HEPSİNDEN BETER

[Φ asterix]

HEPSİNDEN BETER

 

Kimi insan derbeder

Ömrünü heba edip gider.

Kimisi maişet derdine düşmüş

Rahattan bihaber.

Olmayacak işler peşinde

Kimisi taban teper.

Kimisi dul, kimisi öksüzdür

Alınyazısı kahreder.

Aklından zoru var kiminin

Merhamet ister.

Ben sevda çekerim

Hepsinden beter.

[Φ asterix]

iyiki yazmışsın bu şiiri

büyük usta

Cahit Sıtkı Tarancı,

 

iyiki ben de buraya yazmışım

[Misafir TheLastofMohicaN]

evet iyi ki yazmışsın

çok güzeldi.

[Φ karçiçeği_m]

BEN AŞK ADAMIYIM

 

Dolaştığım denizlerce düşünüyorum,

Bineceğim son gemi değil midir

Hayır sahibi omuzlarda giden tabut.

Herkes gibi teselliye muhtaç olsaydım eğer,

Derdim ki: "Elbet bir ağlayanım olur benim de;

Ramazan geceleri Yasin okuyanım,

Baharda kabrime menekşe getirenim de."

 

Fakat bütün bunlar da olur,

Yine tasa etmem,

Yine kırılmam kimseye.

Ben aşk adamıyım,

Sevmeye geldim insanları,

Gönlümle, elimle, kafamla sevmeye;

Hesapsız, karşılıksız,

Ayrılık gayrılık gözetmeden.

Gün gelip gidersem şayet,

Öyle severekten gideceğim ki,

Karanlık kıyılardan bile olsa,

Candan selamlarım,

Civarımdan geçecek gemileri;

Güneşli gemileri;

Şarkılı gemileri;

İçlerinde kendim varmışım gibi!

 

CAHİT SITKI TARANCI

[Φ karçiçeği_m]

İLK AŞKLAR

 

Felek ne kadar kahretse kalbimize,

Zaman zaman hatırladığımız olur,

Hangi dilber ilk aşkı tattırdı bize;

Bir bahtiyarla yaşadığımız olur.

Ah o yaz gecesi, o mehtap, o havuz!

Balkonundan gül atan cömert sevgili!

Aşkınla deli divane olduğumuz,

Sarmaşığa tırmandığımızdan belli.

Belki bugün bu yaşta tekrar olunmaz,

İlk aşk gecesinin masum yeminleri,

Fakat nerde ilk öpüşün verdiği haz?

Saadet bilmiyorum o hazdan gayri.

 

CAHİT SITKI TARANCI

[Φ made in turkey!]

BEN ÖLECEK ADAM DEĞİLİM

 

Kapımı çalıp durma ölüm,

Açmam;

Ben ölecek adam değilim.

 

Alıştım bir kere gökyüzüne;

Bunca yıllık yoldaşımdır bulutlar.

Sıkılırım,

Kuşlar cıvıldamasa dallarında,

Yemişlerine doymadığım ağaçların,

Yağmur mu yağıyor,

Güneş mi var,

Farketmeliyim

Baktığım pencereden.

Deniz görünmeli çıksam balkona.

Tamamlamalı manzarayı

Karlı dağlarla sürülmüş tarlalar.

Ekmekten olamam doğrusu,

Nimet bildiğim;

Sudan geçemem,

Tuzludur teneffüs ettiğim hava.

Ya nasıl dururum olduğum yerde,

Öyle upuzun yatmış,

İki elim yanıma getirilmiş,

Hareketsiz,

Sükûta râmolmuş;

Sanki devrilmiş bir heykel?

 

Ellerim ne der sonra bana?

Soğumuş kalbime ne cevap veririm?

Utanmaz mıyım ayaklarımdan?

 

Kalkmalıyım,

Dolaşmalıyım,

Sokaklarda, parklarda.

El sallamalıyım

Giden trenlere,

Kalkan vapurlara.

Bilmeliyim,

Gölgelerin boyundan,

Saatin kaç olduğunu...

Islık çalmalıyım.

Türkü söylemeliyim

Yol boyunca,

Keyfimden ya hüznümden.

Geçmiş günleri hatırlamalıyım,

Dalıp dalıp akarsuya,

Hayaller kurmalıyım,

Güzel geleceğe dair.

Yanımdan geçenler olmalı,

Selâm almalıyım;

Robenson'u düşünmeliyim,

Garipliğini:

Şükretmeliyim

İnsanlar arasında olduğuma.

Nedir ki eninde sonunda ölüm?

Ayrı düşmek değil mi aşinalardan?

 

Kapımı çalıp durma ölüm,

Açmam;

Ben ölecek adam değilim.

 

CAHİT SITKI TARANCI

[Misafir şevval]

37 yasindayken yas 35 yolun yarisi eder diye siir yazan ve 46 yasinda olen insan

 

 

MEMLEKET İSTERİM (2861 Hit)

 

Memleket isterim

Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;

Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

 

Memleket isterim

Ne başta dert ne gönülde hasret olsun;

Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

 

Memleket isterim

Ne zengin fakir ne sen ben farkı olsun;

Kış günü herkesin evi barkı olsun.

 

Memleket isterim

Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;

Olursa bir şikayet ölümden olsun.

