Evlenme Fikri Tarihe mi Kavuşuyor?

[™ Admin]

Evlilik bitti mi?

Evlilik her toplumda uygulanmakla birlikte, küresel düzeyde evlenme oranında ciddi bir düşüş yaşamaktadır. Bu uzun süreli samimi ilişkiler için mi?

17 yaşında, John Humphrey Noyes kadınlar hakkında çok düşündü. Çirkin bir boynu ve eğimli omuzları olan garip bir genç, özellikle kadınların peşinde koşarken başarının anahtarı ne kadar iyi olduğu konusunda endişeliydi. Ve utangaçtı. “O kadar mantıksız ve aşırı utanç verici benim günlüğüm,” diye yazdı dergisinde, “tanımadığım bayanlarla dolu bir odadan daha az ürkütücü bir top bataryasıyla karşılaşabileceğime tamamen inanıyorum.” on yıllık bir süre içinde en az dokuz yaşında çocuk sahibi olan düzinelerce kadınla cinsel ilişkiye gireceğini biliyor.

Noyes 1811'de doğdu. Babası Vermont Kongresiydi. Annesi, 'Sonsuz İncili'nin bakanı' olmasını umarak oğluna dini bir saygı göstermek için çalıştı. 1831'de dileği gerçekleşmiş gibi görünüyordu. 20 yaşındaki Noyes, kendisini Tanrı'nın hakikatinin hizmetine adayacağını açıkladı ve Andover, Massachusetts'te bir seminere girdi. Bununla birlikte, öğretmenlerinin doktrini kabul etmek yerine, kuzeydoğuyu kır ateşi gibi süpüren canlandırıcı furore ile tüketildi. Andover'i Yale Üniversitesi için terk etti ve dinsel bir yaşamın günahtan arınmış olması gerektiği sapkın düşüncesi olan Mükemmeliyetçilik'i vaaz etmeye başladığında bir kargaşa başlattı. Tartışmacı ve karizmatik olan Noyes, yerel bir ünlü oldu ve küçük destekçiler, rakipler ve gawkers kalabalığını çekti.

Bu sırada Noyes, Abigail Merwin ile tanıştı. O 22 yaşındaydı; 30 yaşındaydı. Merwin hakkında akıllı, güzel ve mütevazı olduğu ve koyu gri gözlerinin olduğu ayrıntılar bulmak zor. Noyes'in tanımlarının çoğu kendinden geçmiş dini görüntülerle doyurulur. Yemeyi ve uykuyu bıraktığı ve bunun yerine aşağı Manhattan'ın sokaklarında manik dolaştığı bir dönem boyunca, 'evrenin zirvesinde, bir meleğin ihtişamında' olduğu gibi durmasını hayal etti (maniasında) , aslında şeytan enkarnesi olup olmadığını merak etti).

Merwin, Noyes'in ilk takipçisiydi ve onu sevdi. Dini Tecrübe İtirafları'nda (1849) “şüphesiz benim dünyadaki herhangi bir kişiden daha fazla bağlı olduğum kişi olduğunu” itiraf etti. Güzelliğine, alçakgönüllülüğüne ve cesurluğuna çekildi, ama en önemlisi, şirketinden ilham aldı. “Abigail Merwin, kutsallık inancındaki ilk yoldaşımdı” diye yazdı. “Onu tuhaf bir ilgi ve güvenle görmem doğaldı.”

Noyes'in istikrarsızlığı sonunda Merwin'i korkuttu. New York'taki manik büyüsünden sonra onu ve Mükemmeliyetçiliği terk etti. Babası daha sonra Noyes'e uzak durmasını söyledi. Ancak Merwin, Merit Platt adlı bir adama nişanlandığını duyurduğunda, Noyes ona bir mektup gönderdi. Another Seni hiç sevmediğim için sevdim, ’diye açıkladı,“ evlilik düşüncesinin kaçınılmaz ”olduğunu itiraf etti. Elbette nişanlandı, ama bu Noyes'i rahatsız etmedi. İlahi evliliklere katıldıklarına ikna olmuştu: “Tanrı sizi ölümsüz bir evlilikte bize katıldığını ve Tanrı'nın bir araya geldiği şeyin kenara koyamayacağını söyleyecektir.”

