Giderken yağmur vuruyordu camlara

Yağmurun sesine karışmıştı ayak seslerin

Çaresizliği ve umutsuzluğu yaşayan biri kalmıştı geride

Ve ben, ve sen, ve sevgi ya aşkımız?

Bitmişti... Hepsi bitmişti...

Geride ise küllenmeye başlayan bir aşkta

Hala bir rüzgar bekleyen

Bir ateş parçası kalmıştı

Ve bir rüzgar bekliyordu yeniden alevlenmek için

İlk ayrılıktı bu...

İlk aşk ve ilk ayrılık...

Giderken sessizliği öğrettin bana

Giderken hüznü öğrettin

Hiç gelişin olmadı zaten...

Bazen içimdeki umut bir mum oldu

Karanlık gecelerde seni aramak için

Lakin rüzgara karşı yürüdüğümün farkında değildim...

Ve şimdi...

Her yağmur sesinde seni düşlerim

Her yağmur sesinde seni özlerim

Ve hala giden sevgili seni beklerim

Seni beklerim... Yağmur yüreklim...