UZAKLIKLARLA, YAKINLIKLAR... ( En uzak mesafe ne Afrika'dır, ne Çin, Ne Hindistan, Ne seyyareler, Ne de ışıldayan yıldızlar... )

[Φ DİPNOT]

.

 

"En uzak mesafe ne Afrika'dır

 

Ne Çin

 

Ne Hindistan

 

Ne seyyareler

 

Ne de geceleri ışıldayan yıldızlar...

 

En uzak mesafe

 

İki kafa arasındaki mesafedir

 

Birbirini anlamayan...''

 

________________________________________________________________

 

 

Bir haber...

 

Şu geride bıraktığımız bir haftaya baktığımda içim acıyor. Aydınlıkla karanlık arasında süregelen bir savaşta parçalanmamaya çalışıyorum. Ama bugün pazar ve ben size yalnız güzel şeylerden söz etmeye niyetliyim.

 

Biliyor musunuz ki İstanbul'da İş Sanat'ta cumartesi-pazar sunulan, çocuklara yönelik, Işıl Kasapoğlu 'nun sahnelediği İstanbul Devlet Konservatuvarı Senfoni Orkestrası' nın yorumladığı Camile Saint Saens' ın 'Hayvanlar Karnavalı' nın biletleri satışa çıktığı an, on dakika içinde tükeniyormuş! Her hafta bu böyle! Bundan güzel haber mi olur!

 

Üstelik bahar yakın, güzel havalar yakın, erguvanlar, morsalkımlar yakın...

 

________________________________________________________________

 

Bir kitap

Elif Şafak 'ın 'Baba ve ...' adlı kitabını (Metis Yayınları) okudunuz mu? Okuyun. Üzerine çok yazıldığı için çok kısadan söyleyeceğim: Farklı katmanları, farklı okumaları, farklı çağrışımları keşfetmek için okuyun. Türkçenin sonsuz zenginliğini, Elif Şafak'ın dil oyunlarını, dille oynamasını, dili uçurmasını, cinsiyetçiliğe meydan okuyan dil ''hınzırlıklarını'' keşfedip tadını çıkarmak için okuyun. Unutmak, anımsamak, anılar, suskunluklar, sırlar ve gerçekler, isyanlar ve boyun eğmeler, kaçışlar ve arayışlar üzerine, bizi bize anlatan enfes bir roman olduğu için okuyun.

.

_________________________________________________________________

[Φ DİPNOT]

Bir Arayışın Şiiri; O Yitik Kıpırtı / BİR ARAYIŞIN ŞİİRİ: O YİTİK KIPIRTI

 

İhsan Topçu’nun bir şiiri ile yüz yüze geldim Kocaeli Şehiriçi dergisinin sayfalarında:

 

O YİTİK KIPIRTI

 

boşun ve unutuşun içinde

yolumu arıyorum

 

o yitik kıpırtıya adıyorum kendimi

 

aynı ses aynı yol aynı ses aynı yol

raylara tutsak bir vagon gibisiniz

 

tahta atlarından çıkamayan

- oysa ne umutlarla girmiştik içlerine –

yosun yüzlü bir malzemesiniz biraz da

 

kırılıp kırılıp düşüyor sözcüklerim

tadılmadık anlamlara dönüşüyorlar

 

yokun içini dolduruyorum

dikenlerine tutunarak güllerin

 

kendini yeniden var ediyor her şey

o yitik kıpırtıyı buluyorum

 

Daha önce de okumuştum bu şiiri . Fakat bu kez bir başka türlü sardı bu şiir beni. Tekrar dikkatle okudum. İlk bakışta bireysel bir duygunun ve düşüncenin anlatıldığı bir şiir izlenimi veriyor okuyucuya. Oysa gerçek hiç de öyle değil. Arayış, bireysel olduğu kadar beşerî ve toplumsal. “Yolumu arıyorum” diyor şair; “boşun ve unutuşun içinde” yolunu aramak. Katılıyorum. İnsana özgüdür bu. Hayvan gayesine varmış ve durmuştur. Ama insan öyle mi? Hayır.

