Φ wyattearp Gönderi tarihi: 17 Ekim , 2005 Paylaş Gönderi tarihi: 17 Ekim , 2005 Her Akşamki Yolumda Her akşamki yoluma koyulmuş gidiyorum. Her akşamdan vücudum bu akşam daha yorgun. Öyle istiyorum ki bu akşam biraz sükûn, Bir cami eşiğine yatıversem diyorum Rabbim, şuracıkta sen bari gözlerimi yum! Sen, bana en son kalan, ben senin en son kulun; Bu akşam, artık seni anmayan İstanbulun Bomboş bir camiinde uyumak istiyorum. Sonsuz sessizliğini dinlemek istiyorum. Bilirim ki taşlığın bir döşek kadar ılık, Sana az daha yakın yaşamak için artık, Rabbim, ben yalnız zeytin ve ekmek istiyorum. Rabbim, Nihayet Sana Rabbim, nihayet sana itaat edecegiz... Artik ne kin, ne haset, ne de yaşamak hirsi, Belki her sabah vakti, belki gece yarisi, Artik nefes almayi birakip gidecegiz... Ben artik korkmuyorum, herşeyde bir hikmet var Gecenin sonu seher, kişin sonunda bahar. Belki de bir bahçeyi müjdeliyor şu duvar, Birer agaç altinda sevgilimiz, annemiz. Gece degmemiş sema, dalga bilmeyen deniz, En güzel, en bahtiyar, en aydinlik, en temiz Ümitler içindeyim, çok sükür ölecegiz... Bilemiyorum Bilemiyorum yillardir neredeyim? Hergün yedigim ekmek, susayip içtigim su, Kolundan tutup gitmek istedigim kadin, Yaşamak kaygisi, gök hasreti, ölüm korkusu, Ve Rabbim senin adin! Yillar var ki içindeyim hayatin. Aniyorum gençligimi, özlüyorum çocuklugumu, Fakat bilemiyorum yarini. Bilemiyorum Rabbim, maksadini, kararini. Hepimiz işte dünyadayiz, Yataktaki hastamiz, topraktaki ölümüz; Neyiz, ne olacagiz? Birşey bilmiyorum... Nefes almaktayim yalniz. Rabbim! beni yaratmişsin, Insan şeklinde görünüyorum, Terlerim yazin, üşürüm kişin, Düşünüyorum, düşünüyorum... Bütün Saadetler Mümkündür Bütün saadetler mümkündür... Şu kapının açılması, İçeri girivermen, Bahar, kuşlar, gündüz. Ve bütün dünya Bir an içinde gürültüsüz. Bütün saadetler mümkündür... Bahtsızların biraz gülümsemesi... Körlerin gün görmesi, Mümkündür bütün mucizeler... Ana, baba, evlât, bütün kaybolanlar... Ebedî bir sabahta buluşmamız bir daha. Ölüler! Hepimiz için yalvarın Allaha... Geçen Zaman Hiç olmazsa unutmamak isterdim. Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar... Yalniz birakmayin beni hatiralar. Az yanimda kal çocuklugum, Temiz yürekli uysal çocuklugum... Ah, ümit dolu gençligim, Ilk şiirim, ilk arkadaşim, ilk sevgim... -Dogdugum ev. Rahatliyacak içim duysam Bir tek kapinin sesini. Ariyorum aklimda bir ninni bestesini... Böyle uzaklasmayin benden, yasâdigim günler. Güneş, getir bir bayram sabahini. Açilin açilin tekrar Çocuk dizlerimdeki yaralar, Hepiniz benimsiniz: Mektebim, siniflarim, oturdugum siralar... Yalniz hatirlamak hatirlamak istiyorum Nerde kaldi sevgilim, seni ilk öptügüm gün, Rengine doymadigim o sema, Ahengine kanmadigim irmak. Birakip herşeyi nereye gidiyorum? Neler geçmişti aklimdan, Nedendi agladigim, nedendi güldügüm? Ah nasildi yaşamak? Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.