Merwin ve yeni kocası Ithaca'ya taşındı. Noyes onları takip etti, ancak Merwin onu kabul etmeyi reddetti. O zaman Noyes, Merwin ile olan ilişkisini haklı çıkaracak olan özgür aşk doktrini geliştirmeye başladı. Fikirlerini arkadaşı David Harrison'a bir mektupta heceledi. Harrison nihayet mektubu paylaşacaktı ve Atlantik kıyısındaki yukarı ve aşağı gazetelerde görünecekti. Noyes'i ünlü ve hor görür. Son paragrafı en tartışmalı olanıydı:

    Tanrı'nın iradesi yeryüzünde yapıldığında, cennette olduğu gibi, evlilik olmayacaktır. Kuzu'nun evlilik yemeği her yemeğin her konuk için ücretsiz olduğu bir ziyafettir. Münhasırlık, kıskançlık, kavga, orada yer yok… Belli bir kadına karım diyorum - o senin, o İsa'nın ve onun içinde tüm azizlerin gelini. Bir yabancının elinde sevgili ve ona vaadime göre seviniyorum. Onun hakkındaki iddiam, doğrudan bu dünyanın evlilik sözleşmesinde kesiliyor ve Tanrı sonunu biliyor.

Değerli bir kuruma saldıran imkansız bir programdı. Ve Tanrı korkusu olan New England'lıların hassasiyetlerine karşı ovuşturdu. Yine de, Noyes bir şekilde bunu gerçekleştirdi.

Bugün Noyes, diğer hırsların yanı sıra geleneksel evliliği ortadan kaldıran dini bir ütopya olan Oneida Topluluğu'nu kurmakla ünlüdür. Herhangi bir erkek herhangi bir kadından seks yapmasını isteyebilir; her kadın sırayla herhangi bir erkeği reddedebilir. Çekirdek aile ortadan kayboldu. Romantik ilişkiler geliştiren çiftler eleştirildi ve hem mülk hem de çocuk bakımı ortaktı. Topluluk, yapışkan sevgi biçimlerine o kadar dirençliydi ki, anneler ve babalar çocuklarına karşı özel bir sevgi göstermeleri nedeniyle mahkemm edildi.

Oneida deneyi, 2. yüzyıl Kuzey Afrika'dan 20. yüzyıl İsrail'e uzanan uzun bir evlilik karşıtı haçlı seferleri dizisidir. Ve hepsi gibi, başarısız oldu. 30 yıllık icra, 30 yıllık eleştiri ve dini telkincilikten sonra, özel ilişkilere olan dürtü kontrol edilemeyecek kadar güçlüydü. Genç üyeler isyan etti. Bazıları gizli ilişkiler geliştirdi; diğerleri topluluktan ayrıldı ve dışarıda evlendi. 9 Haziran 1879'da bir kişi şöyle yazdı: ‘Anlaşmazlık devam ediyor ve yayılıyor… Düşünme sınıfları arasında çok fazla huzursuzluk ve kaygı var. Hepsi belirleyici bir şeyin olmasını bekliyor. ”

Noyes'in evliliği yıkamaması kurumun ne kadar dayanıklı olduğunu gösterir. Evliliğe katılmamıza ve katılmamıza ilham veren derinden insani bir şey olduğunu gösteriyor. Yine de bu - kurumun önceliği, varolmayan inanılmaz eğilimi - mevcut tarihsel anı bu kadar şaşırtıcı kılıyor. Dünyada evlilik oranları düşüyor. Çocuklar eşi görülmemiş bir sıklıkta evlilik dışı doğarlar. Bu eğilimleri gözden geçiren bir yorumcu, 'evlilik kıyametinin gelebileceğini' uyardı. Onlar doğru mu? Evlilik gerçekten mahkum mudur? Ve eğer öyleyse, neden? Dünyanın en eski kurumunu öldüren nedir?

