Covid-19'u mu yoksa ekonomiyi mi kurtarmak? Yada İkisini de kurtarabilir miyiz?

[™ Admin]

Covid-19'u mu yoksa ekonomiyi kurtarmak? Yada İkisini de kurtarabilir miyiz?

Duyduklarınızın aksine, ülkeyi kapatmak da yeniden başlamanın en hızlı yoludur

Birçok ABD eyaletinde sosyal mesafeli tedbirlerin alınmasından sonraki ilk istihdam raporunda Çalışma Bakanlığı, 3.3 milyon kişinin işsizlik iddiası yaptığını açıkladı. Bir hafta sonra, Nisan ayının ilk haftasında, 6,6 milyon ek iddia daha geldi - 1982'de yapılan önceki 695,000 kaydına kıyasla neredeyse anlaşılmaz.

Bu rakamlar kadar kötü olsa da, geçimlerini kaybetmekte olan yarı zamanlı, serbest meslek sahibi ve konser işçilerini hesaba katmadıkları için krizi büyük ölçüde abartıyorlar. Finans uzmanları ABD GSYİH'sının yaz aylarında% 30 ila% 50 oranında düşeceğini tahmin ediyor.

Coronavirus / covid-19 salgını ile ilgili en önemli haberimizi ücretsiz olarak okuyabilir ve ayrıca coronavirus bültenimize kaydolabilirsiniz. Ancak lütfen kâr amacı gütmeyen gazeteciliğimizi desteklemek için abone olun.

Mart ayı sonlarında, Başkan Donald Trump “tedavinin sorunun kendisinden daha kötü olmasına” karşı uyardı ve ülkeyi Paskalya'dan sonra sadece iki hafta sonra iş hayatına döndürmekten bahsetti. Chicago Üniversitesi ekonomisti ve başkanın Ekonomik Danışmanlar Konseyi'nin eski üyesi olan Casey Mulligan, Temmuz ayına kadar gereksiz işleri kapatmanın maliyeti için “iyimser bir projeksiyon” un Amerikan hanehalkı başına yaklaşık 10.000 dolar olduğu konusunda uyardı. New York Times'a, virüsü yavaşlatmak için ekonomik aktiviteyi kapatmanın hiçbir şey yapmamaktan daha zararlı olacağını söyledi.

Sonunda Beyaz Saray, virüsün kontrolsüz yayılmasına izin vermenin, diğer epidemiyologların tahminlerine uygun olarak 2.2 milyon Amerikalıyı öldürebileceğini düşündüren modeller yayınladı. Trump, Nisan ayının sonuna kadar sosyal mesafeyle ilgili yönergeleri genişleterek erken bir yeniden açılma çağrısını geri çekti. Ancak temel argümanı kaldı: koronavirüs pandemisinde, ekonomiyi kurtarmak ve hayatları kurtarmak arasında acı veren bir denge var.

Bununla birlikte, araştırmalardan elde edilen kanıtlar bunun yanlış bir ikilik olduğunu göstermektedir. Ekonomik zararı sınırlamanın en iyi yolu mümkün olduğunca fazla can kurtarmaktır.
Yeni bir durgunluk

Politika belirleme konusundaki zorluğun bir kısmı, durumun canlı hafızada eşi görülmemiş olmasıdır. “Dünyanın nasıl değiştiğini bilmek imkansız” diyor MIT'de bir çalışma ekonomisti David Autor. “Yüz yıl içinde gördüğümüz hiçbir şey gibi değil.” Geçmiş herhangi bir durgunluk veya depresyonda, ekonomik çözüm her zaman emek talebini teşvik etmekti - işçileri işe geri döndürmek. Ancak bu durumda, bilerek ekonomik aktiviteyi kapatıyoruz ve insanlara evde kalmasını söylüyoruz. “Bu sadece durgunluğun derinliği değil,” diyor Autor. “Niteliksel olarak farklı.”

