Dinle özlenen…

Bir yürek sıkımıdır seni özlemek;

Boğazımda bir yumrudur, yutkunamadığım,

Özgürlüğün sona ermesidir taş bir hücrede...

İki damla gözyaşıdır, boş kalmış avuçlarıma akan;

Düşlemektir seni; mekânsız, sınırsızca...

Nefes diye seni çekmektir, içime...

Zamansız ölüm gibidir seni özlemek;

Azrail’in sunduğu beyaz elbisede...

Toprağın ağır kokusudur, gidilen sonsuzlukta...

Bir yudum sudur sana kavuşmak;

İçim yanarken yudumladığım çağlayan...

Çölde serabımdır sana kavuşmak, hayallerde kalan...

Üşüyen yüreğimi ısıtmaktır, kollarında,

Göğsüne başını koyup koklamaktır doyasıya,

Sıcak teninde erimektir, yok olmaktır ölesiye...

Solmuş rüyalarımın renklenmesidir,

Gökkuşağının ötesine geçmektir, uçarak...

Gözlerinin gülümseyen rengine boyanmaktır

Sana kavuşmak…

Sonsuza denk… Rengarenk…