2002'de İngiltere'deki en büyük danışmanlık kuruluşu olan Duncan White of Daily, Daily Mail tarafından “evliliğin 30 yıl içinde soyu tükeneceğini” ilan etti. Bu hala 12 yıl ve sayımını terk ederken, dünyadaki mevcut trendlerle yankılanıyor. ABD tarihinde ilk kez, genç yetişkinlerin çoğu evli değil. Geçen yıl, Birleşik Krallık Ulusal İstatistik Ofisi heteroseksüel evliliklerin ‘tarihsel en düşük seviyelerde kaldığını’ bildirdi. Ve evlilik dışında doğan çocukların oranı gelişmiş dünyada patladı, İskandinav ülkelerinde ve diğer birçok ülkede yüzde 50'yi aştı. Tarihçi Stephanie Coontz'un sonucuna göre, “dünya çapında evlilik ve aile yaşamının tarihsel dönüşümünün ortasındayız”.

Evliliğin belirgin çöküşü şaşırtıcı çünkü evlilik her yerde mevcut. Elbette, kadınların hayaletlerle veya çapraz kuzenlerle evlenebileceği, erkeklerin bir dizi kardeşle evlendiği (veya bulundukları) yerler vardır; burada evlilik, aileleri kalıcı ittifaklarda birbirine bağlayan sıcak tutkal tabancasıdır. Elbette, bazı yerlerde bir evlilik dans ve şölenle açıldı, damat bir prens gibi festoldu ve bir atın üstüne muzaffer sürdü, ailesi ondan önce serbest kalan mahkumlar gibi revize ediyor - ve hiç fanfare olmayan başka yerlerde, bir adam bir kadınla tabağı ve şimdi herkes birlikte olduklarını biliyor. Elbette evlilik, onu çevreleyen normlara ve beklentilere uyum sağlayan bir bukalemun. Bununla birlikte, antropolog George Murdock, Sosyal Yapı (1949) adlı tezinde sonuçlandırdığı için, hiçbir toplum 'çekirdek aile için yeterli bir ikame bulmayı başaramamıştır'.

Ancak Murdock, güneybatı Çin'in Mosuo'yu bilmiyordu. Deniz seviyesinden bir buçuk milin üzerinde yer alan, Fuji Dağı'ndan daha yükseklere uzanan yaprak dökmeyen tanrı dağları arasında kalan turkuaz bir gölün yemyeşil kıyılarında bulunan Mosuo, antropolojinin en iyi bilinen vaka çalışmalarından biri haline geldi.

Mosuo, evliliği olmadığı için ünlüdür. Bunun yerine, tam anlamıyla 'ileri geri yürüme' tisese var. Bu bir ilişkide, bir erkek ve bir kadın kendi evlerinde yaşıyor ve yemek yiyor (heteroseksüel olmayan tisese tanımları yok). Fantezi vurduğunda, adam kadını ziyaret eder ve rıza gösterdiği varsayılarak geceyi geçirir ve sabah ayrılır. Her ne kadar bu ilişki uzun vadeli olsa da, ortaklar arasında herhangi bir yükümlülük, ilişkiyi başlatan ya da sona erdiren resmi bir tören yoktur ve prensip olarak ortaklar yönetebilecekleri kadar çok bu ilişkiye sahip olabilirler. Sıradan randevuya benzer, ancak bir kadın hamile kalırsa, babanın çocuğa karşı çok az yükümlülüğü vardır.

Alıntı

İnsanlar biyolojik olarak çift bağlamaya hazırdır ve çocuk yetiştirmek için bir çözüm gibi görünmektedir

