KADER KONUSUNDA İLGİNÇ BİR HADİSE

[Φ adba]

hz Ömer (r.a)hicretin 18.yılında bir gurup sahaba ile birlikte Sam'a teftişe gitti.yolda Sam yakınlarında SERAG denilen köye vardılar.Burada Sam valisive Suriye ordusu komutanı Ebu Ubeyde b.cerrah (r.a) bazı askeri erkan ile Hz Ömer'i karşıladı ve Sam'da ciddi bir veba hastalığının yaygın olduğunu haber verdi.

bunun üzerine Hz Ömer (r.a)

'müfessirlerin imamı'diye bilinen Abdullah b Abbas (r.a)vasıtasıyla beraberinde bulunan ashab-i Kiram'i kıdem sırasına göre istişare için huzura çağırdı.

Onlara,Sam'da yaygın bir veba hastalığının bulunduğunu haber verip,oraya gidip gitmeme konusunda fikirlerini sordu

Bazıları,Allah'a tevekkül edip Sam'a gidilmesini söylediler.Bazıları da bu tehlike ile yüz yüze gelmemek için Medine'ye geri dönülmesi görüşünü savundular.Hz Ömer (r.a) onları huzurundan çıkardı,biraz düşündü ve Medineye geri dönme kararını verdi.Bunu onlara bildirdi.Halifenin Sam'a gelişini hararetle bekleyen Sam valisi Ebu Ubeyde b.Cerrah (r.a) bu karara üzüldü ve Hz Ömer 'e 'Allah'ın kaderinden mi kaçıyorsun ?' diye sordu.Hz Ömer(r.a) cevaben 'ey Ubeyde keşke bu sözü senden başkası söyleseydi.

'Evet ,biz Allah'ın kaderinden yine Allah'ın kaderine kaçıyoruz' dedi

ve yaptığı işin doğruluğunu anlatmak üzere Ebu Ubeyde'ye şunu sordu

'Bana söyle bakayım,senin bir gurup deven olsaydı,sen onları bir tarafı otlu,diğer tarafı çorak olan bir derenin hangi tarafını otlatırdın?'Eğer sen develerini otlu tarafta güder ve karınlarını doyurursan Allah2ın kaderiyle gütmüş olursun.Aynı şekilde onları derenin çorak tarafında güder ve aç bırakırsan,yine Allah'ın takdiriyle gütmüş olursun.İkisi de kaderdir.Fakat sonuçları bir değildir.

Hz Ubeyde (R.A) bu hikmetli söz karşısında sustu.

Hz Ömer sözünü bitirmek üzere iken Abdurrahman bin Avf(r.a)yanlarına geldi.Meseleyi öğrenince

dedi ki Benim bu konuda bildiğim bir Hadisi şerif mevcut Ben Allah rasulü'ün (s.a.v) şöyle buyurduğunu işittim

'Bir yerde veba hastalığının bulunduğunu işittiğinizde oraya gitmeyin.Bulunduğunuz yerde veba görülünce de orradan kaçarak başka yere çıkmayın'bu hadisi işiten Hz Ömer (r.a) kendisinin istişare sonucunda aldığı kararın Rasülüllah (s.a.v) Efendimizin hükmüne aynen uymasından dolayı Allahu teala'ya hamd ve sena etti

[Φ faruk.nur]

hz Ömer (r.a)hicretin 18.yılında bir gurup sahaba ile birlikte Sam'a teftişe gitti.yolda Sam yakınlarında SERAG denilen köye vardılar.Burada Sam valisive Suriye ordusu komutanı Ebu Ubeyde b.cerrah (r.a) bazı askeri erkan ile Hz Ömer'i karşıladı ve Sam'da ciddi bir veba hastalığının yaygın olduğunu haber verdi.

bunun üzerine Hz Ömer (r.a)

'müfessirlerin imamı'diye bilinen Abdullah b Abbas (r.a)vasıtasıyla beraberinde bulunan ashab-i Kiram'i kıdem sırasına göre istişare için huzura çağırdı.

