efsane1905

[ ORDU KÜLTÜRÜ ] EL SANATLARIMIZ İlimizin zengin kültür yapısını oluşturan unsurlardan biri olan el sanatlarımız, kendine has özellikleriyle yaşatılmakta, gerek il içinde gerekse çevre il ve büyük şehirlerde büyük rabet görmektedir hatta bazı el sanatlarımız yurt dışında da ün kazanmıştır. MAHALLİ YEMEKLERİMİZ Halk kültürümüzün en önemli konularından biri halk mutfağıdır. Halk mutfağı ve yemekleri günümüzde birere sanat ürünleri olarak kabul edilmektedir. ORDU İLİ MAHALLİ YEMEKLERİ ÇORBALAR 1. Pancar Çorbası 2. Mısır Çorbası 3.Kabak Çorbası YEMEKLER 1. Pancar (Kara lahana) Sarması 2. Pancar (Kara lahana) Döşemesi 3. Pancar (Kara lahana) Diblesi 4. Melocan(Diken ucu) Kavurması 5. Sakarca Mıhlaması 6. Galdirik Kavurması 7. Isırgan Yağlaşı 8. Hoşgıran Kavurması 9. Tirmit (Mantar) Kavurması 10. Çerkez Tavuğu 11. Kabak Muhallebisi 12. Mısır Yağlaşı 13. Pallobye 14. Keşkek (Gendeme) 15. Fırım Fasulyesi HAMSİ YEMEKLERİ 1. İçli Tava 2. Hamsi Buğulaması 3. Hamsi Köftesi 4. Hamsi Tava HAMUR İŞLERİ 1. Su Böreği 2. Yufka Böreği 3.Ev Makarnası (Kesme Makarnası) TATLILAR 1.Kabak Tatlısı 2. Aşure 3. Un Helvası EKMEK ÇEŞİTLERİ 1.Mısır Tatlısı 2.Bileki Ekmeği 3.Saç Ekmeği 4.Golit REÇELLER 1.İncir Reçeli 2.Üzüm Reçeli 3.Elma Reçeli TURŞULAR 1Fasulye Turşusu. 2.Domates Turşusu 3.Salatalık Turşusu 4.Patlıcan Turşusu 5.Kelem Lahanası ARICILIK İlimizin 501 köyünde 10.000 çiftçi ailesi 303.741 civarında fenni arı kovanıyla arıcılık yapmakta olup yıllık ortalama 9.000 ton bal ve 747 ton balmumu elde edilmektedir. Toplam Türkiye fenni arı kovanı sayısı 2.912.660 adettir. Buna göre İlimiz Türkiye arı kovanı sayısının %10 ndan fazlasına sahiptir. Bu rakam ilimizin arıcılık seviyesini en iyi biçimde açıklamaktadır. Türkiye arıcılığı bakımından ilk sıralarda yer alan ilimizde, Arıcılık üretme İstasyonu 22 Aralık 1994 te Bakanlar Kurulununun 94/6280 sayılı 22.12.1994 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan kararıyla kurulmuştur. Bu istasyon 30 Mayıs 1995 tarihinde Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca Arıcılık Araştırma Enstitüsüne dönüştürülmüştür. SU ÜRÜNLERİ Son yıllarda İlimiz balıkçılığı en zor dönemlerini yaşamaktadır. Sahil şeridinde yaşayan insanlarımızın geçim kaynaklarımızdan biri olan balıkçılığın 100 km.lik bir kıyı şeridine sahip olan ilimizde gerekli önlemler alınması ile üretim artırılabilir. Ancak son yıllarda hatalı avlanmalar, deniz kirliliği sebebiyle ilimizin de kıyısı bulunduğu Karadeniz balık verimi yönünden kaygı verici bir duruma gelmiştir. FOLKLOR ORDU İLİ KADIN KIYFETİ İçine beyaz renkli keten dokumadan yapılmış gömlek giyilmektedir. Gömlek, dik yakalı ve uzun kolludur. Kol ağzı dört parmak eninde bilezikli olup, tek düğme ile iliklenmektedir. Önü bele kadar açık olup, gümüş düğmelidir. Önünde her iki tarafta dikişli pilli ( kırma süs vardır. Altında dört metre kumaştan yapılmış, paçaları bol, ağı yukarıda tuman giyilir. Elbisenin altından bir kaşık kadar görünecek tarzda tumanın paçaları dize kadar çekilir ve çorabın içine sokulur. Ayağa, dize kadar çıkan Yargan garası veya Alaçorap denilen desenli çorap ile çarık giyilir. ORDU İLİ ERKEK KIYAFETİ Önce, iç gömlek giyilir. Bu gömlek, yerli el tezgahlarında imal edilen keten dokumadan yapılır. Parmak yakalı olan gömleğin önü bele kadar açık olup, tek düğme ile iliklenmektedir. Üzerine entari denilen mintan giyilir. Mintan beyaz renkli pamuklu kumaştan yapılmaktadır. Hafif dik yakalı olup, önden düğmelidir. Uzun kollu ve kol ağzı bileziklidir. Altına siyah koyun yününden dokunan şayak kumaşından yapılmış zıpka giyilir. Zıpkanın beli uçkurlu olup, arkası kırmalar halinde boldur. Paçaları ise aşağı doğru daralmaktadır. Zıpkanın yanlarında kendi kumaşından fitil yapılmıştır. Önlerine ( pantolondaki ütü yerlerine ) ise sarı simli kaytan geçirilmiştir. FINDIK Fındığın kültür kaynağı ve anavatan bölgelerinden birisi Karadeniz kıyılarıdır.M.Ö. 400 de Pontus cevizi diye adlandırılmıştır (Xenophan). Theophrastus ise yabani ve kültür fındıklarını birbirinden ayırmıştır ve kültür fındığına Heraklit cevizi adını vermiştir. Plinis ise ilk kültür fındığını Pontus kıyılarından getirdiği için Buna Pontus cevizi demiştir

