Adını koyamadım yalnızlığımın

Islak ve dar sokaklarda yaşardım yalnızlığı

Ve o zaman aklıma gelmezdi ağaracağı saçlarımın.

Babamı kaybettiğimde yaşamıştım ilk acımı

Daha sonra ise seni sevdiğimde.

Bilmezdim ki ayrılığının

Ölümün yansıması olacağını yüreğimde.

Ben umutlarıma ip bağlayıp salmıştım gökyüzüne

Küçük bir uçurtmanın kanatlarında sana gelmiştim.

Rüzgarsız havalara alışıktım ben

Fırtınana yenildim...

Sen deli bir kısrak, ben isimsiz kahraman

Nasıl da sevmişim seni anlayamadım.

Bir bir kaybettim güzelliklerini

Gözlerime yaşlar doldu ağlayamadım.

Sevdalarımı isimsiz bir limana boşalttım

Ve uğruna döktüğüm göz yaşlarımdan

Küçük küçük denizler yaptım...

Kulak asmadım yalnızlığıma

Kulak asmadım acılarıma

Ben hep seni gözyaşımda yaşattım...

Adını koyamadım yalnızlığımın

Sevda dedim ben bu karamsarlığa

Hiç bestelenmeyecek şiirler yazdım sana

Hiç söylenmeyecek şarkılar yaptım.

Bir tarafını aldırdım kalbimin

Bir tarafını sana bıraktım...

Mühürlenmiş gözlerimin dermanı sendin.

Her nereye baksam seni görürüm.

Gözlerin idam sehpası olmuş

Hasretin çöreklenmiş bağrımın ortasında

Çek git sevdiğim ne olacak sonunda

Ya beni öldürürsün, yada ölürüm

Issız sokaklarda sabaha karşı

Ezanlar yükseliyor minarelerden.

Yüzüm kabeye dönük, dilimde dualarım

Rabbimden seni istiyorum ben

Öksüz bıraktığın yüreğime dön

Gel ey gönlümün mihrabı yeniden...

Arif Baltacı