Gerçekte, Mosuo'nun da evliliği var. Antropologların ilk gelişinden bu yana sahiplerdi ve uygulama çağdaş Batı'daki evlilik gibi çarpıcı bir şekilde görünüyor. Buna 'likör içmek ve yemek yemek' anlamına gelen zhi-chi-ha-dzi diyorlar ve bir düğün törenine eşlik eden ruh ve biftek şenliklerini ifade ediyorlar. Yine de, evli insanlar Mosuo toplumunda bir azınlıktır ya da en azından bir azınlıktır. Çinli antropologlar ilk kez 1956'da 1.700'den fazla Mosuo yetişkine ait anketler yaptığında, yüzde 74'ünün tisese uyguladığını, yüzde 10'dan azının ise resmi olarak evlendiğini buldular. Zenginlik, turizm ve kültürleşme Mosuo'nun hayatını değiştirdikten sonra bile evlilik ikincil kalır. 2008'de antropolog Siobhan Mattison, turistlerin uğrak yeri olan Mosuo topluluklarını incelediğinde, yetişkinlerin yüzde 13'ünün evli, yüzde 23'ünün bu ilişkilerde olduğunu buldu. Diğer yüzde 64'ü bekardır veya ortaklarıyla birlikte yaşamaktadır. Evlilik Mosuo arasında belki de yeryüzündeki diğer toplumlardan daha az göze çarpmaktadır.

Mosuo arasında evliliğin neden bu kadar zayıf olduğunu anlamak için öncelikle evliliğin ne olduğu konusunda net olmalıyız. İki bölümden oluşur. Birincisi, iki kişinin tipik olarak seks yaptığı, birlikte yaşadığı, ekonomik olarak işbirliği yaptığı ve bebek üretip yetiştirdiği uzun vadeli bir ilişki. İnsanlar biyolojik olarak çift-bağ kurmaya hazırdır ve ilişkiyi organize etme şeklimizden çocuk yetiştirmek için bir çözüm gibi görünmektedir. Bu, insanların bir seferde sadece bir çift bağ kurduğu anlamına gelmez, aynı zamanda tipik çift bağlardan sapmaların yanlış veya kusurlu olduğu anlamına da gelmez. Endonezya'da Minangkabau çiftleri birlikte yaşamıyordu. Batı Afrika'da, Yoruba çiftleri muhtemelen kaynaklarını ortak bir hane fonuna havale etmediler. Ve her yerde toplumlarda sayısız çift çocuk yaratmaz veya yetiştirmez. Bunun yerine, insanların uzun vadeli ilişkilere girme eğiliminde oldukları ve bunların evlilik için temel oluşturduğuna inanıyorum.

Ancak bir çift bağ tek başına evlilik olarak nitelendirilmez. Kurumsallaştırılması da gerekiyor. İlişki ayrıcalıklara ve sorumluluklara sarılmalıdır, 'Hiçbiri eşin ilişkinin dışında seks yapamaz' veya 'Birlikten doğan herhangi bir çocuk annenin grubunun bir üyesidir.' Bir çift bu kurumsallaşmış statüye girer, toplumlar evlilikleri açık eylemlerle telaffuz eder: örneğin, 'Yaparım' demek veya herkesin önünde bir bardak ezmek.

Mosuo arasında her iki evlilik sütunu da zayıf. Bu ilişkiler sadece kurumsal formalitelerden arınmış değil, aynı zamanda insan çift bağlarında ortak davranışlardan yoksundur. Çiftin cinsiyeti var, evet ve hatta bazen bebek üretiyorlar, ancak birlikte yaşamıyorlar ve ekonomik işbirlikleri çoğu evliliğin kaynak havuzu oluşturma özelliğine kıyasla yetersiz.

Mosuo neden bu kadar aykırı? Bir cevap, 1963'te Çinli antropologlara hayat hikayesini anlatan Mosuo kadını Jiaama'dan geldi. Jiaama 10 kardeşin en küçüğü ve aralarındaki tek kızdı. Bu nedenle Jiaama, “annem beni en başından şımarttı. Ağır ya da kirli işler yapmama izin vermedi ama kardeşlerime bunları yapmalarını emretti. ”

Jiaama’nın ilk tisese ilişkisi 14 yaşındayken geldi. İlk başta kendi odasına girme ve ziyaretçileri kabul etme konusunda endişeliydi. Girls Bazı kızlar beni kızdırdı ve şöyle dedi: “Jiaama, tek başına bir odada yaşamaktan korkuyor musun?” Ben dedim ki: 'Biraz'… Kendime düşündüğüm zaman, benim gibi küçük bir kız, beni onun aksoyunu yapacaktı?