[ ORDU İLİNİN TARİHÇESİ ] 1963 – 1964 yıllarında Dil Tarih ve Coğrafya Fakültesi Prehistorya Tarihi Kürsüsü Prof.I.Kılıç KÖKTEN’in Ordunun Ünye civarında yaptığı arkeolojik kazı ve tetkiklere göre Ordu İli’nde yerleşmeye ve medeniyet eserlerinin verilmesine M.Ö.15 bin yıllarında başlanmıştır. Yine en eski yerleşme sahalarından biri de Mesudiye ilçesidir. Bu ilçe de Prehistorya ve daha sonraki eski tunç devrine ait bir çok buluntular ele geçmiştir. Bölgede dolayısıyla Hitit ve Frigler’inde hakimiyeti görülmektedir. Ordu şehrinde ilk yerleşme M.Ö.VIII. yüzyılında Niletli Kolonistlerce başlatılmıştır. Niletli Kolonistlerce Kotyora (Cotyora) ismi ile kurulan ilk şehrin yeri bugün bilinmemektedir. Ordu toprakları Nedler ve Perslerin yaşantısına da sahne olmuştur. M.Ö.400 yıllarında 10 binlerin Ric’atı sırasında Ordu’nun antik şehre gelişi ve meşhur Ksenefon’un nutuklarına sahne oluşu önemli bir olaydır. Helenistik, Roma, Bizanslıların hüküm sürdüğü Cotyora zamanla önemini ve canlılığını yitirmeye başlamıştır. Selçuklu Türkleri ( Danişmentliler, Hacı Emiroğulları gibi) Osmanlıların hakimiyeti altına geçen Ordu İli Cotyora’dan sonra 14. yüzyıl ortalarına doğru şehrin 4 km güneyinde bugünkü Eskipazar’da Bayramlı adıyla kuruldu. Bayramlı kasabası 18. yüzyıl başlarında eski canlılığını kaybedince batıda bucak adıyla yeni bir ilçe merkezi doğdu. Bucak adı 1869-1870’de (ORDU) adına çevrildi. Bu yeni ilçe merkezine Bolaman,Perşembe, Ulubey, Hansamana (Gölköy) ve Aybastı bucakları bağlı idi. Ordu ilçesi 1920 yılına kadar Trabzon Vilayetine bağlı bir kaza merkezi iken 17 Nisan 1920 tarih ve 69 sayılı “Ordu Müstakil Livası Teşkiline Dair Kanunla” merkezi Ordu olmak üzere Canik Sancağına bağlı olan Fatsa kazası da Ordu’ya bağlanmış ve müstakil Ordu Livası teşkil edilmiştir. 1923 yılında Sancak adı Vilayet olarak değiştirilerek bugünkü mülki taksimata Ordu Vilayeti olarak yerini almış bulunmaktadır. Bugün bilindiği gibi 18 ilçesi 5 bucağı 65 belediyesi 505 köyü ve 327 mahallesi bulunmaktadır. Doğu karadeniz bölgesinin eşsiz doğa güzelliklerini sinesinde toplayan Ordu İlimizin İlçeleri; Akkuş, Aybastı, Çamaş, Çatalpınar, Çaybaşı, Fatsa, Gölköy, Gülyalı, Gürgentepe, İkizce, Kabadüz, Kabataş, Korgan, Kumru, Mesudiye, Perşembe,Ulubey ve Ünye’dir.

EMEL SAYIN NIDA UNUTMAMAK GEREKİR ZEKİ GÜRSES İ DE UNUTMAYALIM