Misafir birce Gönderi tarihi: 14 Kasım , 2004 Paylaş Gönderi tarihi: 14 Kasım , 2004 (düzenlenmiş) YUNUS EMRE´NIN HAYATI Yunus Emre, Türkiye Türkce´sinin en büyük sairlerinden biridir. Hayati hakkinda fazla bir bilgimiz yoktur. Kendisinin 13. asirin ikinci yarisiyle 14. asrin ilk yarisinda yasadigi zannedilmektedir. O caglar Anadolu´nun Mogollar tarafindan istilasina rastlar. Yunus Emre´nin dogdugu yil olarak tahmin edilen 1240 senesi, Selcuklulari´in Anadolu´da zayiflamaya basladiklari bir devredir. 1243´de Mogollar Kösedag´da Selcuklulari´i korkunc bir bozguna ugratir. Savasi kazanan Mogollar, Anadolu´ya hakim olurlar ve Müslüman halka büyük acilar cektirirler. Anadolu, cok karisik bir döneme girer. Anadolu Selcuklu Devleti, istilaci Mogol ordulariyle basa cikamaz ve agir vergiler altinda ezilir. Mogollar, 1256´da Anadolu´yu tekrar istila ederler. Bundan sonra Anadolu´nun her tarafindan, büyük karisikliklar cikar, beyler ayaklanir ve bagimsizlik sevdasina düserler. Anadolu Selcuklu Devleti, artik Mogollarin´in emriyle hareket eden bir kukla hükümet durumundadir. Halkta, büyük bir maddi ve manevi cöküntü baslar. Can ve mal güvenligi kalmaz. Istiklal sevdasina düsen beyler de, birbirleriyle ugrasmaya baslarlar. Iste bu cok karisik dönem, Yunus Emre´nin dogdugu yillara rastlar. Yunus´un siirleri, ümitsiz halkin tesellisi olur, ümit kaynagi olur. Cesitli kaynaklarin ifadelerinden cikardigimiz sonuca göre Yunus Emre, 1240´larda dogmustur. Gene cesitli kaynaklar, Yunus´un 1320 veya 1321´de vefat ettigine isaret etmektedir. Bu kaynaklarin en önemlisi Risalet-ün Nushiyye´deki su beyittir: Söze tarih yedi yüz yedi idi Yunus cani bu yolda fidi yidi.. Hicri 707 , Miladi 1307 ´ye tekabül eder. Yunus bu risalesini ilerlemis bir yasta yazmis olduguna göre bu yillarda yetmis yaslarinda olmasi gerekir. Zaten son yilarda Profesör Dr. Adnan Erzin´in Istanbul Beyazit Devlet Kütüphanesi´nde buldugu ve 7912 numarada kayitli bir mecmuada söyle bir ibareye ratlanmistir. Vefat-i Yunus Emre, sene 720, müddet-i ömr 82. Yunus Emre´nin mezari oldugu tahmin edilen yerlerin en önemlileri Sariköy ile Karaman´dir. Bunlardan baska Bursa´da Sandikli´ya bagli Yayköy´de, Manisa´nin Kula kazasinda, Nigde Aksarayinda, Afyon´un Döger köyünde Yunus Emreye izafe edilen mezar ve tekkeler de vardir. Bütün bunlar, Türkmilletinin Yunus´a olan sevgisini gösteriyor. Anadolu halki,Yunus´u kendi memleketine maletmek istiyor. Tarih: 14 Aralık , 2005 Düzenleyen: cloud Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir birce Gönderi tarihi: 20 Aralık , 2004 Paylaş Gönderi tarihi: 20 Aralık , 2004 Siirler`i.. Hakkıı`ı nice bulasın Hakk`a kul olmayınca Erenler esigine Yaslanıp yatmayınca Issızlık u yabanda Od mu bulunur anda Kavı, tası, cakmagı Bir yerde olmayınca Issızlıkta kalma sen Odunu söndürme sen Odu nice bulasun Ocaga vurmayınca Bir bag ki viran ola Ici dikenle dola Ayıtlamak neylesün Od ile yanmayınca Ol hakikat günesi Dogar vahdet burcundan Sule vermez Yunus`a Hicaplar kalkmayınca Gönül nice dolana Masukun bulmayınca Kimse asık mı olur Gönülsüz kalmayınca * Gönüldür anan anı Esir eyleyen seni Kimi azat eylersin Sen azat olmayınca Boynu zencirli geldük Key katı yesir olduk Er nazar eylemedi Halimiz bilmeyince Bir yanından överler Aylak nesne verürler Bahasın ne bilesün Sen satın almayınca Yedi nisan gerktür Hakikate erene Sevdigü girmez elc Sevdiler vermeyince Dostu kanda bulasun Sende durmak ile sen Ol imaret eylemez Sen viran olmayınca Sözü Yunutan isut Kibir kılma ögüt tut Ol seni sora gelmez Sen yavu