Ayrılığı seçtin mi her şeyi götüreceksin yanında...
Geriye hiç bir şey kalmayacak...
Söylenmemiş sözler kalmamalı bıraktığın yerde
-ki ben en çok onları duydum-...
Gittin mi adamakıllı gideceksin !!!
Hiç bir özlem kalmamalı dönüşleri emziren...
Demem o ki... Böyle gidilmez!!!
Büyük olmalı ayrılık !!!
Uçsuz bucaksız, dursuz duraksız olmalı...
Telefonun numaraları sesime düşmemeli...
Yolların yoluma değmemeli...
Hiç bir anıya, hiç bir dizeye, hiç bir şarkıya yenilmeme
Gitmek zorunda kalır bazen insanlar.
Yüreğin haykırmaması için prangalarla bağlar onu.
Giden her aman suçludur sevda mahkemesinin önünde.
Hiç kimse bilmez gerçekleri.
Kendini savunmaz giden.
Çünkü bilir savunması hiçbir işe yaramayacaktır.
Giderken omuzları dik görünür gidenin.
Mağrur mağrur bakar eski sevgilinin suratına.
Bitti der.
Sevgili ne olduğunu anlayamaz.
Çünkü onun sevdası bitmemiştir hala.
İlk önceleri kendini suçlar nerde hata yaptım diye sonra gideni.
Kaçtı der o.
Sava
Sen üzülme bana sevgilim
idare ediyorum işte
İttire ittire götürüyorum hayatı
bilinmezliği ile...
Sen üzülme suskunum diye.
Söküklerini dikiyorum gecenin.
Ay ile yıldızları birleştiriyorum,
Gök ile güneşi,
martılar ile denizi, güzel ile çirkini...
Yaşam ile ölüm arasındaki bu maratonun
Son finalini koşuyorum nefes nefese.
Sen üzülme ara sıra ağlıyorum diye
Adına yazdığım tüm şiirleri fırlatıp attım da denize
O canımı yaktı biraz.... Yoksa iyiyim ben.
Bu gecenin tarifi imkansız...
Acıların en koyusu yüreğimde,elime aldığım basit bir kalemle.
Asilce seni anlatmaya,seni yaşamaya çalışıyorum..
SEN..deli mavi hoyrat esinti..
SEN..yüreğimin üstüne kapanmaz yaralar açan
VE SEN.. aşk nedir bilmeyen yalancı varlık..
Kimbilir kimlerin dizinde uyuyorsun şimdi..
Ben bu gece biraz daha yorgun,huysuzum halbuki bu gece sensizliğin bilmem kaçıncı gecesi unutmalıyım seni öyle değil mi?Hatırlamamalı,ismini anmamalıyım..Ne zordur