Neden Artık Kimse Telefonlarına Cevap Vermiyor?

[™ Admin]

Neden Artık Kimse Telefonlarına Cevap Vermiyor?

Telefon 20. yüzyılın ilk on yıllarında Amerikalıların hayatına süpürüldü. İlk başta, kimse nasıl telefon edileceğini tam olarak bilmiyordu. Alexander Graham Bell “Ahoy-hoy!” Diyerek insanların konuşmaya başlamasını istedi. AT&T, Telephone Engineer dergisinde kaba olduğunu savunarak insanların “merhaba” demelerini engellemeye çalıştı.

Ama sonunda Amerikalılar “merhaba” demeyi öğrendiler. İnsanlar çalışan telefonun etrafına bir kültür inşa ettiler. Görgü dergileri kadınları telefonla akşam yemeğine davet etmekten alıkoymaya çalıştı, sonra verdi. Doktor bir telefon aldı, böylece eczacı bir telefon aldı. Hızlı olmadı, ama oldu. Ve bir kez yapıldıktan sonra, çocukluğum boyunca, bu sosyal gelenekler ben ve bu ham teknik eser arasında oturdu - ahize, onu tabana bağlayan kıvırcık kordon, ülke çapında uzanan teller, geniş anahtarlama istasyonlarında bir araya geldi, güçlendirildi, çoğullanır ve sonra diğer şehirlere, diğer mahallelere, diğer bloklara, diğer evlere geri döner.

Bir telefonun çaldığı anda, bir zorunluluk vardı. Biri telefonu almak zorunda kaldı. Bu düşünce, kültürü yetişkinlerden çocuklara kadar geçirdi. Çocuklara telefonun nasıl çalıştığını öğretmek için tasarlanan bir Hello Kitty segmentinde, Hello Kitty telefon çalmaya başladığında oynuyor. "Bu telefon. Yaşasın!" diyor. “Anne! Anne! Telefon çalıyor. Acele! Telefonu kapatacaklar. ”

Her zamanki arayan kimliği veya hatta * 69 (sizi arayan son kişiyi geri aramanıza izin veren) önce, telefona zamanında ulaşmadıysanız, budur. Geri dönene kadar beklemek zorunda kalacaksınız. Peki ya çağıran kişinin size söylemek veya sormak için gerçekten önemli bir şeyi varsa? Bir telefon görüşmesini kaçırmak çok kötüydü. Acele!

Telefonu açmamak birisinin kapınızı çalması gibi olur ve arkasında durmadan cevap vermezsiniz. En azından kaba ve muhtemelen sinsi veya ürpertici ya da bir şeydi. Ayrıca, telefon çaldığında, her zaman çok fazla soru vardı, sıralanacak çok şey vardı. Kimdi? Ne istediler? Benim için miydi?

“Merhaba, Madrigal ikametgahı,” diyebilirim, bu benim için ve hattın diğer ucunda olan her şey için anlamlı olurdu.

Bu, insanların bir teknoloji aracılığıyla iletişim kurmayı anlamak için kullanabileceği bir tür kültürel ortak haline geldi. Birini aradığınızda, kişi orada olsaydı, toplarlar, merhaba derlerdi. Eğer biri sizi ararsa, orada olsaydınız, toparsınız, merhaba derdiniz. Telefonlar böyle çalışıyordu. Alış beklentisi, telefonları senkronize bir ortam yapan şeydi.

Ben özel bir değer katmıyorum. 1980'lerin telefon kültürünün saf durumuna dönmeye gerek yoktur. Bu, tundradaki kayalarda büyüyen liken veya düşmüş bir şeftali parçalayan bakteriler gibi olan bir şey. Hayat, cansız substrat üzerinde ve içinde bir şey yaptı. Ama bu kültürel katmanın üzerinde durmak istiyorum, çünkü yok oluyor.

Artık kimse telefonu açmıyor. Birçok işletme bile telefonu açmamak için ellerinden gelen her şeyi yapar. Geçen ay aldığım 50 kadar çağrıdan dört ya da beş kez cevap almış olabilirim. 20. yüzyıl telefon kültüründe büyüyen insanlara derinlemesine inşa edilmiş cevaplama refleksi ortadan kalktı.