varmayunca. Daglar ile taşlar ile Cagırayim Mevlam seni Seherlerde kuşlar ile Cagırayım Mevlam seni Sular dibinde mahi ile Sahralarda ahu ile Abdal olup yahu ile Cagırayım Mevlam seni Gök yüzünde Isa ile Tur dagında Musa ile Elindeki asa ile Cagırayım Mevlam seni Derdi öküs Eyyub ile Gözü yaşlı Yakub ile Ol Muhammed mahbub ile Cagırayım Mevlam seni Bilmisim dünya halini Terkettim kiyl ü kalini Baş acık ayak yalını Cagırayım Mevalam seni Yunus okur diller ile Ol kumru bülbüller ile Hakkı seven kullar ile Cagırayım Mevlam seni. * Yer gök yaratılmadan Hak bir gevher eyledi Nazar etti gevher Sıgmadı devreyledi Gevherden bugu cıktı Ol bugdan gök yarattı Gök yüzünün süsünü Cok yiıdızlar eyledi Göge eyitti dön dedi Ay, gün yürüsün dedi Suyu muallak tutup Üstünü yer eyledi Yer calkandı durmadı Bir dem karar kılmadı Yüce yüce dagları Hakk cöksüler eyledi Azrail yere indi Bir avuc torpak aldı Dört feristeh yogurdu Bir peygamber eyledi Cün can gövdeye girdi Aksırp duru geldi El kaldırıp sol kadar Hakk`a sükür eyledi Allah dedi Adem`e Sükür kıs sen bu deme Bu dünyada ne duydun Dilin nice söyledi Yok iken var eyledin Toprak iken can verdin Kudret dilile andın Dilim söyler eyledi Bu söz akk`a hos geldi Kulun aziz eyledi Ne gectiyse gönlünden Verdi hazır eyledi Bu söz Yunus`a kandan Haber veresi candan MegerSultanın lutfu Ona nazar eyledi * Dost bugün benden yana Bilmem ki nicin baktı Bu vücudun sehrine BIR HOS NAZAR BIRAKTI Gözüm onun yüzünden Nice giderim ırak Sol sirin kılıcını CANIM BOYNUNA TAKTI Benim ol didar ile Dek degil asla isim Anın icün evvela GÖNLÜMÜ ALDI KACTI Kimden ögüt istersem Sabrımin perdesini Sabır gösterir bana MUHABBET ODU YAKTI Sevgiliyi sevdigi Bir koyısar mı yarın Bu ask yarın beklemez BELLI KI VAKIT GECTI Yunus dost mürüvveti Kendözünden ayırmaz Kişi beni serse CANINI ODUM YAKTI Acep su yerde var m`ola Söyle garip bencileyin Bagri başlı gözü yaşlı Söyle garip bencileyin Gezerim Rum ile Sam`i Yukarı illeri kamu Cokistedim bulamadım Söyle garip bencileyin Kimseler garip olmaya Hasret oduna yanmaya Anda kimseler kalmaya Söyle garip bencileyin Söyler dilim, ağlar gözüm Gariplere yanar özüm Meğer ki gökte yıldızım Söyle garip bencileyin Nice bu dert ile yanam Ecel gele bir gün ölem Meğer ki sinimde bulam Söyle garip bencileyin Bir garip ölmüş diyeler Üc günden sonra duyarlar Soguk su ile yuyalar Söyle garip bencileyin Hey Yunus Emre`m bicare Bulunmaz derdine care Var imdi gez, sardan sara Söyle garip bencileyin * Nidem ben bu gönül ile Benimle hic bile durmaz Ol dost yüzün göreliden Öğütlerim öğüt olmaz Calap icin ey uslular Bana gönlüm alıverin Varıp oturdu dost ile Artık bana boyun eğmez Bunun gibi gönül ile Nice dirlik edebilem Beni bırakarak gitti Gelip bir gün halim sormaz Bana gönlüm yoldaş iken Zühd ü taat kılar idim Yıkıldı cümle tedbirim Gönülsüzüm elim ermez Ağız ağızdan kutludur Ola kısözünüz tuta Nice bin kez dilim söyler Sözüm kulağıma girmez Gönlüm dahi canım dahi Birlik etti her ikisi Yüz bin Yunus`tan feragat Dost yüzünden göz ayırmaz * Gönlümde karar eyledi Dost elcisi kona kona Hem ben dilim tutar isem Söyletürler yana yana Derdim kime söylemissem Nicesin serh eyliyeyim Dosttan gelen avaz benim Icim yakar döne döne Aceplerim sol kimseyi Acep gelür hem sözleri Dervisim der kılar davi Yatar uyur kana kana Ey bicare derviş Yunus ****** olma gel gözün ac Ecel eli uzun olur Bir gün erer suna suna * Öyle sanman siz beni Kendi özümden gelmişem Ya kendi elim ile Ben bu kafese girmişem Bilmezem aslımı nedir Amma ki hoş bahanedir Ezelde ana karnında