- Aç
- Aç gözlerini, aç.
- Sana doğru yaklaşan veri hengamesine kayıtsız kalırsın
- Tekil olmamak için karmaşaya dalarsın
- Karmaşa sana kim olduğunu unutturur.
- Sonra pişman olursun.
- Geri dönersin. Gözlerini açarsın.
Kirliliğin içinde daralıyor ve kirliliğin içinde genişliyoruz:
* Yönlendiren, boşalan, ikileştiren (hatta çoklaştıran), geren ve kopartan sözün kirliliği
* Kırıcı aletlerini duvardan sakınan düşüncenin kirliliği
* Kendini tüketen ya da zorunluluklar peşinde koşan ümidin kirliliği
* Kılıfa işleyip insana işleyemeyen duygunun kirliliği
* Aldatan, kör eden ve yalnızlaştıran görüntünün kirliliği
* Saklanan, esnemeyen ve sürükleyen anlamın kirliliği
* Kavranamayacaklarda ispatını arayan kav
Kulak ver:
Adrenalin senden taştığı anda onu parçalara ayır. Deney tüplerine koy. Bunu başarmada en büyük silahın basitlik olsun. Öylece basitleş ki adrenalin sende barınıyor olmaktan tiksinsin. Artık o senin elindedir. Sen onun değil.
"Ben geçmişin cesetleri üzerine kuruluyum. Sizler, o cesetleri gömmeyin. Gömmeyin ki onların yüzleri tanımazlaşana; kemiklerinden etler sıyrılana kadar onlara bakayım da sizlere neyin üzerinde durduğunuzu hatırlatayım. Onlara izin verin, içlerindeki kokuyu üzerinize salsınlar. Ve siz de o çürüme kokusundan şikayet etmeyin. Bu ödediğiniz bedeldir; üzerinde durduklarınızdan kayıp düşmeyesiniz diye. Sabredin, çünkü koku direnemez zamana.
Zaman bana parçalar ekler ve benden parçalar çıkarır. He
O, ceninlerin üstüne basa basa yürürken, yeni tohumlar ekiyor sanmak.
O, şırıngayla verilene her saniye daha fazla sarıldıkça, sis arasında sağa sola yalpalayarak, bazen en değerlileri kırarak, bir vakit kuyuya, bir vakitse cılız bir ışığa yönelmek.
O, esiri kapatıldığında çıkartıp, besleyip sonrada örtülerini sıkılaştırarak tekrar kapatmak.
O, geçmiş olanı unutmak ve geleni umursamamak.
O, verilenle yetinmeyi fakirlik saymak.
O: Mutluluk.
Sana sunulduğunda değil zaten hep senin olduğun
Görünürün ötesinde görülecekler olup olmadığını anlamaya çalışan için bir gerçeğimsi vardır.
Hayat keşkedir.
Hayat belkidir.
Hayat karşı koyulamayarak akanlar seni sürüklediğinde keşkedir. Sürüklenmişlikten kurtulmaya çalışmayıp, acı çekmeyesin diye. Keşke yırtılmak değil kabullenmektir. Ve hayat, somutluk perdesi seni hapsetmeye çalıştığında belkidir. O perdeyi şeffaflaştırıp, soyutluğu özümseyebilesin diye.
Belki, keşkeyi korur. Zaten keşkeyi koruduğu için belkidir.
Keşke,