 

“Bu ömür gurbetinin yoktur ucu;

Daima yollar uzar, kalp üzülür;

Ömrü oldukça yürür her yolcu,

Varmadan menzile bir yerde ölür.”

 

“Hâfıza-i beşer nisyân ile malüldür”. Böyle oldukça bu “arayış” sürecektir. Yunus:

 

“Okudum bildüm dime

Çok tâat kıldım dime

Eri Hak bilmez isen

Abes yire yilmekdür”

 

der bu arayış için. Hele “boşun ve unutuşun içinde” yolunu aramak. İhsan Topçu, insanî, çok erdemli, yüce bir göreve talip. Sizi hiç kimse anlamayacak; üzülecek, yorulacak ve perişan olacaksınız. Yolunu arayanların, “boşun ve unutuşun içinde” yolunu arayanların kaçınılmaz yazgısıdır bu ve bu yazgı evrenseldir. Sizin gibiler “çürür melâl içinde.” Hiç kimse, ama hiç kimse olmaz çevrenizde. Ya “bir zaman bakacaksın semâya ağlayarak” ya da

 

“Geçerdim basıp birtakım izlere;

Eğildim biraz dikkat ettim yere

O izler benim, hep benim izlerimdi”

 

diyecek, peşinizden bir kişinin bile gelmediğini görecek, soğuk yalnızlığınıza bir kez daha sıcak alnınızı dayayacaksınız. O bile alnınızdaki ateşi alamayacak. Bütün umudunuzu, insan olmanın, var olmanın umudunu bir zamanlar sizi var eden, yaşantınızın anlamı olan “o yitik kıpırtıya” adayacaksınız. Tam bitişin bu noktasında şâyânı hayret bir biçimde çıkış yolunu bulacaksınız. Seviniyorum sizin için. Nasıl sevinmem; acılarınız dinecek, yitirdiğinizi bulacaksınız. Yürüdüğün elli sekiz yılın sonunda, hayata beraber başladığın kuşağın yarattığı değerlerin bir bir yitirilişini görmenin hüznünü:

 

“aynı ses aynı yol aynı ses aynı yol

raylara tutsak bir vagon gibisin

 

tahta atlarından çıkamayan

- oysa ne umutlarla girmiştik içlerine –

yosun yüzlü bir malzemesiniz biraz da”

 

mısralarında dile getireceksiniz. Ne doğru!

 

Artık uğruna onca uğraş verilen değerler yok. İnsanlarımızın böyle bir derdi de yok. “Yosun yüzlü bir malzemedir biraz da” Türk insanı. “Biraz da” değil, tam öyledir. Bütün bu yitirilişe rağmen arayışınızı sürdürüyorsunuz. Bu arayışınızı bir şair tavrı olarak görmüyorum. Değerlerine her zaman bağlı kalmış, gerçek aydın tavrıdır bu. Her türlü zorluğu “dikenlerini tutarak güllerin” aşan siz, “yokun içini dolduruyorum” diyerek zaferinizi ilân edeceksiniz:

 

“kendini yeniden var ediyor her şey

o yitik kıpırtıyı buluyorum”

 

Sizi kutlamak isterim. Her türlü olumsuzluğa rağmen bu hayata tutunuşta, yitirilmişleri yeniden buluş, var olanı aşarak yeniden var oluşta iyimserliğinizin ifadesi olan bu tavrınızı alkışlıyorum. Hayata böyle bakmak, onu yaşanır kılar. Yoksa ümitsizlik içinde...

.

.

[Φ kuşluca]

Bu yazının (Bir Arayışın Şiiri) devamı olmalı.

[Φ kuşluca]

Yukarıdaki yazının devamını nasıl okuyabilirim? Ayrıca yazıyı kim yazmış?

Lütfen yardımcı olur musunuz?

[Φ DİPNOT]

Yukarıdaki yazının devamını nasıl okuyabilirim? Ayrıca yazıyı kim yazmış?

Lütfen yardımcı olur musunuz?