Kan yiyiben dirilmişem Kandürür benim aşim Hirs u hevestir yoldaşım Dergaha ucar bu kusum Bir turfa acep kılmışam Dönerim her harabatta Sofiyem ben ibadette Hem andayım hem bundayım Acep hayranı olmuşam Derviş Yunus sen kande Kalmayasın bu zındanda Zından kande, ben kande Ben kimin malın almışam * Dosttan haber kim getürür Sorun seher yellerine Bu ayrılıgın fırakı Yetişmesin kullarına Bu ayrılıklar firaki Dünya kime kalur baki Ol Padişah olup saki Kadeh sunar kullarına Ol kadehin ici dolu Icen andan olur deli Ol seyhimin talipleri Bel baglamış yollarına Nefse karşı olan kişi Durmaz akar gözü yaşı Bunda nefse uyan kişi Dalmaz kefser sularına Kefser suyuna dalanlar Ölmezden evvel ölenler Nefsini düşman bilenler Konar Tuba dallarına Tuba dalından ucanlar Cennet kapısın acanlar Aşkın şarabını icenler Bakmaz dünya ballarına Bicare Yunus neylesün Derdin kimlere söylesün Her dem tefekkür eylesün Bu dünyanın hallerine. Her yarenler gelin görün Ben yine oldum divane Ne dünüm dün ne günüm gün Bir oddurur düstü cana Dünyada dertsiz baş olmaz Derd`olanın ahı dinmez Yanar bu yüreğim sönmez Yaram erişmiştir cana Bu dünya dönmüş zindana Koydular bizi zındana Zındanda gülmek mi olur Ağlayayım yana yana Ben bir garipce bülbülüm Gülistanda gülem dedim Avunam gülem dilerdim Inlemem doldu cihana Aşık Yunus bu dünyada Kim güldü ki sen gülesin Külli hep ağlayı gecti Kim geldi ise cihana * Ben bende buldum cün Hakki´i Sekk ü güman nemdir benim Ben dost yüzüm görmez isem Bu gözlerim nemdir benim Gelsin münacaat eyleyen Binbir kelami söyleyen Tasra ibadet eyleyen Görsün o dost nemdir benim Musa olu Tur´a cıkam Nur oluban gözden bakam Söz oluban dilden cıkam Sur u negam nemdir benim Musa varir Tura ´a cıkar Anda varır nura´a bakar Dosttan gayri zerre kadar Bu gözlerim görmez benim Us ben beni cemeyledim Ol dosta iman eyledim Birligine kıldım kamet Riya etmek nemdir benim Dostum bana ümmi demiş Hem adımı ümmi komuş Dilim şeker, gövdem kamış Bu söyleyen nemdir benim Yunus benim, Ümmi benim Dokuz atam, dörttür anam Aşk oduna düşüp yanam Dükkan, pazar nemdir benim * Ben dost ile dost olmusam Kimseler dost olmaz bana Münkirler bakıp gülüşür Selam dahi vermez bana Ben dost ile dost olayım Ölmeden evvel öleyim Bu canı kurban vereyim dünya baki kalmaz bana Ben aşıkı bicareyim Baştan ayağa yareyim Ben bir deli divaneyim Akıl da yar olmaz bana Terk eyledim cümle işi Hak yoluna koydum başı Dost yüzünü göreliden Sabr ü karar olmaz bana Aşk odu yaktı canımı Kimseler bilmez halimi Secmezem soldan sağımı Namus u ar olmaz bana Ey bicare aşık kimden Korkar senin canın aceb Korktuğun da dost olunca Havf ile kar olmaz bana Bülbül oluban öterim Daim oturup ağlarım Dahi kime yalvarayım Hemen derman sensin bana Sanmanız beni deliyim Dost bahcesi bülbülüyüm Mevlanın kemter kuluyum Kimse baha vermez bana Bülbül oluban öterim Dost bahcesinde biterim Gül alırım gül satırım Bagu bagban olmaz bana Miskin Yunus nice diyem Fani cihanı terk idem Yana yana Hakk`a gidem Perde hicab olmaz bana * Taştın yine deli gönül Sular gibi cağlar mısın Aktın yine kanlı yaşım Yollarımı bağlar mısın Nidem elim ermez yare Bulunmaz derdime care Oldum ilimden avare Beni bunda eğler misin Yavu kıldım ben yoldaşı Onulmaz bağrımin başı Gözlerimin kanlı yaşı Irmak olur cağlar mısın Ben toprak oldum yolunda Sen aşırı gözetirsin Su karşıma göğüs geren Taş bağırlı dağlar mısın Harami gibi yoluma Aykırı inen karlıdağ Ben yarimden ayrı düştüm Sen yolumu bağlar mısın Karlı dağların başında Salkım salkım olan bulut Sacın cözüp benim icin Yaşın yaşın ağlar