Onlara,Sam'da yaygın bir veba hastalığının bulunduğunu haber verip,oraya gidip gitmeme konusunda fikirlerini sordu

Bazıları,Allah'a tevekkül edip Sam'a gidilmesini söylediler.Bazıları da bu tehlike ile yüz yüze gelmemek için Medine'ye geri dönülmesi görüşünü savundular.Hz Ömer (r.a) onları huzurundan çıkardı,biraz düşündü ve Medineye geri dönme kararını verdi.Bunu onlara bildirdi.Halifenin Sam'a gelişini hararetle bekleyen Sam valisi Ebu Ubeyde b.Cerrah (r.a) bu karara üzüldü ve Hz Ömer 'e 'Allah'ın kaderinden mi kaçıyorsun ?' diye sordu.Hz Ömer(r.a) cevaben 'ey Ubeyde keşke bu sözü senden başkası söyleseydi.

'Evet ,biz Allah'ın kaderinden yine Allah'ın kaderine kaçıyoruz' dedi

ve yaptığı işin doğruluğunu anlatmak üzere Ebu Ubeyde'ye şunu sordu

'Bana söyle bakayım,senin bir gurup deven olsaydı,sen onları bir tarafı otlu,diğer tarafı çorak olan bir derenin hangi tarafını otlatırdın?'Eğer sen develerini otlu tarafta güder ve karınlarını doyurursan Allah2ın kaderiyle gütmüş olursun.Aynı şekilde onları derenin çorak tarafında güder ve aç bırakırsan,yine Allah'ın takdiriyle gütmüş olursun.İkisi de kaderdir.Fakat sonuçları bir değildir.

Hz Ubeyde (R.A) bu hikmetli söz karşısında sustu.

Hz Ömer sözünü bitirmek üzere iken Abdurrahman bin Avf(r.a)yanlarına geldi.Meseleyi öğrenince

dedi ki Benim bu konuda bildiğim bir Hadisi şerif mevcut Ben Allah rasulü'ün (s.a.v) şöyle buyurduğunu işittim

'Bir yerde veba hastalığının bulunduğunu işittiğinizde oraya gitmeyin.Bulunduğunuz yerde veba görülünce de orradan kaçarak başka yere çıkmayın'bu hadisi işiten Hz Ömer (r.a) kendisinin istişare sonucunda aldığı kararın Rasülüllah (s.a.v) Efendimizin hükmüne aynen uymasından dolayı Allahu teala'ya hamd ve sena etti

kader

soru:madem,herşey bir kader defterinde yazılı ve herşey ona göre oluyor.o halde insanlar niçin cehenneme gidiyor?

cevap:evet herşey bir kader defterinde yazılı ve herşey ona göre oluyor.ama,defterde yazılı olduğu için o şey olmuyor.

mesela;meteroloji uzmanı,uydudan gelen fotoğraflara bakarak geleceği görebilmektedir.(bir insan ne kadar yükseğe çıkarsa hem görüş alanı genişler hemde geleceği görebilir.)uzman görüyor ki,Türkiye”nin batısından yağmur bulutları geliyor.bulutların hızını ve yönünü hesaplıyarak,hemen defterine şunları yazıyor,”yarın türkiye bulutlu ve yağışlı olacak”.bulutların gelmesine bir gün var.bir gün sonra türkiye bulutlu ve yağışlı olsa;acaba meteroloji uzmanı bir gün önceden deftere,bu olayı yazdığı içinmi olaylar oluyor,yoksa uzman olayları uydudan önceden gördüdemi yazdı.doğru cevap,gördüde yazdı.yazdığı için olaylar olmamakta,fakat olayın öyle olacağını önceden görüp yazmıştır.

mesala,aklı başında bir kişiyi, siz sırtınıza alsanız,nereye gitmek istersen seni oraya götüreceğim deseniz,diyelim ki iki yol var biri,tehlikeli yol, öteki tehlikesiz yol.siz baştan o kişiye uyarıda bulunarak her iki yolun durumunu anlatsanız buna rağmen,o kişi beni tehlikeli yoldan götür dese,o tehlikeli yolda başına bir kaza gelse ,size diyebilirmi ki,bak senin yüzünden başıma bu kaza geldi diyemez.çünkü kendi iradesiyle tehlikeli yolu seçmiştir.götüren değil,isteyen suçludur.(güç ve kuvvet yalnız Allah”tandır.bunu felç olanlar daha iyi bilir.)

