gördüğüm... olamazdın.

[Φ aysum]

Bir anda oradaydım ve bir anda Onlar oradaydı…

Nasıl geldiğimi hatırlamadığım bir köy evindeydim.

Hayranlıkla bakıyordum etrafa. Ortam o kadar sıcak gelmişti ki…

Tanıdık yüzler vardı ama çoğunu çıkartamıyordum. Babam da oradaydı.

Yanındaydım. Onunla gelmiştim buraya belli ki. Bir sürü insan birbiriyle konuşuyordu.

Ve karşıda onu gördüm. Bir köy eviydi fakat o çok uzaktaydı belki de beni görememişti.

Canımdı o benim. Ona doğru yürüdüm, yılların verdiği hasretlikle ona doğru yürüdüm…

Neden bu kadar soğuktu ki? Ama ben önemsemiyordum. Çok özlemiştim seni.

Senin için o kadar çok fedakarlık yapmıştım ki. Ailemi bile göze alıp başlamıştım bu işe.

Tehlikeliydi ama aşktı bu bizim aşkımız. Nedense hiç gösterilmeden yollarım seni buluyordu.

Hep seni buldurtuyordum. Her neyse biricik aşkımla burada karşılaşmak çok şaşırtıcıydı.

Hem burası neresiydi ki? Yürüdüm ve geldim yanına. Babamdan da korkmuyordum seninle konuşmak için. Kızmıyordu bana. Seninle konuşmaya başladık ama tam o sırada o kız nereden çıktı? Neden onun yanına gittin? Pembe şalvarlıesmer,başına örtü örtmüş bir kızdı.

Tanıyordum evet evet çok yakından tanıyordum onu. Ama onun aşkımın yanında ne işi vardı ki?

Bana dedi ki senle beraberken onunla da beraberdim. Ama şuan çok tuhaf duygular içindeyim. Ne onu ne de seni düşünebiliyorum ama ikinizden birinizi seçmek zorundayım.

Kelimeler boğazıma dizilmişti. Ne desem bilemiyordum dedim ki : Ama beni daha çok sevdin değil mi? Ondan daha çok sevdin?

-Onunla da seninle olduğu gibi güzel zaman geçirdik , çok güzel şeyler paylaştık…

Tam bu esnada kendimizi bir oyunun içinde bulmuştuk… Aramıza bir perde gerilmişti fakat yine de yan yana oturuyorduk…Bütün salon ikiye ayrılmıştı. Bilemedim ne oyunu olduğunu, zaten ilgilenmiyordum ben sana bakıyordum. Yanında yine o kız vardı… İçime bir sızı saplandı o kadar büyüktü ki… Yapamazdı bunu. O kadar şeyden sonra yapamazdı. Güvenmiştim ben ona. Ağlayacaktım ama sadece ona bakıyordum. Başka bir şey yapmak gelmiyordu içimden. Onu son kez mi görüyordum yoksa.

Tam o esnada büyük bir patlama oldu. Ona o kadar yoğunlaşmıştım ki. Hemen ona doğru koştum. Elleri yanındaki duvara yapışmıştı. O tatlı elleri ben tutamadan yok olmuştu.

Ben onun başında ağlarken aklıma babam geldi. Onu nasıl unutmuştum…

Hemen ona doğru döndüm yüzümü. Onun da elleri sarılıydı. Hemen babamın yanına gittim.

Ne oldu diye sordum. Konuşamıyordu benimle. Önündeki karton kutuya bir şeyler yazmaya başladı. Annenin ölüm haberi geldikten sonra bütün bunlar oldu!!!!!

[Φ aysum]

Bir rüyayla başlarmış herşey

[Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm...]

bir rüyaa.... ahh aysumum ne acı hayatlar var...ne acıları var şu dünyada....hepsi bir araya girmiş sanki burda..... ellerine sağlık canım benim....