mısın Esrüdi Yunus´un canı Yoldayım illerim hani Yunus düşte gördü seni Sayru musun, sağlar mısın * Bir ben değil seni seven Cümle alemdir sevici Yüzbin vardır her köşede Yoluna canın verici Ben kim olam seni sevem Hem yoluna canım verem Sevenleri görünce biz Ben de bir boyun egici Bir mürside gel varalım Bu derde care soralım Kim ola ki dosta ere Düşman ile dost olucu Aşıkım der dava kılar Aşıkların donun giyer Sabaha dek yatır uyur Hey yalancı laf urucu Bicare Yunus gibidir Anın günahi cokdurur Arasalar bulamazlar Nefsin havasi kırıcı Dünyaya gelen kisiler Yola bile gelmek gerek Ölümü hep anuban Dün ü gün aglamak gerek Bu dünya kahir yeridir Baki degil hem fanidir Aldanuban kanma buna Tez tövbeye gelmek gerek Cel imdi dur bu faniden Mahrum kalma sen bakiden Taat kilip bu dünyadan Kul naibin almak gerek Korkar isen ol Tamu´dan Alcak olgil sen kamudan Ol gün ince Sirat´tan Cümlesiyle gecmek gerek Gecip gitmek diler isen Ben düsmeyem hem der isen Su kazandigin malini Tanri icin vermek gerek Kazandigini verenler Yoksullari hos görenler Hakk dergahina varanlar Oddan ol kurtulmak gerek Yunus´un sözü siirden Amma aslidir kitaptan Hadis ile dinine ki Bil ki sadik olmak gerek * Dünyadan gider olduk Kalanlara selam olsun Bizim icin hayir dua Kilanlara, selam olsun Ecel büke belimizi Söyletmeye dilimizi Hasta iken halimizi Soranlara selam olsun Tenim ortaya acila Yakasiz gömlek bicile Bizi bir asan vechile Yuyanlara selam olsun Azrail alir canimiz Kurur damarda kanimiz Yikayinca kefenimiz Saranlara selam olsun Sala verile kastimiza Gider olduk dostumuza Namaz icin üstümüze Duranlara selam olsun Dünyaya gelenler gider Herkes gelmez yola gider Bizim halimizden haber Soranlara, selam olsun Miskin Yunus söyler sözün Yas doldurmus iki gözün Bizi bilmeyen ne bilsin BILENLERE SELAM OLSUN. Agla gözüm agla, gülmezem gayri Gönül dosta gider gelmezem gayri Ne gam bu dünyada, bin kez ölürsem Orda ölüm yoktur, ölmezem gayri Yansin canim, yansin askin oduna Aksin kanli yasim, silmezem gayri Ben yandim ask ile, ta kül olunca Boyandim rengine, solmazam gayri Beni irsad eden mürsid-i kamil Yeter, bir el daha almazam gayri Varligi yokluga degismisim ben Bugün cana basa kalmazam gayri Fenadan bakiye göc eder olduk Yöneldim sol yola, dönmezsem gayri Muhabbet bahrinin gavvasi oldum Gerekmez, Ceyhun`a dalmazsam gayri Dilerim fazlindan ayirmayasin Tanrim senden özge sevmezsem gayri Söyler asik dilinden bunu Yunus Eger asik isem, ölmezem gayri * Sen dünyaya benim derdin Senden o kalmis ola mi Sen dünyayi dost sanirdin Sana yüz vermis ola mi Derlerdi inanmaz idin Hic ölürüm sanmaz idin Ecel kurdu senin dahi Boyununu burmus ola mi Yetmis ömrün ahir olmus Nazik tenin leke olmus Gözlerin aki sararmis Benzin de solmus olami Fani dünyanin beyleri Giyerler türlü donlari Yatmislar kara topraga Gözleri dolmus ola mi Yunus Emre serheylemis Vefasiz dünya halini Gönül gözün yaslarini Evliya silmis ola mi * Dost burdadir belli beyan Dost yüzünü gördüm ayan Ilm ü hikmetler okuyan Buna degindir azimi Sözün manasina erin Binisandan haber verin Dertli asiklara sorun Benim bu derlü sözümü Dost isteyen gelsin bana Göstereyim dostu ona Budur sözüm önden sona Ben bilirim kendözümü Yunus imdi söyle Hakk`i Münkir tutsun sana dahi Pisir kotar kendi özün Arifler tatsin tuzunu Bir acep onulmaz derdim var idi Derde derman buldum elhamdülillah Vasil oldum Muhammed Mustafa`ya Aglar iken güldüm, elhamdülillah Acildi sir babi seyhim yüzünden Can safalar sürdü tatli sözünden Masiva tozunu gönül yüzünden Tevhid ile sildim, elhamdülillah