Tisese, pürüzsüz ve kolay olduğu ortaya çıktı, o kadar ki ilk partneri evlilik teklif etti. "Birbirlerine axiao olmak çok güzel," diye yanıtladı Jiaama. Again Bir daha asla beni karın olarak almak istediğinden bahsetme. Yoksa annem ve erkek kardeşlerim seni uzaklaştırırdı. ”

Jiaama ikinci bir partner aldı, ancak hamile kaldığında ilişki sona erdi. Doğum yaptıktan sonra üç ortak daha aldı - bunlardan biri genç, dürüst ve iyi görünümlü bir adam olan Liangzhe Bubu idi. Liangzhe Bubu Jiaama ile ilişki kurmak istediğinde tuz, ceket, etek, çay yaprakları ve bir çift ayakkabı gönderdi. Birbirlerini iki yıl gördüler, bu noktada ikinci çocuğunu doğurdu. Babalık Liangzhe Bubu'yu teklif etmeye zorladı:

    Herkes bebeğin Liangzhe Bubu'ya benzediğini söyledi. O da çok gururluydu ve bir damadı olmak için evimizle evlenmek istediğini söyledi. Ona dedim ki: nine Dokuz kardeşim var. Gelinin oğlu olarak sana kim ihtiyaç duyar? Eğer benimle axiao olmak istiyorsan, bunu bu şekilde tutalım. Bir daha asla kaprisler tarafından taşınamaz. ”Tabii ki, bu sözlerden mutsuzdu. O andan itibaren giderek daha az geldi.

Jiaama’nın Liangzhe Bubu’ya yanıtı çok önemli. Dokuz erkek kardeşin olduğunda kimin kocasına ihtiyacı var? Çoğu toplumda bu soru ortaya çıkmaz, çünkü kardeşler kendi çocuklarına bakmakla meşguldür. Ancak Mosuo'nun sosyal yapısı kendine özgüdür. Erkekler ve kadınlar cinsel partnerleriyle birlikte hareket etmek yerine genellikle annelerinin evinde kalırlar. Yetişkin erkek ve kız kardeşler birlikte yaşarlar ve sonuç olarak bir kadının kardeşleri çocuklarını yetiştirmeye yardımcı olabilir. Tabii ki, yaşam düzenlemelerinde farklılıklar var. Mosuo aile hayatı on yıllardır değişiyor ve antropologlar ilk kez 1950'lerde geldiğinde patrilineal köyler bile vardı (beklendiği gibi, bu köylerde evlilik daha güçlüydü). Yine de, temel ders devam ediyor: kadınlar cinsel partnerlerine daha az güvendiklerinde, çift bağları zayıflar.

Alıntı

İnsanlar hala çiftleşiyor, hala birlikte yaşıyor, seks yapıyor, arka bebekler, havuz kaynakları var. Sadece evlenmiyorlar

Dünya çapında benzer bir şey mi oluyor? Güçlenmiş kadınların çift bağlara daha az ihtiyacı olduğu için evlilik çöküyor mu?

İlk bakışta, cevap evet gibi görünüyor. Birçok yazar, evliliğin düşüşünü artan tek ebeveynlik kolaylığına kadar takip eder. İzlanda'nın şaşırtıcı istatistikleri göz önüne alındığında - 2018'de doğumların yüzde 70'inden fazlası evlilik dışındaydı - bu popüler bir odak noktası haline geldi. 2016'da Atlantik için yazan Emily Epstein, İzlanda'da şunları söyledi: 'Cömert sosyal programların ve laik bir toplumun birleşimi, nuptialleri hariç tamamen eski haline getirdi - benzersiz bir bağımsız annelik kültürüne yol açtı… Küçük bir toplulukta yaşamak akrabaların genellikle yakın olduğu ve çocuk bakımına katılabileceği anlamına gelir. '

Siyaset bilimci Janet Johnson, 2015 yılında New Yorker'da benzer bir gözlem yaptı. 'İzlanda'daki tek anneliğin ayırt edici kültürü' hakkında yazarak, 'İzlandalı ebeveynler arasında dokuz aylık ücretli izin de dahil olmak üzere kapsamlı sosyal yardımlar aldığını kaydetti. ebeveynler ve uygun fiyatlı anaokulları. Çoğu insanın da boşluğu almak için yakınlarda bulunan akraba ağları var.