 

CAHİT SITKI TARANCI

 

 

OTUZBEŞ YAŞ ŞİİRİ (25610 Hit)

 

Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.

Dante gibi ortasındayız ömrün.

Delikanlı çağımızdaki cevher,

Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,

Gözünün yaşına bakmadan gider.

Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?

Benim mi Allahım bu çizgili yüz?

Ya gözler altındaki mor halkalar?

Neden böyle düşman görünürsünüz,

Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?

Zamanla nasıl değişiyor insan!

Hangi resmime baksam ben değilim.

Nerde o günler, o şevk, o heyecan?

Bu güler yüzlü adam ben değilim;

Yalandır kaygısız olduğum yalan.

Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;

Hatırası bile yabancı gelir.

Hayata beraber başladığımız,

Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;

Gittikçe artıyor yalnızlığımız.

Gökyüzünün başka rengi de varmış!

Geç farkettim taşın sert olduğunu.

Su insanı boğar, ateş yakarmış!

Her doğan günün bir dert olduğunu,

İnsan bu yaşa gelince anlarmış.

Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!

Her yıl biraz daha benimsediğim.

Ne dönüp duruyor havada kuşlar?

Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim?

Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?

Neylersin ölüm herkesin başında.

Uyudun uyanamadın olacak.

Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?

Bir namazlık saltanatın olacak,

Taht misali o musalla taşında.

[Misafir şevval]

GÜN EKSİLMESİN PENCEREMDEN

 

Ne dogan güne hükmüm geçer,

Ne halden anlayan bulunur;

Ah aklimdan ölümüm geçer;

Sonra bu kus, bu bahçe, bu nur.

Ve gönül Tanrisina der ki:

- Pervam yok verdigin elemden;

Her mihnet kabulüm, yeter ki

Gün eksilmesin penceremden!

 

 

CAHİT SITKI TARANCI

[Misafir şevval]

BENİMSİN

 

Gün yeni doğanındır

Kül sönmüş ocakların

Kılıç kahramanındır

Köpekte sokakların

 

Gündüz kelebeklerin

Gece yıldızlarındır.

Ölüler böceklerin

Azap günahkarlarındır..

Sende benimsin.benim

 

Ne olursan ol..kadın,şeytan,canavar,baykuş

Yok kurtuluş elimden ,elimden yok kurtuluş!

 

CAHİT SITKI TARANCI

[Φ karçiçeği_m]

KARASEVDA

Bir kere sevdaya tutulmaya gor;

Ateslere yandiginin resmidir.

Asik dedigin, Mecnun misali kor;

Ne bilsin alemde ne mevsimidir.

 

Dunya bir yana, o hayal bir yana;

Bir mesaledir pervaneyim ona.

Altinda bir omur done dolana

Agladigim yer penceresi midir?

 

Bir koseye mahzun cekilen icin,

Yemekten icmekten kesilen icin,

Sensiz uykuyu haram bilen icin,

Ayrilik olumun diger ismidir

 

 

Cahit Sıtkı TARANCI

[Φ focal]

DESEM Kİ

 

 

Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır

Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor

Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini

Ormanların en kuytusunu sende görmekteyim

Senden kopardım çiçeklerin en solmazını

Toprakların en bereketlisini sende sürdüm

Sende tattım yemişlerin cümlesini

Desem ki sen benim için,

Hava kadar lazım,

Ekmek kadar mübarek,

Su gibi aziz bir şeysin;

Nimettensin, nimettensin.

Desem ki...

İnan bana sevgilim inan

Evimde şenliksin bahçemde bahar

Ve soframda en eski şarap

Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,

Rüzgarla nehirlerle, kuşlarla beraber.

Günlerden sonra bir gün,

Şayet sesimi fark edemezsen

Rüzgarların nehirlerin kuşların sesinden,

Bil ki ölmüşüm.

Fakat yine üzülme müsterih ol

Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini

Ve neden sonra

Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede

Hatırla ki mahşer günüdür

Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.

 

Cahit Sıtkı TARANCI

 

 

 

 

ABBAS

 

 

 

Haydi Abbas, vakit tamam;

Akşam diyordun işte oldu akşam,

Kur bakalım çilingir soframızı,

Dinsin artık bu kalp ağrısı,

Şu ağacın gövdesinde olsun;

Tam kenarında havuzun.

Aya haber sal çıksın bu gece:

Görünsün şöyle gönlümce.

Bas kırbacı sihirli seccadeye,

Göster hükmettiğini mesafeye

Ve zamana.

Katıp tozu dumana,

Var git,

Böyle ferman etti Cahit,

Al getir ilk sevgiliyi Beşiktaş' tan

Yaşamak istiyorum gençliğimi yeni baştan.

 

 

Cahit Sıtkı TARANCI

[Φ made in turkey!]

GİDİYORUM

 

Çölde bir yolcu gibi yalnızlığım içinde

Kavrulup gidiyorum.

Serseri bir rüzgar gibi hep ganimet peşinde

Savrulup gidiyorum

Serçe kadar pervasız, bir günden ötekine

Atlayıp gidiyorum.

Bütün kumaşlarını açtığım gibi yine

Katlayıp gidiyorum.

Bir kış güneşi gibi ben keyfimin esiri

Görünüp gidiyorum.

Ne belli yerim var, ne de sevdiğim biri

Sürünüp gidiyorum.

 

CAHİT SITKI TARANCI