En büyük korkulardan biri, gerilemeye en az dayanabilecek olanların en ağır darbeye maruz kalacağıdır - restoranlarda ve otellerde düşük ücretli servis çalışanları ve konser ekonomisinde artan insan sayısı. Autor, son yirmi yıldır, hizmet seviyesi çalışanlarının, daha önce üniversite diploması olmayan insanlara açık olan orta düzey ofis ve üretim işlerinin çoğu kuruduğundan, işgücünün giderek daha büyük bir parçası haline geldiğini söylüyor. Bu hizmet işlerinde zaten düşük ücretli ve çoğu zaman sağlık ve diğer faydaları az olan insanlar en çok mücadele edeceklerdir.

“İyi bir günde savunmasız ve kötü bir günde daha da savunmasızlar” diyor Autor. “Ve bu çok kötü bir gün.”

Kongre tarafından Mart ayı sonlarında kabul edilen 2 trilyon dolarlık yasama paketine dahil edilen hükümler, etkilenen işçilere ve işletmelere kapatmayı havalandırmak için araçlar sağlamak ve salgın kontrol altına alındıktan sonra ekonominin yeniden başlatılmasına yardımcı olmaktı. 75.000 dolardan az kazanan her yetişkine 1.200 dolar verilecek ve ilk kez konser çalışanları ve serbest meslek sahibi kişiler işsizlik ödeneği almaya hak kazanacak. Yüzlerce milyar dolar, işletmelerin ayakta kalmasına yardımcı olacak.

özellikle ülkenin en çok etkilenen bölgelerinde neredeyse kesinlikle yeterli olmayacak. Brookings Enstitüsü'nden sayıları analiz eden bir raporun yazarı Mark Muro, Las Vegas ve Orlando gibi “devasa eğlence misafirperverliği ekonomileri olan yerler” kötü etkilenecek, diyor. Ancak, büyük hizmet ekonomisine sahip herhangi bir bölge savunmasızdır. Muro, bu yerlerin çoğunun 2008 mali krizinden hiçbir zaman iyileşmediğine dikkat çekiyor.

Bu düşük ücretli hizmet işlerini kaybeden insanlar, ekonomistlerin alkolizm, uyuşturucu istismarı ve intihar nedeniyle “umutsuzluk ölümleri” olarak adlandırmaya başladıklarından çok daha fazla ölüm oranı yaşıyorlardı. Yaklaşan kaza işleri daha da kötüleştirebilir.
Bir yaşamın değeri

Ancak kontrolsüz bir salgının kendisinin ekonomik faaliyet için son derece yıkıcı olacağı düşünüldüğünde, işletmeleri kapatmak tek gerçek tercihtir. On milyonlarca insan hastalanır ve milyonlar ölürse, ekonomi sadece işgücünün tükendiği için değil, acı çeker. Yaygın korku iş için kötüdür: tüketiciler restoranlara geri akmaz, hava yolculuğu rezervasyonu yapmaz veya onları hastalanma riskine sokabilecek aktiviteler için harcama yapmaz. Şikago'nun Booth Okulu'nun önde gelen ekonomistleriyle ilgili yakın tarihli bir ankette,% 88'i “kapsamlı bir politika tepkisi” nin salgının kontrol altına alınması için “ekonomik faaliyette çok büyük bir daralmaya” tolerans gerektirmesi gerektiğine inanıyordu. % 80'i “ciddi kilitlenmeleri çok erken terk etmenin” çok daha büyük ekonomik zarara yol açacağını düşünüyor.

Bu arada, virüsten ölümleri yavaşlatmak için alınacak her türlü önlemin aşağı yönlü ekonomik faydaları olacaktır. Chicago Üniversitesi'nden bir ekonomist olan Michael Greenstone, Imperial College London'da yapılan hastalıklara yayılan modellere göre, ılımlı sosyal mesafenin bile 1 Mart ile 1 Ekim arasında 1,7 milyon hayat kurtaracağını buldu. Bu ölümlerden kaçınmak, ekonomiye yaklaşık 8 trilyon dolarlık bir faydaya ya da ABD GSYİH'sının yaklaşık üçte birine yarar sağladığını, geniş çapta kabul gören bir ekonomik önlem temelinde “istatistiksel bir yaşamın değeri” olduğunu tahmin ediyor. Salgın, Imperial College çalışması tarafından tahmin edilenden daha az şiddetli ise, Greenstone, sosyal mesafenin yine de 3,6 trilyon dolar tasarruf edebileceğini öngörüyor.