Bekar annelik bugün öncekinden daha kolay olabilir. Ama bütün bu yorumlar bir noktayı kaçırıyor. Ana eğilim, tek ebeveynlikte bir artış değildir; evliliğin formalitesinde bir düşüş. İnsanlar hala çift. Hala birlikte yaşıyorlar. Hala seks, arka bebek ve havuz kaynakları var. Sadece evlenmiyorlar. İlişkilerini hükümetlerin “evlilik” olarak adlandırdığı haklar ve sorumluluklar grubuna tabi tutmuyorlar. İzlandalı demografi uzmanı Ari Klængur Jónsson, `` Bir Piçler Ülkesi? '' (2019) raporunda açıkladığı gibi, İzlanda'daki evlilik dışı doğumların büyük çoğunluğu bekar anneler için değildir; birlikte yaşayan çiftlere.

Demograflar için, birlikte yaşamadaki artış evlilik devriminin merkezindedir. Sayılar şaşırtıcı. ABD'de heteroseksüel birlikte yaşayan çiftlerin sayısı 1980'de 1,6 milyondan 2018'de 8,5 milyona yükseldi. Norveç'te, 1984'te yanıtlayanların üçte biri evli olmayan bir çiftin çocuklarla yaşamasının uygun olduğunu düşündü; 2007 yılında, beşte dördünden fazlası evlenme planı olmadan birlikte yaşamayı onayladı. "Yakın eşzamanlı ilişkilerin zamanlamasında, süresinde ve sıralamasında görülmemiş değişiklikler, bugün evlilik çalışmasını geçmişe göre çok daha karmaşık hale getirdi." New York'taki Cornell Üniversitesi'nden yakın zamanda yapılan bilimsel bir derlemeye başlıyor. “Birlikte yaşamanın artması bunun ana sebebidir.”

Evliliğin düşüşünü açıklamak için, tek ebeveynliğe ve zayıflayan çift bağlara bakmamalıyız. Birlikte yaşama bakmalıyız.

Birlikte yaşama hakkında bilgi edinmek istiyorsanız, Brienna Perelli-Harris'e sormaktan daha iyisini yapamazsınız. İngiltere'deki Southampton Üniversitesi'nde bir demografi uzmanı olan Perelli-Harris, 20 yıldan fazla bir süredir çocuk doğurma ve ortaklıklardaki değişiklikleri incelemiştir. Birçok demograf gibi, kariyerine tek bir yerde - Sovyet sonrası Rusya - çalışmaya başladı, ancak aile yapısının dünya çapında değiştiği göz önüne alındığında, karşılaştırmalı bir yaklaşıma ihtiyaç olduğunu gördü. Böylece demografçıları, antropologları ve sosyologları bir araya getirdi ve evlilik dışı çocuk doğurma ağını kurdu.

Bu ağ, aile değişikliği konusunda evrensel olanı ve belirli ülkelere özgü olanları anlamaya çalışan uluslararası bir akademisyen grubudur. Anket verilerini inceleyerek işe başladılar, ancak Perelli-Harris'in de belirttiği gibi, data anket verileri çok sığ. Size açıklamalar, insanların oldukları gibi davrandığı nedenler ve bu eğilimlerin ülkeler arasında nasıl farklılaştığı hakkında pek bir şey anlatmıyor. ”Yani farklı bir yaklaşım izlediler: odak grupları. Bir seferde altı ila sekiz kişiyi davet ettiler ve onlara 'İnsanlar çocuk sahibi olursa evlenmeli mi?' Ve '50 yıl içinde insanlar hala evleneceklerini düşünüyorlar mı?' Gibi sorular sordular. 2014 yılında elde ettikleri sonuçlar, sekiz Avrupa ülkesinde ve Avustralya'da yaklaşık 600 katılımcıyla 79 odak grubu yürütmüştür.

