Yeni Tür 'Güneş Hücresi' Geceleri Bile Elektrik Üretebileceğimizi Gösteriyor

[™ Admin]

Yeni Tür 'Güneş' Hücresi Geceleri Bile Elektrik Üretebileceğimizi Gösteriyor

Geleneksel güneş enerjisi teknolojisi, bir voltajı atmak için gelen güneş ışınlarını emer. Garip görünse de, bazı malzemeler ters yönde çalışabilir ve ısıyı soğuk gece gökyüzüne geri yayarlarken güç üretebilir.

Avustralya'daki bir mühendis ekibi, güç üretmek için gece görüş gözlüklerinde yaygın olarak bulunan teknoloji türünü kullanarak teoriyi eylem halinde gösterdi.

Şimdiye kadar, prototip sadece küçük bir miktar güç üretiyor ve muhtemelen kendi başına rekabetçi bir yenilenebilir güç kaynağı haline gelmesi pek mümkün değil - ancak mevcut fotovoltaik teknolojisi ile birleştiğinde, güneş pillerinin soğutulmasıyla sağlanan az miktarda enerjiden faydalanabilir. uzun, sıcak bir günün işi.

New South Wales Üniversitesi'nden fizikçi Phoebe Pearce, "Güneş ışığının doğrudan elektriğe dönüştürülmesi olan fotovoltaik, insanların güneş enerjisini güce dönüştürmek için geliştirdiği yapay bir süreçtir" diyor.

"Bu anlamda, termoradyatif süreç benzer; kızılötesinde akan enerjiyi sıcak bir Dünya'dan soğuk Evren'e yönlendiriyoruz."

Atomları ısıyla sallanan herhangi bir malzemeye yerleştirerek, elektronlarını kızılötesi ışık şeklinde düşük enerjili elektromanyetik radyasyon dalgaları oluşturmaya zorluyorsunuz.

Bu elektron dalgalanması ne kadar cansız olursa olsun, hala yavaş bir elektrik akımını başlatma potansiyeline sahiptir. Tek gereken, diyot adı verilen tek yönlü bir elektron trafik sinyalidir.

Doğru element kombinasyonundan oluşan bir diyot, ısısını daha soğuk bir ortama yavaş yavaş kaybettiği için caddedeki elektronları karıştırabilir.

Bu durumda diyot cıva kadmiyum tellüridden (MCT) yapılır. Kızılötesi ışığı algılayan cihazlarda halihazırda kullanılan MCT'nin orta ve uzun menzilli kızılötesi ışığı absorbe etme ve onu akıma dönüştürme yeteneği iyi anlaşılmıştır.

Tam olarak net olmayan şey, bu özel numaranın gerçek bir güç kaynağı olarak nasıl verimli bir şekilde kullanılabileceğidir.

Test edilen MCT fotovoltaik dedektörlerinden biri, yaklaşık 20 santigrat dereceye (yaklaşık 70 derece Fahrenhayt) kadar ısıtıldı ve metrekare başına 2,26 miliwatt'lık bir güç yoğunluğu üretti.

Kabul, sabah kahveniz için bir sürahi suyu kaynatmak tam olarak yeterli değil. Bu küçük görev için muhtemelen birkaç şehir bloğunu kapsayacak kadar MCT paneline ihtiyacınız olacak.

Ancak, bu alanda hala çok erken günler olduğu ve teknolojinin gelecekte önemli ölçüde daha fazla gelişme potansiyeli olduğu düşünüldüğünde, asıl mesele bu değil.

Çalışmanın baş araştırmacısı Ned Ekins-Daukes, "Şu anda, termoradyatif diyot ile yaptığımız gösteri nispeten çok düşük güçte. Zorluklardan biri aslında onu tespit etmekti" diyor.

"Ancak teori, bu teknolojinin nihayetinde bir güneş pilinin gücünün yaklaşık 1/10'unu üretmesinin mümkün olduğunu söylüyor."

Bu tür verimliliklerde, Güneş battıktan çok sonra pilleri doldurmaya devam etmeleri için MCT diyotlarını daha tipik fotovoltaik ağlara dokuma çabasına değer olabilir.

Açık olmak gerekirse, gezegenin soğumasını düşük enerjili radyasyon kaynağı olarak kullanma fikri, bir süredir mühendislerin eğlendiği bir fikir. Farklı yöntemler, hepsinin kendi maliyetleri ve faydaları olan farklı sonuçlar gördü.

Yine de, her birinin sınırlarını test ederek ve kızılötesi bant genişliğinden daha fazlasını emmek için yeteneklerini ince ayar yaparak, hemen hemen her tür atık ısıdan her bir damla gücü sıkıştırabilecek bir teknoloji paketi bulabiliriz.

Ekins-Daukes, "Sonuçta, bu teknoloji potansiyel olarak bu enerjiyi toplayabilir ve belirli cihazlarda pil ihtiyacını ortadan kaldırabilir veya onları yeniden şarj etmeye yardımcı olabilir" diyor.

"Bu, geleneksel güneş enerjisinin mutlaka geçerli bir seçenek olacağı bir şey değil."

Kaynak: ScienceAlert