Yat Geber Yemeği

[Misafir Bastet]

Ya uykunuz gelmez bir türlü, gece geç yatmak mecburiyetinde kalırsınız. Yatmadan önce karnınız acıkmıştır, mutfağa gider birşeyler atıştırırsınız.

 

Ya da yatar uyursunuz ama gecenin yarısında uyanırsınız ve bir türlü uyku tutmaz. Acıktığınız aklınıza gelir, usulca mutfağa süzülüp dolabın kapısını açarsınız.

 

Yazar Nigel Slater “Gecenin yarısında saat 2 civarında aralanmış kapısından ışık sızan bir buzdolabı kadar cezbedici başka bir şey düşünemiyorum” demiş. Ne kadar da doğru demiş !

 

Bizim Basri de aynen böyle düşünüyor olmalı ki zil zurna gecenin yarısı eve gelmiş yatağa yatarken karısına teşekkür ediyor :

 

- Karıcığım ne kadar düşüncelisin. Artık tuvaletin kapısını açar açmaz lambası otomatik yanıyor.

- Allah cezanı vermesin Basri ! buzdolabına mı işedin yine !

 

Ve buzdolabına elleriniz bir defa girmeye görsün yumulursunuz, ne bulursanız. Midenizdeki homurdanmalar gidinceye kadar.

 

Götür komşu, götür ! Afiyet şeker olsun. Olsun da sonrası ?

 

Biz Türkler “Yat geber yemeği” diye adlandırmışız bu gece yarısı yemeklerini. Bence bundan uygun bir adlandırma olamazdı. Cuk diye uymuş. Amerika’da “Night Eating Syndrome” diyorlar. Yani “gece yeme sendromu”.

 

University of Pensylvania’da psikiyatri profesörü olan Dr. Albert Stunkard gece yeme sendromunun bir psikiyatrik hastalık olduğunu yarım yüzyıl kadar önce keşfetmiş.

 

Şimdi diyeceksiniz ki “Kardeşim size ne. Adam ne zaman karnı acıkırsa yer. Bunun hastalıkla ne ilgisi var ?” Doğru dersiniz ama akşam gün batımından sonra günlük kalori ihtiyacının yarıdan fazlasını alan bir kişi o saatlerdeki hareketsizliği dolayısıyla aşırı kilo almaya mahkum. Öyle olunca da soluğu doktorda alıp “Doktor civanım gözünü seveyim beni zayıflat.” diyen de onlar.

 

Onun için tıp, bu sendroma bir çare arayıp dururken bu yıl aynı üniversitede Psikiyatrist olan Kelly Allison bir de bakmış ki gece yeme alışkanlığı olanların üçte ikisi Zoloft adlı anti-depresanı aldığında iyileşiyorlar ve akşam yemeğinden sonra artık ağızlarına birşey koymuyorlar. Bu konuya daha fazla ilgi duyanlara Kelly’nin kitabını okumalarını tavsiye ederim.

 

Allison, Stunkard ve Sara Thier

Overcoming Night Eating Syndrome

New Harbinger Publications

 

Şimdi, aklıma askerlik arkadaşım Teoman’ın hikayesi geldi. Kapanış nağmesi olarak da onu anlatayım sizlere :

Gece Teoman’ın karnı acıkmış. Bakmış buzdolabında bir tencere yaprak sarma. Şuna değmiş buna değmemiş, bir tane, bir tane daha derken tencereyi bitirip yatmış. Sabah kahvaltıda eşine serzenişte bulunmuş : “Yaprak sarmanın pirinçleri biraz diri kalmış”diye. Eşinden “Akşamdan sardım, bugün pişireceğim” cevabını alınca anlamış ki çiğ sarmaları bir güzel mideye indirmiş bizim Teoman.

 

DENİZ GÜRSOY

[Misafir S.e.t.h]

Ben dolapta yemeyi sevmiyorum, ama nedense yatakta kırıntılarla uyanıyorum, artık nasıl alıp getiriyorsam, iyi boğulmuyorum gece gece yoksa yemeğin adı yat geber gerçek olacak...