Φ antitez Gönderi tarihi: 18 Şubat , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 18 Şubat , 2006 varlığın tanımı nedir. düşünce olarak bile olsa varlığımızın tartışması yüzyıllar boyunca yapılmakta. aslında hiç birşeyin var olmadığı sadece bir ilizyon olduğu düşüncesini savunanlara göre bizler ve tüm eşya aslında bir yokluk. yani biz evrenin veya herhangi birşeyin şizofrenisiyiz. yani yokuz. yokluğumuz içinde mücadele ediyoruz. lafı uzatmadan önce sizlerin düşüncelerini merak ediyorum. bu konuda hiç düşündünüzmü? Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ lena Gönderi tarihi: 18 Şubat , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 18 Şubat , 2006 Olurmu öyle şey, varlıklar yani biz enerjik varlıklarız tabi kademeleri de var, görünen görünmiyen. Bunun ispatı kendi kendine yanan insanlar, koltuğun bir kılı bile yanmadan insan kömür haline dönüşüyor, dokanırsan o anda aynı akıbete sende düşersin, böyle resimleri görmüşünüzdür. Evren dersen oluşmaya başlıyan gaz bulutuna dönüşen yoğunlaşıp ilerde pılenet haline dönüşücek görüntüler takip ediliyor. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir ali0_1 Gönderi tarihi: 19 Şubat , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 19 Şubat , 2006 Biz var gibiyiz bence... İlüzyon falan değil... Varlıkla yokluk arası muhteşem bir dengenin içerisindeyiz... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ muhacir Gönderi tarihi: 20 Şubat , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 20 Şubat , 2006 DÜSNÜYORUM O HALDE VARIM.......................................................................................... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ cogito Gönderi tarihi: 21 Şubat , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 21 Şubat , 2006 DÜSNÜYORUM O HALDE VARIM.......................................................................................... cogito ergu sum!(descartes) Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ antitez Gönderi tarihi: 22 Şubat , 2006 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 22 Şubat , 2006 cogito ergu sum!(descartes) descartes yada nietzche arası bir farkla varılık veya yokluk kvramı düşünüyorum o halde varım ya düşündüğümüz için varsak. yani düşünce asıl var olansa ve düşünceler bizi var ediyorsa. bira zdüşünelim velki kendimizi var ederiz. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ cerenimoo Gönderi tarihi: 6 Mart , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 6 Mart , 2006 ''var''...tanımlayacağımız üzere var olmak...var olana yapılan hitam.. ''yok''... ise yanlış bir tanımlama...biz sadece var olmadığını zannettiğimz şeyler için yok diyebiliriz,halbuki var olduğu ispatlandığında,kabullenildiğinde ''yok''lardan biri daha eksilir... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ masir Gönderi tarihi: 5 Nisan , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 5 Nisan , 2006 ''var''...tanımlayacağımız üzere var olmak...var olana yapılan hitam.. ''yok''... ise yanlış bir tanımlama...biz sadece var olmadığını zannettiğimz şeyler için yok diyebiliriz,halbuki var olduğu ispatlandığında,kabullenildiğinde ''yok''lardan biri daha eksilir... arkadaşım gerçekten güzel bir konuya değinmişsin. varlığın tanımı nedir? ilk önce bunu düşünmek lazım öyle anlamını açıklayamadıkları terimlerden oluşturdukları sorularla biz yokuz biz hiçiz diyenler ancak varlığın tanımıyla düşünüp yorum yapabilirler. burası tamam ise bir sorun daha var: insanlarca ortak kabul edilen şeyler ele alınmadıkça hiçbir şey bir diğer insana açıklanamaz ve ispatlanamaz. yani gerçekte hiçbir şeyin tam ispatı yoktur küçük de olsa bazı şeyleri ortak olarak kabullendikten sonra bir diğerine geçeriz yani mantık olarak ele alıp düşündüğümüz yöntem de temelinde ispatsız kabul görmüştür ve sonra mantığa girilmiştir. günümüzde ise o kadar gömülmüşüzdür ki başlangıçların da ispatlandığını kabul ederiz.ama temelde ispat sadece kabullenmeleri hızlandıracak usullerle yapılan ispat sistemidir. buna bir örnek vermek istiyorum. elizde bir masa var ve üstünde iki bardak var. ben size bu iki bardakla istediğiniz şeyi yapmanızı istiyorum. ve isteklerinizle birden bir bütün olarak isteğiniz aklınıza geliyor. bundan sonra iki bardağı birden iki elinizle alıp istediğiniz sonuca götürürsünüz. eğer bardak sayısı 5 olsaydı sırayla