Ülkeler ortaklık düzenlemelerinin sürekliliğini kapsıyordu: daha önceki anketlerin katılımcıların yüzde 14'ünün birlikte yaşadığını gösteren İtalya'dan, katılımcıların yüzde 80'inin yaptığı Norveç'e. Bu varyasyona rağmen ortak bir hikaye ortaya çıktı. Hemen hemen her yerde, insanlar evliliğin birlikte yaşamaktan daha fazla bağlılık gerektirdiğini kabul ettiler. Arkadaşlarınız ve aileleriniz için bir vaatte bulunuyorsunuz ve geri çekerseniz boşanma olan idari cehennemle karşılaşacağınızı kabul ediyorsunuz. Bir Rus katılımcının açıkladığı gibi: 'Bir evlilikten daha kolay bir birliktelik birliği bırakabilirim.' Evlilikle birlikte, 'orada kilit gibi bir şey var.'

İnsanlar evlilik taahhüdünü kabul eder, çünkü evlenmek yarar sağlar. Birlikte yaşamaya başlarsınız ve eğer isterseniz, bebek yetiştirirsiniz. Kendini daha güvende hissediyorsun çünkü partnerin de bunu yapıyor. Ve geçimini sağlamak için gerekli olanlardan bazıları da dahil olmak üzere yasal ayrıcalıklar kazanırsınız. Bir katılımcı eski Doğu Almanya'da sadece evli çiftlerin nasıl kredi kullanmalarına izin verildiğini hatırladı. “Başka yolu yoktu” dedi.

O zaman şimdi ile tezat oluşturdu. “Bugün,” dedi, tek bir kişi olarak, “Bir mobilya mağazasına gidip bütün dairemi ödünç alıyorum.” Yorumu daha geniş bir toplumsal eğilimi yansıtıyor: evlilik faydalar üzerindeki tekelini kaybediyor. Bunun nedeni kısmen hükümetlerin bir zamanlar evli çiftlerle sınırlı olan tek kişilik ayrıcalıklar vermesidir. Yine de en büyük katkı, birlikte yaşamanın artan kabulü gibi görünmektedir. Cinsel normlar gevşedikçe, evli olmayan eşler birlikte yaşayabilir. Bebekleri büyütebilir ve birlikte bir hayat kurabilirler. Ve bunu ebedi bir evlilik sözleşmesinde yaşamlarını imzalamadan yapabilirler. Hollandalı bir katılımcı, birlikte yaşama üzerine birlikte yaşama çağrısını şöyle özetledi: “Bu bir abonelik gibi. Kolayca bırakabilir ve hayatınıza devam edebilirsiniz. ”

Alıntı

11 yıl sonra evlendik. Bu dönemi küçük çocuklarla atlattık, bu yüzden şimdi kutlama zamanı....

Hükümetler birlikte yaşayan sendikaları tanıdıkça, evlilik ve birlikte yaşama arasındaki fark daha da azalmaktadır. Hollanda hükümetinin gözünde, kayıtlı ortak çalışanlar neredeyse evli meslektaşlarına eşdeğerdir. İsveç ve Fransa çok geride değil. Bu, şimdi çocukları evlat edip birlikte vergi gönderebilen birlikte yaşayan çiftler için iyidir, ancak paradoksal bir sonucu vardır: birlikte yaşama yeni bir evlilik biçimi haline geliyor. Evliliğin kurumsallaşmış bir çift bağ olduğunu unutmayın. Görevler ve ayrıcalıklarla dolu seks + ekonomi + güvencesidir. Hükümetler, ortak çalışanların çalışmayan ortaklarla birlikte sigorta yapmalarına izin verdiğinden veya ayrıldıktan sonra eş desteği vermelerini istedikleri için yeni, daha az kararlı bir evlilik biçimini yeniden şekillendiriyorlar.

