önerilen Yorumlar

Gösterilecek hiç bir yorum yok

Katılın Görüşlerinizi Paylaşın

Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.

Misafir
Maalesef göndermek istediğiniz içerik izin vermediğimiz terimler içeriyor. Aşağıda belirginleştirdiğimiz terimleri lütfen tekrar düzenleyerek gönderiniz.
Bir yorum ekle...

Önemli Bilgiler

Bu siteyi kullanmaya başladığınız anda kuralları kabul ediyorsunuz Kullanım Koşulu.