Bir sehre vardim ki adi bilinmez Bir bahre daldim ki dibi bulunmaz Mürde dil oluban geri dönülmez Ölmezden ön öldüm, elhamdülillah Hakk`in dergahina tutmusum elim Gördügüm halleri serh eyler dilim Yokluk ummanina ugradi yolum Fena fillah oldum, elhamdülillah Yunus Emrem kamil oldu imanin Hazreti Hakk`a vasil oldu canin Lamekan sehridir senin mekanin Beka billah oldum, elhamdülillah * Geldik idi dünyaya Biz de zaman icinde Ömrüm de gelip gecti Güman yaman icinde Ermedim, usanmadim Ölecegim sanmadim Gözlerim görmez oldu Kaldi duman icinde Var ey ahi sinleri Göre su ölenleri Cigeri puryan olmus Yatar alkan icinde Yunus gibi kemter kul Degmez Tanri`ya bir pul Anin degil bu usul Üstad var can icinde Yer gök yaratilmadan Hak bir gevher eyledi Nazar etti gevhere Sigmadi devreyledi Gevherden bugu cikti Ol bugdan gök yaratti Gök yüzünün süsünü Cok yildizlar eyledi Göge eyitti dön dedi Ay , gün yürüsün dedi Suyu muallak tutup Üstünü yer eyledi Yer calkandi durmadi Bir dem karar kilmadi Yüce yüce daglari Hakk cöksüler eyledi Azrail yere indi bir avuc toprak aldi Dört feristeh yogurdu Bir peygamber eyledi Cün can gövdeye girdi Aksirip durdu geldi El kaldirip sol kadar Hakk`a sükür eyledi Allah dedi Adem`e Sükür kis sen bu deme Bu dünyada ne duydun Dilin nice söyledi Yok iken var eyledin Toprak iken can verdin Kudret dilile andin Dilim söyler eyledi Bu söz Hakk`a hos geldi Kulun aziz eyledi Ne gectiyse gönlünden Verdi hazir eyledi Bu söz Yunus`a kandan Haber veresi candan Meger Sultanin lutfu Ona nazar eyledi Ibret almaz misin sen ölülerden Ölenler bizim gibi kul degil mi Bunca yil yatarlar yerin altinda Yatanlar bizim gibi kul degil mi Nicün gelmezsin Habib`in yoluna Tutunasin mürsidin etegine Hakk`i zikreyleyüp rahmet gölüne Dalanlar bizim gibi kul degil mi Cefa ile ömrüm gecti bilmedim Arayip derdime derman bulmadim Terkettim bes niyazimi kilmadim Kilanlar bizim gibi kul degil mi Söylemezsin Hakk`a layik sözleri Toprak ile dolar kara gözleri Güller gibi varken taze yüzleri Solanlar bizim gibi kul degil mi Dervis Yunus, söyler kendi halini Irak sanma sen kendine ölümü Firdevs bahcesinin gonca gülünü Derenler bizim gibi kul degilmi Teferrüc eyleyüp vardim Bugün ben sinleri gördüm Karismis kara topraga Su nazik tenleri gördüm Cürümüs toprak olmus ten Sin icinde yatar pinhan Bosanmis, damarlar akmis Kanli kefenleri gördüm Yikilmis sinleri dolmus Adlari belirsiz olmus Kamu endiseden kalmis Ne düsvar halleri gördüm Teferrüc eylemez olmus Gonceler yayilmis solmus Pas tutmus söylemez olmus Agizda dilleri gördüm Kimi zevk u isrette Kimi is ü besarette Kimi azab-u mihnette Dün olmus günleri gördüm Sogulmus sol ela gözler Büzülmüs ay gibi yüzler Karismis kara topraga Gül deren elleri gördüm Kimisi boynunu egmis Tenini tipraga salmis Anasina küsmüs gitmis Boyun buranlari gördüm Kimi zari kilip aglar Zebaniler canin daglar Tutusmus sinleri yanar Cikan tütünleri gördüm Yunus Emrem bunu gördü Gelip bize haber verdi Kamu aklim usum gitti Kacan ki bunlari gördüm Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir birce Gönderi tarihi: 12 Ocak , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 12 Ocak , 2006 Biz kimseye kin tutmayız Ağyar dahi dosttur bize Kanda ıssızlık var ise Mahalle-vü şardır bize Adımız miskindir bizim Düşmanımız kindir bizim Biz kimseye kin tutmayız Kamu alem birdir bize Vatan bize cennetdürür Yoldaşımız Hak'dürür Haktan yana yönilecek Başka yollar dardır bize Dünya bir avrattır karı Yoldan iltir niceleri Sürün gitsin öyleleri Onu sevmek ardır bize Yunus