MIT’in Sloan School’undaki bir ekonomist olan ve 1918’deki grip salgını için bugünkü salgını inceleyen Emil Verner, “Seçimimiz müdahale edip etmememiz veya normal ekonomiye dönüp dönmememiz değil” diyor. “Seçimimiz müdahale edip etmeyeceğimiz - ve ekonominin şimdi gerçekten kötü ve gelecekte daha iyi olacağı - hiçbir şey yapmamaya ve salgının kontrolden çıkıp ekonomiyi gerçekten yok etmesidir.”

Genel olarak, Verner ve yardımcı yazarları 1918 salgınının ABD'deki ulusal üretim çıktısını% 18 azalttığını; ancak daha önce ve daha uzun süre kısıtlamalar uygulayan şehirler, salgını takip eden yılda çok daha iyi ekonomik sonuçlara sahipti.

Verner, özellikle iki şehrin kaderine işaret ediyor: Cleveland ve Philadelphia. Cleveland saldırgan bir şekilde hareket etti, okulları kapattı ve salgının başlarında toplantıları yasakladı ve kısıtlamaları çok daha uzun süre yerinde tuttu. Philadelphia tepki vermek için daha yavaştı ve kısıtlamaların yaklaşık yarısını korudu. Cleveland'da çok daha az insan ölmekle kalmadı (100.000'de 600, Philadelphia'da 100.000'de 900'e kıyasla), aynı zamanda ekonomisi daha iyi gitti ve salgından sonraki yıl çok daha güçlüydü. 1919'a kadar orada iş büyümesi% 5 iken Philadelphia'da% 2 civarındaydı.

Bugünün ekonomisi çok farklı; hizmetlere daha çok, üretime 100 yıl öncesine göre çok daha az. Bununla birlikte, şehirlerin hikayeleri müstehcendir. Verner, verilerin muhafazakar bir yorumunun bile “müdahalelerin ekonomi için daha kötü olduğuna dair bir kanıt olmadığını” öne sürdüğünü söylüyor. Ve büyük olasılıkla önemli bir faydaları vardı. “Bir salgın çok yıkıcı” diyor. “Nihayetinde bunun azaltılması için herhangi bir politika ekonomi için iyi olacak.”

Öyleyse tedavi hastalıktan daha kötü değildir. Ancak normal ekonomik faaliyetin kapatıldığı her gün için, çok sayıda Amerikalı gelir elde etmeyecek. Birçoğu zaten maaş için maaş yaşıyor. Birçoğu aslında umutsuzluk hastalıklarına yenik düşebilir. Aileler stres altında parçalanacaklar. Zorlu şehirler terkedilmiş hissedecekler. Ekonomiyi açma aciliyeti sadece büyüyecek.

Bununla birlikte, bir dizi etkili iktisatçı ve sağlık uzmanı, kamu güvenliğini korurken Amerika'yı hızla işe geri getirmenin bir yolu olduğunu söylüyor.
Ekonomiyi canlandırmak

Bugünlerde Paul Romer kulağa kızgın geliyor. “Travmaya yakalandık: ekonomiyi veya daha fazla insanı öldür” diyor. Çok fazla “öğrenilmiş çaresizlik, çok fazla sıkma” var. New York Üniversitesi ekonomisti ve Nobel ödüllü, “virüsü içerecek ve ekonominin canlanmasına izin verecek” nispeten basit bir stratejiye sahip olduğuna inanıyor.

Anahtar, diyor Romer, kimin enfekte olduğunu belirlemek için semptomları olmayan herkesi tekrar tekrar test ediyor. (Semptomları olan kişiler sadece covid-19'a sahip olmalı ve buna göre tedavi edilmelidir.) Pozitif testi yapan herkes kendilerini izole etmelidir; negatif test edenler işe geri dönebilir, seyahat edebilir ve sosyalleşebilirler, ancak her iki haftada bir test edilmelidir. Negatifseniz, bir uçağa binmenize veya bir restorana serbestçe girmenize izin veren bir kartınız olabilir.

Test isteğe bağlı olabilir. Romer, bazılarının buna karşı koyabileceğini ya da olumluysa kendilerini tecrit etmeye karşı koyabileceğini kabul ediyor, ancak “çoğu insan doğru şeyi yapmak istiyor” diyor ve bu virüsün yayılmasını engellemek için yeterli olmalı.

