Zıplanacak içerik
View in the app

A better way to browse. Learn more.
Tartışma ve Paylaşımların Merkezi - Türkçe Forum - Turkish Forum / Board / Blog

A full-screen app on your home screen with push notifications, badges and more.

To install this app on iOS and iPadOS
  1. Tap the Share icon in Safari
  2. Scroll the menu and tap Add to Home Screen.
  3. Tap Add in the top-right corner.
To install this app on Android
  1. Tap the 3-dot menu (⋮) in the top-right corner of the browser.
  2. Tap Add to Home screen or Install app.
  3. Confirm by tapping Install.

düşlermavisi's Blog

Blog gönderen: düşlermavisi - Şurada: Genel

  • Başlık

    21

  • Yorum

    0

  • Görüntü

    5.515

Bu blog hakkında

mavi güne mavi bakış

Bu blogdaki başlıklar

BEN MAVİ YE YÜKLEDİM ANLAMLARI SENLE İLGİSİ YOK..

Maviyi tanıdım renklerin içinde. Masallarımın rengini Mavi yaptım. Ve sana dokunduğumda maviye boyandı dünyam, aşk maviye boyandı. Sana mavi dedim, çocukken dinlediğim masallara inanıp, maviden bir masal yazdım bize...   Ben maviye sonsuz bir anlam yükledim, seninle ilgisi yok...   Şimdi sonsuz bir masalım var Masmavi, kendi oyunlarımı bitirip seninkine başladım ve şiirler hep sana yazılmış gibi geliyor artık...   Ben seni çok fazla sevdim, ben bu aşkı çok sevdim ve bunları yaşadım, sen

// mutlusun değil mi ? //

senden nefret bile edemiyorum ...   neden yaa   NEDEN !!   seni bukadar cok sevmeme neden izin verdin ki !!   gözlerimin içine baka baka nasıl yalan söyledin !!   neden seni seviyorum dedin ozaman..   NEDEN !!   madem emin değildin duygularından neden??   neden seni seviyorum dedin ??       bukadar kanatmak zorundamıydın kalbimi ??   ne ağlamak ne bağırmak çare ediyor kızgınlığıma...   bunların hiçbirine cevap veremezsin değilmi..   simdi bile..   sırf söyleyecek s

se......?

Yerin seni çektiği kadar ağırsın Kanatların çırpındığı kadar hafif.. Kalbinin attığı kadar canlısın Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç... Sevdiklerin kadar iyisin Nefret ettiklerin kadar kötü.. Ne renk olursa olsun kaşın gözün Karşındakinin gördüğüdür rengin.. Yaşadıklarını kar sayma: Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; Ne kadar yaşarsan yaşa, Sevdiğin kadardır ömrün.. Gülebildiğin kadar mutlusun Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin Sakın bitti sanma her şeyi, Sev

Her veda çıktığı kapıyı açık bırakır

Ayrılık, yarımların acısını bırakır ömrümüzün herhangi bir vaktine. Yaşanılan acı sadece bir sözcüğün sıradanlığına sığdırılmıştır. Oysa o, soluk alıp verilen her dakikada saklıdır. Gecenin karanlığı ile gelen sızı, göçmen kuşların kanadına takılan sevinç, kuzeyden esen rüzgarın kokusu, sonsuz dokunuştur ayrılık. Giden biraz yaşanmışlık biraz da yaşanacak şeyler götürmüştür. Biraz kendi ömründen biraz da onun ömründendir götürdüğü. Oysa gözlerdeki ıssızlıkta bulunmuştur aranılan. Hiç bir benci

hayatın da görmediklerin

Eski zamanların birinde bir adam hayatin anlamının ne olduğuna takmış kafayı.. Bulduğu hiçbir cevap ona yeterli gelmemiş ve başkalarına sormaya karar vermiş.. Ama aldığı cevaplarda ona yetmemiş.Fakat mutlaka bir cevabi olmalı diyormuş.. Ve dolaşıp herkese bunu sormaya karar vermiş.. Köy,kasaba,ülke dolaşmış bu arada zamanda durmuyor tabi ki ... Tam umudunu yitirmişken bir köyde konuştuğu insanlar ona -Su karşı ki dağları görüyor musun,orada yaşlı bir bilge yasar! istersen ona git belki o s

hayata dair...

Seni sevenlerle kullananları iyi ayırt et.aradaki çizgi çok incedir   Dostluğunla yetinmeyenler için hiçbir fedakarlık yapma.   İnsanlara doğru değer ver, hak etmeyenleri sil.   İyice tanımadan hiç bir insana bağlanma.Unutma gerçek sevgi tanıdıkça büyüyen sevgidir.   Dostlarının yeri ayrı, sevgilinin yeri ayrı.sevgilin için dostlarını, dostların için sevgilini satma.   Hak ettiğin sevgiyi alamadın mı? kendini üzme, sorun sen değilsin.   Sorunun olduğunda insanlar zaman ayırıp seni di

Hangi Ayrılık?