O dönemin telefon santralleri, bilgin Robert Hopper'ın “oldukça ritüel değil, görünüşünün ritüele yaklaştığı ölçüde rutin” olarak tanımladığı şeydi. Telefon çaldığında, herkes “ulusal tutumun ayini” nde cevap vermeyi ve konuşmayı biliyordu. Şimdi, insanlar nasıl alınacağını, kelimeleri, ne zaman şarkı söyleyeceğini unutmuşlar.

Bu müştereklerin yavaş erozyonu için birçok neden var. En önemli husus yapısaldır: Daha fazla iletişim seçeneği vardır. Metin mesajları ve ilişkili multimedya varyasyonları zengin ve harika: emoji, Bitmoji, reaksiyon gifleri, düzenli eski fotoğraflar, video, bağlantılar ile karıştırılmış kelimeler. Manifatura eğlenceli, hafif eşzamansız ve aynı anda birçok insanla yapmak mümkün. Neredeyse bir telefon görüşmesi kadar acil, ancak tam olarak değil. Twitter, Facebook, çalışma Slack, e-postanız, aile üyelerinizden FaceTimes geliyor. Halkaları modası geçmiş hale getirmek için birçok küçük şey başladı.

Ancak son yıllarda, telefonumun yüzüğünü dikkatlice izlemek için daha spesifik bir neden var. Telefonuma gelen aramaların yüzde 80'i, hatta yüzde 90'ı bir tür spamdir. Şimdi, telefonumun odanın dört bir yanından çınladığını duyarsam, ilk başta bir metin olduğunu düşünürsem heyecanlanırım, ancak devam ederse ve bunun bir çağrı olduğunu fark ettiğimde, yürümeye bile uğramayacağım bile. Telefonum günde sadece bir ya da iki kez çalıyor, yani tek bir telefon görüşmesi gelmeden tek bir telefon görüşmesi yapmadan, ben (ya da Apple’ın yazılımını) tanımlamak bile istemiyorum.

İstenmeyen telefonla pazarlama çağrıları var. Yalnızca kaydedilmiş mesajları ileten düz robocall'lar vardır. Bir görüşmeyi simüle etmek için önceden kaydedilmiş ses parçalarını çalan çağrı merkezlerinde oturan cyborg telemarketers var. Tek amacı telefon numaranızın gerçek ve çalışır durumda olduğunu doğrulamak gibi görünen spam telefon görüşmeleri vardır.

Federal İletişim Komisyonu en az yarım on yıldır robocall'ları yavaşlatmaya çalışıyor, ancak gelgitin üstesinden gelmek için hiçbir şey yapmamış gibi görünüyor. YouMail, bu tür aramaları engellemeye çalışan bir uygulamadır ve her ay kaç tane robocalls yapıldığına dair bir tahmin oluştururlar. Rakamlar şaşırtıcı ve Nisan 2018, tüm zamanların en yüksek seviyesinde gösterdi.

Robocalls = Robot Aramaları demektir. 

Telemarketers, elbette, telefon kültürünün telefonu alma yönünden yararlanan orijinal insanlardı. Ama insanlar paraya mal oluyor, aptal gençliğim bile Alabama'daki fabrika müdürlerini çağırıyor, maddi veri güvenlik sayfalarını yönetmek için onlara yazılım satmaya çalışıyor. İnsanlar berbat, tekrarlayan işlerinden sıkılıyorlar. İnsanlar bıraktı.

Makineler - en azından telefon numaralarını arayabilen yazılım türü - ucuzdur. Sarhoş olmazlar, okula geri dönmezler veya hasta bir çocukları olmaz. Sadece ararlar ve ararlar, ararlar ve ararlar. Sık sık, alma hatasını yaptığımda, sadece birkaç saniye boyunca, bir kişi yamalı olarak ya da belki - bir şey söylemezsem - bir süre için sadece ölü hava var makine telefonu kapatır. Bazen kaydedilmiş bir mesajdır. Ve daha da kötüsü, çoğu zaman aldığım zaman, spam göndericiye numaramın bir sonraki spam göndericiye satacakları canlı bir sayı olduğu konusunda değerli bilgiler veriyorum.

Bu, geçen ay 3.4 milyar kez oldu, burada birileri almaya ya da bırakmaya karar verdi ve değişikliği kabul etti.