 

İhsan TOPÇU

30 Ağustos 1948 tarihinde Sürmene'nin Kuşluca köyünde doğdu. ilk ve ortaokulu Trabzon'da, liseyi Kilis'te 1965 yılında bitirdi. Aynı yıl girdiği i.ü.Hukuk Fakültesi'nden 1967 yılında kendi isteğiyle ayrıldı. 1967 yılında girdiği i.ü.Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü 1971 yılında bitirdi. 13 Ocak 1972 tarihinde Diyarbakır Ziya Gökalp Lisesi edebiyat öğretmenliğine atandı. 29 Nisan 1972'de evlendi.

 

Değişik liselerde ve Kocaeli Eğitim Enstitüsü'nde edebiyat öğretmenliği, kısa aralıklarla da yöneticilik yaptı. 7 Mart 1994 tarihinde Kocaeli üniversitesi'nde Türk Dili okutmanı olarak göreve başladı. 19 Ekim 1994 tarihinde Türk Dili Bölüm Başkanlığına atandı. 30 Mart 1995 tarihinde Kocaeli üniversitesi şiir Etkinlikleri Birimi'ni, o zamanki adıyla şiir Okulu'nu kurdu. 22 Ağustos 1996 tarihinde şiir Okulu Müdürlüğüne atandı. Türk Dili Bölüm Başkanlığı ve şiir Okulu Müdürlüğü görevlerini 22 Aralık 1998 tarihine kadar sürdürdü. 23 Aralık 1998 tarihinde Kocaeli üniversitesi Basın ve Halkla Äilişkiler Müdürlüğüne atandı, bu görevinden kendi isteğiyle 7 Mayıs 1999'da ayrıldı. 24 Ocak 2002 tarihinde şiir Etkinlikleri Birim Müdürlüğüne yeniden atandı, okutmanlık görevini de sürdürüyor.

 

ilk şiiri 1964 yılında Kilis Hududeli gazetesinde yayımlandı. Bugüne dek, üçüncü Mevki Duygular (1969), Yarınsız Sayfaları Yırtıyorum (1975), Arayış Yol Arıyor (1990), Gökyüzünü Yitiren Kuş (1994), O Yitik Kıpırtı (1996), Yaşam Avuçlarımızda Sonsuzveren Gül (2003) adlı şiir kitapları yayımlandı. Gökyüzünü Yitiren Kuş adlı şiir dosyasıyla, 1992 yılında, isveç'te uluslararası boyutta düzenlenen bir yarışmada Hümanist Enternasyonal şiir Onursal ödülü'nü aldı. 2004 Avni ölez '' şiir Emeği ödülü''nü kazandı. şiir ve düzyazıları Cumhuriyet Kitap, Papirüs, Eski, Berfin Bahar, Düşlem, Güney, Ilgaz, Ozanca, çağdaş Türk Dili, Damla, Äinsancıl, Kıyı, Karşı, Türk Dili Dergisi, Poetikus, şiir ülkesi, Yaşasın Edebiyat, Pencere, Damar ve Güzel Yazılar adlı dergilerde yayımlandı. Kocaeli üniversitesi şiir Etkinlikleri Birimi'nin yayın organı olan Gökyüzü adlı şiir dergisinin, çıkış yılı olan 1996'dan bu yana, yayın yönetmenliğini yapıyor.

 

Sözleri ve ezgisi kendisinin olan Atatürk Oratoryosu adlı bir çalışması var. Evli ve iki çocuk babası olan Topçu, Türkiye Yazarlar Sendikası, BESAM, Edebiyatçılar Derneği ve Eğitim-Sen üyesidir.

 

Umarım yeterli olur sevgili kuşluca...

Dost sevgiler..

[Φ kuşluca]

Teşekkür ederim, ancak verilen bilgi yazıda söz konusu olan şaire ait. Ben yazıyı kimin yazdığının belirtilmesini istemiştim. Ayrıca, yazının bitiş cümlesi yok. "...." işaretleriyle bitmiş yazı. Bir eksiklik var.

İlginize tekrar teşekkür ederim.