Hangi sevgili var ki, senin kadar duyarsız ve kalpsiz? Ve hangi sevgili var ki, benim kadar çaresiz?   Hangi ayrılık var ki, böyle kanasın ve böyle acısın? Ve hangi taş yürek var ki, benim kadar ağlasın?     Hangi gün karar verdin, küt diye çekip gitmeye? Hangi lafım dokundu sana, böyle inceden inceye? Hangi otobüs söyle, hangi uçak, hangi tren? Seni benden götüren, beni bir kuş gibi öttüren. Hangi kırılası eller dolanır, kırılası beline? Hangi rüzgar şarkı söyler, o ay tanr

hayattan.....

Eflatun'a iki soru sormuşlar. Birincisi ; "İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nedir ? " Eflatun tek tek sıralamış : - Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki çocukluklarını özlerler... - Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler. Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler... - Yarından endişe ederken bugünü unuturlar.Dolayısıyla ne bugünü ne de yarını yaşarlar... - Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar. Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler... Sıra gelmi

Er geç beni affedeceksin!

Affedeceksin.Sevgin seni oraya götürecek düşe kalka ilerleyeceğin yollarda,taşlar kanatacak ayaklarını,ıssız karanlık ormanlardan geçeceksin yapayalnız.Sonra bir bataklık başlayacak gözünün alabildiğine.Omuzlarına kadar yapışkan çamurlara saplanacaksın.Durmadan yağmur yağacak üstüne,iliklerine kadar ıslanacaksın,üşüyeceksin.Ahtapot elleri gibi uzun,pis sarmaşıklar dolanacak ayak bileklerine.Dört yanın da kara bataklık kuşları dönecek çığlık çığlığa. geçmiş zamanı düşüneceksin,o bir daha yaşanı

hayat,farzetmek değil;geçektir...

Yarı uyur yarı uyanık geçirdiği gecenin sabahında, iki kişilik yatakta açtı gözlerini yeni güne. Tek başına.......Göz alabildiğine uzanan ovada yalnız yaşayan bir ağaç gibiydi. Büzülmüştü koca karyolanın kenarına. Öyle bir büzülmüştü ki, bomboş bir çekmecenin köşesine sıkışmış ince bir gömlek düğmesine benziyordu.Ya da, içi çoktan boşaltılmış kavanozun dibinde kalmış kırık bir pirinç tanesine... Yattığı pozisyonda kalkmıştı, demek ki gece boyunca hiç kıpırdamamıştı. Sağ tarafına yatmıştı. Sol ya

GÖKKUŞAĞI

Bir gün renkler arasında tartışma çıkmış. Kendini üstün gören renkler, üstün buldukları yönlerini göstererek en önemli olduklarını anlatmaya çalışıyorlarmış. MAVİ: Ben huzur verici bir rengim, insanlar gökyüzüne baktıklarında yada denize baktıklarında beni görürler ve huzur bulurlar. İnsanların yaşama amacıda huzurdur. O açıdan ben en önemli rengim. SARI: Ben sıcaklığım Güneşin rengi benim, insanları ısıtırım. Benim gücüm olmasa insanlar soğuktan donar. KIRMIZI: Hayat demek ben demek, çünkü b

Eriyip giden karın hükmünde...

Çıplak dallara inen taneciklerinin, dokunduğu yere bembeyaz ve kalınca entariler biçtiği karın göz kamaştırıcı, şen şakrak manzarasında, kartopu oynayan mutlu ve mesut insanlardı onlar.   Bir kar yazısına bu cümlelerle başlayabiliriz pekala. Fakat şöyle de başlayabilirdik:   Yetim çaresizliklerine eş boşluktaki sobanın, soğuk ve kapkara sevimsizliğine iç geçirirken, nefeslerinin bu son sıcaklığını israf etmemek için, kat kat sarındıkları battaniyelerinin içine içine üflüyorlardı.   Başk

Bir bütün ' var ve yok '

Rıhtımları var kalbimin ve bekleme salonları. Ya bir bekleyiş yada bir ayrılık var hep hayatımda. Onların ortak noktası kavuşma sevinci ve ayrılma hüznü ise hep iç içe, hep aynı noktada ve hep aynı durağanlıkta. Her şey ya var ya yok, ya da öyle olması gerekir hayatta. Oysa benim kaimde yokluğun keskin çizgisinde varlığa dair çıkarımlar var an be an yansıyan. Sadece bir illüzyon var yokluğun içinde varlığa dair. Hayat denilen oyunda iki kelam etmek de hep yokluğa düşer baş aktör olarak bu durumd

aramakla bulunur mu dersin umutlar?