Romer, Silikon Vadisi'nin Cepheid'i ve ilaç devi Roche'dan olanlar da dahil olmak üzere yeni, daha hızlı teşhis testlerine işaret ediyor. Roche’un en iyi makinelerinin her biri günde 4.200 test yapabilir; Bu makinelerin beş binini oluşturuyor ve günde 20 milyon kişiyi test edebilirsiniz. “Bu bizim kapasitemiz dahilinde” diyor. “Sadece biraz metal büküp bazı makineler yapmamız gerekiyor.” Virüs bulaşmış olanları tespit edip izole edebiliyorsanız, nüfusun geri kalanının işe geri dönmesine izin verebilirsiniz.

Gerçekten de, Chicago’nun Booth Okulu tarafından Nisan ayının başlarında yapılan bir ankette, ekonomistlerin% 93'ü “ekonomik yeniden başlatma” için “testlerde büyük bir artış” gerektiğini kabul etti.

Eski FDA direktörü Scott Gottlieb “Ulusal Coronavirüs Yanıtı: Yeniden açılmaya giden bir yol haritası” adlı bir parçada da testi hızlandırmayı ve daha sonra tüm popülasyonda kapatılmış olan enfekte olanları izole etmeyi savundu. Aynı şekilde, Pennsylvania Üniversitesi tıp etiği ve sağlık politikası bölümünün başkanı Ezekiel Emanuel, New York Times gazetesinde “Haziran ayında Ekonomiyi Güvenle Yeniden Başlatabiliriz” adlı testin artırılması çağrısında bulundu. İşte İşte. ” Bu arada Harvard tıp uzmanları da benzer fikirleri “Amerikalıların İşe Dönüşü İçin Ayrıntılı Bir Plan” da özetlemişlerdir.

Teklifler ayrıntılar bakımından farklılık gösterir, ancak hepsi kimin savunmasız olduğunu ve işe geri dönme riskini almadan önce kimin olmadığını bilmek için çeşitli türlerde yaygın testler etrafında döner.

Bununla birlikte, yakın zamanda büyük ve sık testlerin uygulanacağına dair çok az kanıt vardır. Yeni testlerin ortaya çıkmasına rağmen, tarama, en ağır hasta olan veya tıbbi ön hatlardaki kişiler için hala büyük ölçüde kullanılamamaktadır. Test kitleri ve bunları gerçekleştirmek için ekipman hala yetersizdir. Birçok hastane ve doktor, gerekli testlerin alınamayacağından şikayet ediyor; ve Roche’un CEO'su Mart ayının sonunda ABD'de yaygın koronavirüs testi yapılmasının "aylar olmasa da haftalar" olacağını söyledi.

Romer'ı açıkça sinirlendiren atalet türüdür. Kongre tarafından kabul edilen 2 trilyon dolarlık yasayı ekonomi için “palyatif bakım” olarak nitelendiriyor. 100 milyar dolar alıp teste koysaydınız, “çok daha iyi olacağız” diyor.

Bir gün ekonomiyi yeniden açmamız gerekecek. Belki de pandemi geri çekilme belirtileri gösterene kadar dayanabiliriz, ya da belki de ekonomik acı hem sorumlu kişiler hem de sert darbeli bölgelerde yaşayanlar için dayanılmaz olacaktır. O gün geldiğinde, yaygın testlerimiz yoksa, virüsü alma veya başkalarına yayma riski altında olup olmadıklarını bilmeden insanları işe geri göndereceğiz. “Bunu yanlış düşünüyoruz” diyor Romer. Bir gün salgının kontrol altında olup olmadığını görmek için büyük bir test yapmadan ekonomiyi yeniden başlatabileceğiniz fikri sadece “büyülü düşünme” dir.

Bu kademeli bir süreç olabilir - enfeksiyon veya bağışıklık içermediği tespit edilenlere ilk önce izin verilebilir. Ancak test yapmadan bu geçişi nasıl yöneteceğimizi bilemeyiz. Bu durumda, aslında Trumpian'ın seçimine bırakacağız: ekonomiyi kurtarmakla sayısız ölümü riske atmak arasında.

Kaynak: D. Rotman