aydur Allah deriz Allah ile kapılmışız Dergahına yüz tutuban Hemen bir ikrardır bize Bir kez gönül yıktınısa Bu kıldığın namaz değil Yetmiş iki millet dahi Elin yüzün yumaz değil Bir gönülü yaptın ise Er eteğin tuttun ise Bir kez hayır ettin ise Binde bir ise az değil Yol odur ki doğru vara Göz odur ki Hak'kı göre Er odur alçakta dura Yüceden bakan göz değil Erden sana nazar ola İçin dışın pür nur ola Beli kurtulmuştan ola Şol kişi kim gammaz değil Yunus bu sözleri çatar Sanki balı yağa katar Halka matahların satar Yükü gevherdir tuz değil İlim ilim bilmektir İlim kendin bilmektir Sen kendini bilmezsin Ya nice okumaktır Okumaktan murat ne Kişi Hak'kı bilmektir Çün okudun bilmezsin Ha bir kuru emektir Okudum bildim deme Çok taat kıldım deme Eğer Hak bilmez isen Abes yere yelmektir Dört kitabın ma'nisi Bellidir bir elifte Sen elifi bilmezsin Bu nice okumaktır Yiğirmi dokuz hece Okursun uçtan uca Sen elif dersin hoca Ma'nisi ne demektir Yunus Emre der hoca Gerekse bin var hacca Hepisinden iyice Bir gönüle girmektir Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir birce Gönderi tarihi: 27 Ocak , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 27 Ocak , 2006 Evvel benim, ahır benim Canlara can olan benim Yolda azıp kalmışlara Hazır imdat eden benim Bir karara tuttum karar Sırrıma benim kim erer Gözsüz beni kacan görür Gönüllere giren benim Kün deminde nazar eden Bir nazarda dünya kuran Kudretinden cöp döşeyip Aşka bünyad vuran benim Düz döşedim bu yerleri Baskı kodum ben dağları Sayvan gerdim bu gökleri Yeri sonra düren benim Dünyada ben ol Rüstem`im Dünya içinde boştanım Karşımdaki sensin benim Sende seni gören benim Dostla birliğe yeten Buyruklarını hep tutan Mülk bezeyip dünya düzen Ol bahcevan hemen benim Diller damaklar saşıran Aşk kadehini taşıran Hamza`yi Kaf`tan sıran Ol ağulu yılan benim Ol dem yavu idi Yunus Aşk oldu bana kılavuz Hazrete değin yalınız Yüz sürüyü, varan benim Işitin ey yarenler Eve dervişler geldi Can sükrane verelim Eve dervişler geldi Her kim gördü yüzünü Unutur kendözünü Ilm-i batından öter Eve dervişler geldi Dervişler ucan kuşlar Hak bezminde sarhoşlar Zihi devletli başlar Eve dervişler geldi Dervişler gözü sulu Görenler olur deli Batını arstan ulu Eve dervişler geldi Seydi Balum elinden Şeker damlar dilinden Dost bahcesi yolundan Eve dervişler geldi Yunus kulun umutsuz Kimsesi yok yalnız Feda olsun canımız Eve dervişler geldi Adım Yunus taktım Sırımı alme caktım Bundan ileri dahi Söylenen benim. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ CILGIN Gönderi tarihi: 9 Şubat , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 9 Şubat , 2006 BEN YÜRÜREM YANE YANE Ben yürürem yane yane, Aşk boyadi beni kane Ne akilem ne Divane, Gel gör beni aşk neyledi Gah eserem yeller gibi, Gah tozaram yollar gibi Gah akaram seller gibi, gel gör beni aşk neyledi *** *** Akan sulayın çağlaram, Dertli cigerem dağlaram Şeyhim anuban ağlaram, gel gör beni aşk neyledi Ya elim al kaldır beni, ya vaslına erdir beni Çok ağladım güldür beni, gel gör beni aşk neyledi *** *** Mecnun oluban yürürem, ol yari düşte görürem Uyanıp melul oluram, gel gör beni aşk neyledi Miskin Yunus biçareyem, baştan aşağı yareyem Dost ilinden avareyem, gel gör beni aşk neyledi *** *** Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir birce Gönderi tarihi: 17 Nisan , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 17 Nisan , 2006 Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ İNTERLOCK Gönderi tarihi: 17 Nisan , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 