Götüren Allah”tır,tehlikeli yolda gitmek isteyen,insan suçludur.

 

 

Allah;

 

birzaman gayet zengin bir ressam,sergi açmak istemiş,fakat sahnenin gerisinde durmuş kendisini konuklara göstermemiş.konuklara hertürlü ikramı yapmış.sergiyi gezen misafirler,harika resimlere bakmışlar,ne kadar güzel resimler diyerek aralarında konuşurlarken birisi, ressamı göremediği için, acaba bu resimler nasıl olmuştur diye bir soru ortaya atmış.bir kısım insanlar,bu resimler kendi kendine olmuştur demişler.bir kısım insanlar resimleri tabiiyyat kanunlarının yaptığını iddia etmişler.bir kısım insanlar ise resimleri,resmi meydana getiren,boya,fırça, tablo birlikte bu resmi kafa kafaya vermişler meydana getirmiştir demişler.bir kısım insanlar ise,harika resimleri bir ressam tarafından yapılabileceğini söyleyerek,kendilerine ikramda bulunan ressamı içeriden,alkışlar ile davet edip,kendisiyle tanışmış ve teşekkür etmişler.işte biz o ressama Allah diyoruz.ressamdan farkı, gerçek ve canlı resimler yaratmasıdır.bir köyde bir muhtar,bir ülkede,bir padişah olur.İki olursa kargaşa çıkar.O halde Allah”ta tek olmalıdır ve tekdir.Akıl bunu gerektirir.

 

 

 

Soru:Peki,Allah”ı kim yaratmıştır?sorusu(şeytanın insanları kandırmak için sorduğu sorudur) genellikle insanların kafasının karışmasına yol açmış,bu soruda takılıp kalmışlardır. İnsanların bu sorunun cevabını bulmaya çalışması,nafiledir.Çünkü, diyelimki bir saraya girmek için yüz kapı var,ama bir kapı kapalı ve sarayın sahibi ancak o kapıyı açabilir ve anahtarda sadece ondadır.Dışarıdan saraya girmeye çalışan biri,açık doksandokuz kapının herhangi birinden içeri girebilir.Fakat kapalı kapının önünde durup o kapıyı açamayınca,bu saraya girilemez diyemez,Çünkü diğer doksandokuz kapı açıktır.Aynen öylede,Allah”ı kim yaratmıştır,sorusu kapalı bir kapıdır.O kapının anahtarı sadece ondadır.Allah”a inanmak için doksandokuz kapı açıktır.Ama inat edip,kapalı kapının önünde durmak ve saray sahibini inkar etmek ve açık kapıdan saraya girmemek akıl karı değildir.Peki Allah yoksa,bu kainatı kim yaratmıştır, bu kainat nasıl olmuştur,yani yukarıdaki harika resimler nasıl olmuştur,sorusunun cevabını inat edenlerin vermesi gerekir.

 

İlmin kapısı Hz.Ali şöyle der,”Varsayalım ki inanmayan inat edenlerin dediği gibi Allah,ahiret,cennet,hesap kitap, vs.yok.Ne inanana bir şey olur,nede inanmamakta inat edene.Ama ya varsa,”inanana yine bir şey olmaz ama inanmamakta inat eden; işini şansa bırakmış olur ki buda akıl karı değildir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tevekkül ve dua

bir çifçi,evvela(önşart);ürün almak için,1-toprağını nadasa koyacak,

2-toprağını sürecek,tohumu dikecek,3-sulayacak.vb.fiili dua edecek.