Bu eğilimlere rağmen, çoğu insan sonunda resmi olarak evlenmek istiyor. ABD'deki Pew Araştırma Merkezi'nden yakın zamanda yapılan bir araştırmaya göre, katılımcıların yaklaşık yüzde 70'i evliliğin tatmin edici bir yaşam sürmek için gerekli veya önemli olduğunu söyledi. Birlikte yaşama hevesli Norveçliler arasında bile evlilik idealdir. Sadece anlamı değişiyor. Pratik evlilik kabuğu çözüldükçe, bağlılığın özü kalır. Evlilik, birbirlerini güçlü hisseden insanların ilişkilerini sağlamlaştırmaları ve kutlamaları için bir yol haline geliyor. ABD'li demografi uzmanı Andrew Cherlin'in 2018'de `` capstone '' olarak adlandırdığı bir şey haline geldi: gerçek bir yaşam ve ortaklığın sembolü. Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Estonya, Fransa, Gürcistan, Norveç ve İsveç'te, medyan evlilik yaşı, ilk doğumdaki medyan yaştan en az üç yıldır. "11 yıl sonra evlendik," diye açıkladı Norveçli bir katılımcı Perelli-Harris’in araştırmasına. “Küçük çocuklarla dönemi atlattık, bu yüzden bu aşkı kutlamak.”

Aynı fikir, eşcinsel evlilik çevresindeki konuşmalarda ortaya çıkıyor. 2006 yılında ABD sosyolog Katrina Kimport, San Francisco iki yıl önce aynı eşcinsel evliliği kısaca yasallaştırdığında evlenen eşcinsel ve lezbiyen insanlarla röportaj yaptı. Bazı katılımcılar yasal sonuçları hakkında konuştu; diğerleri evliliği politik bir eylem olarak gördüler. Ama çoğu sevgiye odaklandı. Addy olarak tanıtılan bir kadın, Julie adlı başka bir katılımcıyla evliliğini tarif etti. Addy ve Julie her ikisi de biracial ama farklı kökenden geliyorlar. Addy düşük gelirli hanelerde koruyucu bakımda büyüdü; Julie orta-üst sınıfa yetişti. Addy beyaz ve Kızılderili; Julie beyaz ve Orta Doğulu. Onlar için Addy, evliliğin farklı tarihlerini aşan bir sevgi tüketimi olduğunu açıkladı. "Aşkla ilgili," dedi. Class Bu sınıfla ilgili değil. Bu ırkla ilgili değil. Bu hiçbir şeyle ilgili değil. Bu sadece aşk ve yapmanız gereken şeyi yapan iki kişi ve bu birbirimizi sevmek. ”

Eşcinsel haklar organizasyonu Eşitlik California 2007-8'de bir televizyon reklam kampanyası yürüttüğünde izleyicilere 'Sevdiğiniz kişiyle evlenemezseniz ne olur?' Diye sordular. yetişkin olmak, çocuk sahibi olmak veya yasal koruma altına almak. Aşkla ilgiliydi.

Bir evlilik kıyameti geliyor mu? Mevcut eğilimlere baktığımızda, zaten burada. Bir asteroit kadar yıkıcı ve beklenmedik olan modernite, toplumsal normları tahrip etti. İlişkiler üzerindeki resmi evliliğin hegemonyası sona eriyor. Yine de, kuşlara dönüşen dinozorlar gibi, resmi evlilik devam eder, yeni dönüşür ve daha marjinaldir. Resmi yerinde, yeni ilişkiler hayvanat bahçesi ortaya çıkıyor. Suları test eden çiftler için gündelik birlikte yaşam var. Büyük sözleşmeyi imzalamak istemeyenler için kayıtlı sendikalar var. Ve birlikte yaşamaktan (uzun süreli ortaklar ayrı adresler tuttuğunda) mutfak masası poliamidine (tek eşli olmayan bir grup birlikte kahvaltı yapmak için yeterince samimi olduğunda) daha az bilinen düzenlemelerin bir alan kılavuzu vardır.

Evlilik zayıflıyor. Farklılaşıyor. Ama yakın zamanda yok olacak gibi de görünmüyor.

Kaynak: Aeon: M. Singh