17 Nisan , 2006 Miskinlik ile gelsin kimde erlik varısa Merdivenden itirler yüksekten bakarısa Gönül yüksekte gezer daima yoldan azar Dış yüzüne o sızar içinde ne varısa Ak sakallı bir hoca hiç bilmez ki hal nice Emek yemesin hacca bir gönül yıkarısa Gönül Çalab'ın tahtı Çalap gönüle bahtı İki cihan bedbahtı kim gönül yıkarısa Sağır işitmez sözü gece sanır gündüzü Kördür münkirin gözü âlem münevverise Az söz erin yüküdür çok söz hayvan yüküdür Bilire bir söz yeter sende hüner varısa Sen sana ne sanırsan ayruğa da anı san Dört kitabın mânâsı budur eğer varısa Bildin gelenler geçmiş konanlar geri göçmüş Işk şarabından içmiş kim mânâ duyarısa Yunus yoldan ırmasın yüksek yerde durmasın Sinle sırat görmesin sevdiği didarısa Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir birce Gönderi tarihi: 16 Mayıs , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 16 Mayıs , 2006 Yunus Emre nin ilk mezarı Şol Cennetin ırmakları Akar Allah deyu deyu Çıkmış İslam bülbülleri Öter Allah deyu deyu Salınır Tûba dalları Kur'an okur hem dilleri Cennet bağının gülleri Kokar Allah deyu deyu Kimi yiyip kimi içer Hep melekler rahmet saçar İdris nebi hulle biçer Diker Allah deyu deyu Yunus Emre nin ikinci mezarı Altındandır direkleri Gümüştendir yaprakları Uzandıkça budakları Biter Allah deyu deyu Aydan arıdır yüzleri Misk-ü amberdir sözleri Cennet'te huri kızları Gezer Allah deyu deyu Hakka aşık olan kişi Akar gözlerinin yaşı Pür nur olur içi dışı Söyler Allah deyu deyu Yunus Emrenin ücüncü son mezarı Ne dilersen Hak'tan dile Kılavuzla gir bu yola Bülbül aşık olmuş güle Öter Allah deyu deyu Açıldı gökler kapısı Rahmetle dolu hepisi Sekiz Cennet'in kapısı Açar Allah deyu deyu Rıdvan-dürür kapı açan İdris-dürür hulle biçen Kevser şarabını içen Kanar Allah deyu deyu Miskin Yunus var dostuna Koma bu günü yarına Yarın Hakk'ın divanına Varam Allah deyu deyu Yunus Emre Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir gelincik Gönderi tarihi: 28 Mayıs , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 28 Mayıs , 2006 Bir Kez Gönül Yıktın İse Bir kez gönül yıktın ise Bu kıldığın namaz değil Yetmiş iki millet dahi Elin yüzün yumaz değil Bir gönülü yaptın ise Er eteğin tuttun ise Bir kez hayır ettin ise Binde bir ise az değil Yol odur ki doğru vara Göz odur ki Hak'kı göre Er odur alçakta dura Yüceden bakan göz değil Erden sana nazar ola İçin dışın pür nur ola Beli kurtulmuştan ola Şol kişi kim gammaz değil Yunus bu sözleri çatar Sanki balı yağa katar Halka matahların satar Yükü gevherdir tuz değil Yunus Emre Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir gelincik Gönderi tarihi: 28 Mayıs , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 28 Mayıs , 2006 İlim İlim Bilmektir Okumakdan mana ne Kişi hak'kı bilmektir çün okudun bilmezsin Ha bir kuru emekdür yiğirmi dokuz hece Okusan uçtan uca Sen hep elif dersin hoca Manası ne demekdür yunus emre der hoca gerekse var bin hacca hepisinden iyice bir gönüle girmekdür Yunus Emre Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir gelincik Gönderi tarihi: 28 Mayıs , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 28 Mayıs , 2006 Kıyamet Anmazmısın sen şol günü cümle alem uryan ola Ne ata oğula baka ne kardaştan derman ola Dağlar yerinden ayrıla heybetinden gök yarıla Yıldızın bendi kırıla yere düşe perran ola Malik tamuya çağıra zebaniler saf saf dura Korkusundan yer yarıla titreyü ben hayran ola Malik eder hey hey tamu kıyameti gördün ya'ni Asileri getireler gire sende perran ola Zebaniler yetip tuta getüre tamuya ata