yapmak zorunda kalırdınız. eğer konuşmada anladığımız kelimeler derin anlam taşıyor ve biz bunu ortak olarak anlayabiliyorsak bir anda hissettiğimiz şeyi bir kelimede söyleriz çünkü hissettiğimizi kelimelere dökebilecek kadar geniş bir anlam taşır kelimemiz fakat anlatacağımız kişi ile aramızda ortak olarak anlamı yoksa karşımızdakine ortak kabul ettiklerimizi sırayla birleştirerek onun da hissetmesini ve kelimenin anlamını kabullenmesini sağlarız. varlığın terim açıklamasını yapıp geride ortak kabul ettiğimizi sandığımız şeyleri gerçekten kabul edersek daha rahat tartışıp anlaşabiliriz...........................devamı zamanım olduğunda:) Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ Scaramouche Gönderi tarihi: 24 Mayıs , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 24 Mayıs , 2006 Ben bu konuda Berkeleyci bir düşünce sistemine sahibim..Var mıyız yok muyuz...Descartes ''Düşünüyorum o halde varım'' der Berkeley ise düşünüyorum öyleyse varım' değil 'algıladığım için varım'' der bence bu daha mantıklıdır... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ masir Gönderi tarihi: 19 Haziran , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 19 Haziran , 2006 Ben bu konuda Berkeleyci bir düşünce sistemine sahibim..Var mıyız yok muyuz...Descartes ''Düşünüyorum o halde varım'' der Berkeley ise düşünüyorum öyleyse varım' değil 'algıladığım için varım'' der bence bu daha mantıklıdır... sana katılıyorum insanlarda çeşitli algılar vardır ve bunlar insanda gerçekliği oluşturur. bunlar: zeka, duyu organlarımız ve tecrübelerimizden kaynaklanan gerçekleşmekte olan olayların sonucunu kestirebilme yani öngörüdür. bunlardan bazıları bazı insanlarda ön plana çıkıp gerçekliğe dayanak noktası oluşturur. ama abartılması çeşitli rahatsızlıklar ve sorunlar ortaya çıkartır. mesela zekasıyla bir dünya kurmaya çalışan bir insan diğer algılarından uzaklaşıp bu algısına yüklenirse gerçekte var olduğunu sandığı bir dünya inşa eder buna öyle inanır ki sonunda herşeyi doğru yaptığını ve bu tersliklerin nereden kaynaklandığını kendine söyleyerek çelişki içine girer ve bu hastalığın ilerlemiş hali paranoyadır(ateistlerin sık karşılaştığı bir problemdir). bir başka durum da beş duyu organına yüklenen bir insandır. zaman kavramından çıkar. sadece maddeleri somut şeyleri algılayıp onları yaşadığından diğer algılarının tetiklediği bazı duygulardan dolayı korku yaşamaya başlar. (materyalistler bu konuya örnek verilebilir.)bu konuda gücü tükenenler gidişatı algılayamaz ve rüzgarla birlikte savrulan bir bensizliğe girer. diğer bir tanesi de tecrübelerin ne zekayla ne de algıyla açıklanabileceğini; yalnızca şimdiye kadar gelmiş olan bazı düşüncelerin ve tecrübelerin hiç sorgusuz sualsiz kabul edilmesi gerektiğini savunan insanlardır. bir noktadan sonra hiçbir şeyi bilmediklerini, söylenen tecrübelerden ve başka yapabilecek hiçbir şeylerinin olmadığını ve bunlar olmazsa yaşayamayacaklarını düşünmeye başlarlar. ve artık bağımlı olmuşlardır. belli kalıpların içinde kendini çaresiz hisseden, düşüncelerin arkasına sığınan ve grup oluşturma ihtiyacı hisseden bir topluluk haline gelirler. ve yönetilmesi kolay kendine olan güvenleri zayıflamış bir toplum haline gelirler(bunlara da tutucu insanların ve yobaz inançlara sahip insanlar örnek verilebilir.) bu insanların hepsi gerçeklik kavramından çıkarak varlığı anlayamazlar. bu üç algı güzel ve dengeli bir şekilde insanda var olduğu zaman ise insanlar mutlu ve dengeli yaşamaya başlayacaktır. kendine güvenleri olan, gerçekleşen her şeyi kabullenebilen, ve uygun mücadeleyi veren, bağımsız düşünüp kararlar alan olgun ve kendini üstün görmeyen her şeyi ciddiye alan fakat takıntı yapmayan sağlıklı insanlar ortaya çıkar. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir yemyeşim Gönderi tarihi: 15 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 15 Temmuz , 2006 ben nedense çok düşündüm bunu.. sonuç bana acayip geliyor.. biz varız aynı anda yokuz..bu nasıl oluyor diyeceksiniz.. bana bir insanın dünyaya gelip yaşaması ve daha sonra son nefesini verip vefat etmesi acayip geliyor.. yani biz bu dünyaya Allah'a kulluk etmek için geldik..ama sonuç çok acayip değilmi sizce.. bazen düşününce gerçekten yalan bir dünya olduğu anlaşılıyor..ömür kısıtlı..biz şimdilik varız ama ileride yokuz.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.