BABALAR GÜNÜ...

Her yaşamın kendine özgü hikayesi olduğu gibi her ölümünde mutlak bir hikayesi vardır...Erkek veya Kız çocuk hiç fark etmez, etkileri çok büyüktür...Sol yanınız hep boştur...Cümlede ismi geçince boğazınız düğümlenir...Gözleriniz dolar da ağlamamak için kendinizi varolan gücünüzle sıkarsınız...Ağlamanın güçsüzlüğünüze olan işaretidir diye düşünürsünüz...Sonra kendinizi kimsenin olmadığı bie yere kapar saatlerce ağlarsınız...Kendiniz tüm gücünüzle sıkarsınız yine..Sesinizi kimseler duymasın diye...Ağladığınıza kimseyi şahid tutmak istemezsiniz...Sonra özlemler alır başını gider....Mevsimle akıp gitmeye başladıkça , her anınızda yanınzda olmasını istersiniz...Bir bahar sabahı birlikte kahvaltı yapmayı yada soğuk bir kış günü sobanın başında en güzel hikayeleri onun sesinden dinlemeyi özlersiniz...Bütün bu istediklerinizi soğuk bir mermer taşına ve çatlamış toprağa anlatmanın acısını kim bilebilirki...Her hafta yanına gidip,toprağını sulamak ve bu çiçekler yine solmuşlar diyerek kendi kendinize konuştuğunuza siz bile inanamazsınız...

Hayatınızın en güzel anlarında hiç olmayacaktır artık..En güzel fotoğraf karelerinde görmek size nasip değildir artık..Mezuniyetinizde keplerinizi havaya fırlatırken bir mahsun yer çekimi bıçak gibi yüreğinize saplanır...Bu anı paylaşamamak var yaaa....Ölüme eş değerdir.. Akşamları kapıyı açmak istersinizde boynuna sarılıp, bugün seni çok özledim demek varken...Baş ucunuzda bir avuç toprağı koklamak nasıl bir duygudur kimse bilemez...

BABALAR günü gelirde bir buruk hazan mevsimi yaşanır yüreğinizin tam ortasında...Elini öpüpde koklamak ne güzel bir duygudur...Ama bundan yoksunsunuzdur artık...Saçlarınızı okşayamaz...Gülen gözlerinize yahut ağlayan yüreğinize ortak olamaz...Suretini gördüğünüz tek an rüyalarınızdır ve bu rüyalardan hiç uynamak istemezsiniz...Gelmeyeceğini bile bile ışıkları kapamaz gece yarılarına kadar beklersiniz...Bir umut ateşi yanarda yürek küllenmez olur artık...

BABALAR GÜNÜ KUTLU OLSUN....

Gece Yağmuru