Derü yanup sökük tuta dün gün işin efgan ola Yunüs senin ki bu sözün kan yaşıla doldu gözün Ol hazrete tuta yüzün yine derman andan ola Yunus Emre Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir birce Gönderi tarihi: 31 Ocak , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 31 Ocak , 2007 Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz. (Yunus Emre) İyi sözün aslın bilen derdi bu söz nerden gelir Söz aslını anlamayan sanır bu söz benden gelir... (Yunus Emre) Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir birce Gönderi tarihi: 19 Ekim , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 19 Ekim , 2007 Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir birce Gönderi tarihi: 26 Ekim , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 26 Ekim , 2007 Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir birce Gönderi tarihi: 2 Kasım , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 2 Kasım , 2007 Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir RA_dya Gönderi tarihi: 2 Kasım , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 2 Kasım , 2007 Bir kez gönül yıktınısa Bu kıldığın namaz değil Yetmiş iki millet dahi Elin yüzün yumaz değil Bir gönülü yaptın ise Er eteğin tuttun ise Bir kez hayır ettin ise Binde bir ise az değil Yol odur ki doğru vara Göz odur ki Hak'kı göre Er odur alçakta dura Yüceden bakan göz değil Erden sana nazar ola İçin dışın pür nur ola Beli kurtulmuştan ola Şol kişi kim gammaz değil Yunus bu sözleri çatar Sanki balı yağa katar Halka matahların satar Yükü gevherdir tuz değil Teşekkürler birce Ey sözlerin aslın bilen, gel de, bu söz nerden gelir? Söz aslını anlamayan, sanır bu söz benden gelir. Söz var kılar gönlü şad, söz var kılar bilişi yad Eğer horluk, eğer izzet, her kişiye sözden gelir Söz karadan akdan değil, yazıp okumaktan değil Bu yürüyen halktan değil, Halik âvâzından gelir Ne elif okudum ne cim, ne varlıktandır kelecim Bilmeye yüz bin müneccim, tâli'üm ne ıldızdan gelir ... Yunus, bu derd ile âh et, kahr evinde neyler rahat? Bu derde derman kefâret, bir âh ile sûzdan gelir Yunus Emre Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir birce Gönderi tarihi: 7 Kasım , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 7 Kasım , 2007 ... Yunus, bu derd ile âh et, kahr evinde neyler rahat? Bu derde derman kefâret, bir âh ile sûzdan gelir Yunus Emre asıl ben teşekkür ederim RA_dya ekledigin icin.. Dolap nicin inilersin Derdim vardır inilerim Ben Mevla' ya aşık oldum Anın icin inilerim Benim adım dertli dolap Suyum akar yalap yalap Böyle emreylemiş calap Derdim vardır inilerim Beni bir dağda buldular Kolum kanadım yondular Dolaba layik gördüler Derdim vardır benim Ben bir dağın ağacıyım Ne tatlıyım ne acıyım Ben Mevla' ya duacıyım Derdim vardır inilerim Dağdan kestiler bezenim Bozuldu türlü düzenim Ben bir usanmaz ozanım Derdim vardır inilerim Dülgerler azamı yondu Her azam yerine kondu Bu inilti Hak' dan geldi Derdim vardır inilerim Suyum alcaktan cekerim Cıkıp yüksekten dökerim Görün ben neler cekerim Derdim vardır inilerim Yunus bunda gelen gülmez Kişi muradına ermez Bu fanide kimse kalmaz Derdim vardır inilerim. Yunus Emre Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir birce Gönderi tarihi: 8 Ağustos , 2009 Paylaş Gönderi tarihi: 8 Ağustos , 2009 Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir birce Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2009 Paylaş Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2009 Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.