Sonra; Allah”a ,ürün vermesi için kavli(sözlü) dua edecek.Çünkü bir afet gelir ürünü alıp götürebilir.Çekirge ve sel afeti gibi.Her duaya cevap verilir, fakat her dua kabül edilmeyebilir.Yani dua eden kişi için o istediği kendisi hakkında hayırlı olup olmadığını dua eden bilemez.O halde duam niye kabül edilmedi diye,üzülmemeli, Allah”a küsmemelidir.Bir anne ve baba hiçbirzaman çocuğunun kötülüğünü istemediği için ,her istediğinide yapmaz .Çünkü terbiyeye muhtaç çocuğunu,hayata alıştırır.Burası cennet değil ,dünyadır.Bu dünyada her istediğimizi elde edemeyiz.Her istediğimizi yapamayız.

 

Şeytan,

Şeytan ise,insanın apaçık bir düşmanıdır,Mahlukatı,

Allah”a düşman etmek için fırsat kollar.İnsan,şeytan”dan herbakımdan üstündür.Fakat şeytan”ıda hafife almamak gerekir.Biz şeytanın inadına,cennete gitmek için ve onu kızdırmak için çalışmalıyız.Yoksa şeytanın oyununa gelip,Allah”a

Düşman olmamalıyız.Yoksa şeytanın maskarası oluruz.Cennet ucuz olmadığı gibi,cehennemde lüzümsuz değildir.Kendi cocuğunuzun cehenneme girmesine vesile olan şeytanın herhalde,cennete girmesine kimse razı olamaz.Haksız yere sizi öldüren kisinin,elini kolunu sallayarak gezmesine kimse razı olmaz.Elbetteki ceza lüzümsuz değildir.Zaten zalim bu dünyadan ceza görmeden gitmektedir.Yani hesap mutlaka olmalıdır.Yoksa mazlum bu dünyadan mahsun gitmekte,zalime ise bu dünyada hiçbirşey olmamaktadır.Buda haksızlıktır.Yani bir ahiret olmalıdır ve vardır da.

 

 

 

 

 

 

Din,

Her semavi hak dinler,İnsanlığın maddeten ve manen yükselmesini,ileri gitmesini savunur.İslam,bir lokma bir hırka felsefesine karşıdır.Yarın ölecekmiş gibi, ahirete, hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya teşvik eder,İki günü aynı olan ziyandadır,düşüncesini savunur.Tek ilah vardır.O ilahın adı Allah”dır. Zerrece Allah”a imanı olan herkez cennete girecektir.

İslamPeygamberi Hz.Muhammed”tir.Kitabı Kuran-ı Kerim”dir.Bir Müslüman,hem incile,hem Hz.isa”ya, hem,tevrata, hem Hz.musa”ya,tüm semavi kitap ve peygamberlere inandığı için zaten din değiştirmesi akıl karı değildir.

 

 

 

Namaz,

İslam dininin direğidir.Bir insan,Allah”ın benim namazıma ihtiyacı yoktur,demesi,hasta birinsinin,doktara “ey doktor senin ilaca ne ihtiyacın var demesine benzer ki,Allah”ın bizim namazımıza elbetteki ihtiyacı yoktur,bizim namaza ihtiyacımız vardır.Bedenin havaya ve suya ihtiyacı olduğu gibi, ruhunda manevi gıdaya ihtiyacı vardır.

 

Ruh nedir

Ruh insanın aslıdır,kendisidir.Fakat dünyadaki işleri yapabilmesi için bedene de ihtiyacı vardır.Ruh katiyen bakidir.Ey insanlar,baki bir aleme gideceksiniz,o halde hazırlıklı olun.Ölüm,ruhun bedenden çıkması ve berzah alemine gitmesidir.Yoksa ölüm yokluk ve hiclik değildir.Kim yok olmak isterki,Ezeli ve ebedi bir Allah”ın ,sevgili mahlukatıda ebedi olmalıdır.Fakat mahlukatın ebediliği bizatihi değil,Allah”ın dilemesiyledir.Ey sevgili ruh,bunun için şükretmeli değilmisin.

 

 

SONUÇ :

Allah,birdir, hiçbirşeye ihtiyacı yoktur,ne birbaşkası onu yaratmıştır nede onun bir cocuğu vardır.Onun eşi ve benzeri yoktur.

[Misafir ceyhun]

cennete de cehennemde gitmek kulu ufacık cüzi iradesine bağlıdır.