Elena'ya..

[Misafir isimsizuye]

Sessiz, sâkin bir pazar sabâhıydı..

 

Her zamanki gibi erkenden kalkmış, Karakol Komutanının odasını temizlemiş, arka bahçeden çektiğim hortumla Karakol’un girişindeki çiçekleri suluyordum..

 

Bu sessizliği devriye araçlarından biri bozdu; önde bizimkiler, arkada ise ön camları çatlamış, kaportası dağılmış yeşil bir mazda..

 

Hortumu yok ettim hemen, Karakol’dan içeri girdim.

 

Bekleme salonunda otuz-otuz beş yaşlarında, sarışın, orta boylu bir bayan vardı..

 

Ne yalan söyleyeyim, hiçbir erkeğin etkilenmeden duramayacağı bir bayan..

 

Ben o sırada afallamış, olayı anlamaya çalışıyordum ki çok geçmeden adının Elena olduğunu, İzmir-Manisa karayolunda trafik kazâsı yaptığını, ifâde vermek için Karakol’a getirildiğini öğrendim..

 

Kasko işlemleri için kazâ raporu alması gerekiyordu, fakat devriye ekibinde Yunanca veya İngilizce bilen bir asker yoktu..

 

Derken ben araya girdim, tercümeleri ben yaptım..

 

Alkol muayenesi için bir an önce hastahâneye gitmesi gerekiyordu, fakat işlemleri uzadıkça uzuyordu..

 

Ben de Elena’yla ilgileniyor, onu rahatlatmaya çalışıyordum; ama doğrusu, işlemlerin uzadıkça uzamasını istiyordum..

 

İçimdeki şâir çoktan ipleri eline almış, kendime söz geçiremiyordum..

 

Elena, Nisiros Adasında, babasına âit bir balıkçı dükkânında çalışıyor, öksüz gecelerin üzerine çöken mâtem bulutlarını kemanıyla deliyordu..

 

Evet, biranda âşık olmuştum bu Yunan güzeline..

 

Üst kata, santrale çıktım, Savcılığa çekilecek bir faksı teslim ettim, sonra yan odada bir zımba aradım ve aşağıya indim ki Elena gitmiş..

 

Târifsiz duygular içindeydim o an; hani “kelimelerin kifâyetsiz kaldığı” anlar var ya..

 

O an neler hissettiğimi kelimelere dökmem mümkün değil..

 

Artık pilli radyomun tellerine takılan içli nâğmelerde arıyordum bu Yunan güzelini..

 

Derken anneler günü gelip çattı..

 

Ve annemle konuşurken öğrendim Özkanlar semt pazarındaki o meşum patlamayı; biri ağır on beş yaralı..

 

Burnumuzun ucunda bombalar patlıyor, ülkemiz gitgide teröre ve anarşiye boyun eğmeye zorlanıyor, terörle mücâdele eden güvenlik güçlerine ‘çete üyesi’ yakıştırması yapılıyor..

 

Ben ise teselliyi Elena’nın mâvi gözlerinde arıyordum..

 

Akşam, nöbetim bittikten sonra arka bahçeye girdim usulca, zeytin ağacının önüne çöktüm ve dudaklarımdan şu mısrâlar döküldü:

 

bu gece gitme Elena..

 

fikrim yine firarda,

gönlüm sarhoş..

yollar akıp giderken önümden,

kim bu doldur be meyhâneci diyen kadın?

 

beynim dalgalanıyor yine,

gözlerim mahzun..

zaman hızla kayıp giderken parmaklarımın arasından,

kim bu bir bahar akşamı rastladığım kadın?

 

aklım başımda değil ki,

tutamıyorum kendimi..

içimdeki ben duvarlara sığmazken,

kim bu sevmekten kim usanır diyen kadın?

 

dur bir dakika!!!

şimdi hatırladım seni..

balıkçı Smitris’in kızıydın sen,

adın Elena..

evet evet, hatırlıyorum seni..

Nisiros Adasından geçerken girdin gönlüme,

sonra da çekip gittin.

arada bir kulaç attın ezik düşlerime,

fakat her defâsında sâhipsiz bıraktın içimde belli belirsiz uyanan,

belki de zamansız ölümlere yenik düşen,

veya kaç kuşak bağlanıp kalmış olmaktan yıpranan ümit kırıntılarımı..

 

bu gece gitme Elena..

fasıl daha yeni başladı,

saat duvaksız sevişmelerin saati..

daha kim bilir kaç notadan taç yapacağım ipek saçlarına;

savurdukça saçlarını gönlümün odalarına,

melekler ıslık öttürecek

ve böyle dağılacak içimdeki soluksuz korku..

bu gece gitme Elena..

 

bu gece gitme Elena..

ay karanlık, yıldızlar küskün.

havada bayat bir naftalin kokusu..

yoksa bu sesler,

zamansız ölenlerin vasiyeti mi..

 

bu gece gitme Elena..

dışarıda siren sesleri var,

bak yine bombalar patlamış..

kim bilir,

belki birgün,

bir sokak köşesinde,

veya bir orman çırpısında,

ya da bir çöp bidonunun içinde bulacaklar benim de cesedimi..

fakat yine de gül kokacak tenim..

ellerinin arasındayken ellerim,

salacağım tüm coşkumu mâvi gözlerinden gökyüzüne..

bu gece gitme Elena..

 

bu gece gitme Elena..

henüz yeni değmişken ellerim ellerine,

bu gece gitme Elena..

bebeksi dokunuşlarla sarıl bedenime,

bu gece gitme Elena..

 

***