Dört tarafı suyla ma'mur, mağrur bir okyanustu sürgün. Mavi, umutla aramızda menzildi, özlemler devrişirirdi kah hüzünlü, kah heyecan kokan. Bizim halat çekmekten nasırlaşmış ellerimiz, boş kaldığı demlerde zulalardan ne hatıralar, ne düşler, ne rüyalar çıkarırda bir görsen. Güverte bayram yerine dönerdi.   Ayın on dördüne adanmış beyaz bir sayfasına seyir defterinin, büyük tufanlardan kalma ne kadar tezat kalmışsa gönülde, yazardık bir bir. Hepsinden birer çift olmalıydı muhakkak. Nuh'un gem

bir zamanlar

Bir zamanlar bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış. Mutluluk, Üzüntü, Bilgi, Aşk ve tüm diğerleri. Bir gün adanın batmakta olduğu duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar. Adada en son kalan Aşk olmuş. Çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş. Ada neredeyse battığı zaman, Aşk yardım istemeye karar vermiş. Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinde gelmekteymiş. Aşk: "Zenginlik, beni de yanına alır mısın?

AŞK YEMİNİ...

Bugün olduğu gibi yarın da, yarından sonra da, Ondan sonraki günlerde de gözlerimdeki yerinin değişmeyeceğine...Seni bir ömür seveceğime...Kelebeklerin renklerinin insanı büyülemesi gibi, yarınımda da hep sevginle yaşayacağıma... Her bakışında okuduğun o gözleri her zaman yanımda göreceğine, en yakın dostun, en yakın sırdaşın, en yakın arkadaşın olacağıma... Sıkıntının sıkıntım; üzüntünün üzüntüm olacağına...Her kızgın anını çiçeğe dönüştüreceğime...Her üzgün anında tebessümün geri gelmesi için

Aşkım..

Abi ya nedir bu aşk der yıllardır herkes ama ne bilen var ne de gerçekten aşkı yaşayan bu aşk ne, ne değil .? bütün güzel kelimeleri bir araya getirip sevdiğine[veya öyle sandığına] en iyi, en güzel şeyleri anlatmak mı? yoksa onunla her şeye rest çekebilmek mi? Nedir bu, böyle insanın özünde doğasında olup ta gerçekliğine tam olarak kavuşamamış kavram..Neden insanları bu kadar zorluyor..Veya insanlar birbirlerini zorluyor, aşk yerine..Aşkı diğer her şeyden bu denli ayırtan özelliği hala

Aşkta Yarın Yoktur Sevgili

Aşk Bu Dünyanın Ölçüleriyle Açıklanamaz Sevgili O İlkel Bir Acıdır, Yaban Bir Ağrıdır. Gelir ve İçimizdeki O Çok Eski Bir Şeye Dokunur. Sonra Bir Perde Açılır ve Yolculuk Başlar Bu Yolculukta Artık Para, Tarifeler Beklentiler, Randevular, Taksitler, İş, Anneler ve Korkular Yoktur Aşkın Kendi Gerçekliği Vardır Sevgili. İnsan Başka Bir Işığa Teslim Olur, Daha Derinden Anlamaya Başlar, Bilgeleşir Hiç Bilmediği Sezgileriyle Buluşur Yükü Çok Ağırdır, Kendiyle Buluşmuştur Hem D

ANLAR

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya, İkincisinde, daha çok hata yapardım. Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım. Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar, Çok az şeyi Ciddiyetle yapardım. Temizlik sorun bile olmazdı asla. Daha çok riske girerdim. Seyahat ederdim daha fazla. Daha çok güneş doğuşu izler, Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim. Görmediğim bir çok yere giderdim. Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye. Gerçek sorunlarım olurdu hayali

anlar gibiydin....

Anlar Gibiydin. Oysa sen, onlar gibi değildin... Anlar gibiydin. Zaman aktı, geldikleri gibi gitmesini bilen cinslerden. İnsanlar konuştu, uzun uzun ve sık sık. Gözlerim uzun süre gittiğin noktada bakakaldı, ayak izlerine. Kaybolmayan sevgin gibiydi gözlerim, yokluğunun aksine. Uzun zaman geçti. Sen biteli... Ve ansızın çekip gideli... Uzun zaman geçti. Bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar dakikalar. Yavaş aktı yokluğunu düşündüğüm anlardaki cümlelerim. Ve hiçbir şey diyemeyişim. Y

EĞER

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler, Arkalarında doldurulması Mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.   Dayanılması o kadar da zor değildir, büyük ayrılıklar bile, En güzel yerde başlatılsaydı eğer.   Utanılacak bir şey değildir ağlamak, Yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer   Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık,çalınan birinin kalbiyse eğer.   Korkulacak bir yanı yoktur aşkların, İnsan bütün derilerden soyunabilseydi eğer.   O kadar da yürek burkmaz

Önemli Bilgiler

Bu siteyi kullanmaya başladığınız anda kuralları kabul ediyorsunuz Kullanım Koşulu.

Kabul Ediyorum

Configure browser push notifications
Chrome (Android)
  1. Tap the lock icon next to the address bar.
  2. Tap Permissions → Notifications.
  3. Adjust your preference.
Chrome (Desktop)
  1. Click the padlock icon in the address bar.
  2. Select Site settings.
  3. Find Notifications and adjust your preference.