27 Mart Dünya Tiyatrolar Günü

[Φ NICLENO]

Bugün 27 Mart Dünya Tiyatrolar Günü. Medyada yine sanat ve sanatçıya veril(mey)en değer konuları işlenecek, her geçen yıl durumun daha kötüye gittiği, tiyatro salonlarının birer birer kapatılması, yaşamını sanat uğruna tüketen değerlerimizin karşılaştıkarı zorluklar, yaşlanıp emekli bile olamadan son günlerinde içine düştükleri durum vurgulanacak. Vurgulanacak vurgulanmasına da, ilgililerin vurdumduymazlığı karşısında bir işe yarayacak mı? Hiç sanmıyorum...

 

 

TARZINI sever veya popülist bulabilirsiniz ama bu onun bir 'tiyatro öncüsü' olduğu gerçeğini değiştirmez. Bir ömrü ülke insanına bu sanatı sevdirmek için harcamıştır. Şimdilerde yaşının ve hastalığının getirdiği sorunlarla yaşamını sürdürmek zorunda. Sevgili Nejat Uygur'a şifalar diliyorum ve yıllar önceki anlatıklarını aktarıyorum.

 

''Tiyatro gönül işidir. Sevmeden, yalnız para kazanmak için yapılmaz. İlk başladığımızda VW minibüsümüze kişisel ve sahnede kullanacağımız eşyalarmzı tıka basa doldurur, yola çıkardık. Gittiğimiz yerlede çadırımızı kurardık. Suarelerde hava ayaz olurdu. Bunun için kocaman bir odun sobamız vardı. Zar zor satabildiğimiz birkaç biletin parasıyla odun alır, oyun başlamadan önce çadırın içini ısıtırdık. İnsanlar gelip sobanın etrafında saf tutarlardı. Pek de temsille alakalı oldukları söylenemezdi. Öncelikli amaç ısınmaktı. Günübirlik yaşardık. Gerekli benzin parasını biriktirince toparlanıp başka kente giderdik.''

 

Nıcleno (27 MART 2009)

 

 

 

 

 

Nejat Uygur

 

(d. 10 Ağustos 1927, Kilis). Türk tiyatrocu.

 

Kaynak: Vikipedi

 

 

 

Hayatı

 

Öğretmen bir annenin ve subay bir babanın üç oğlundan ortancası olan Uygur, Kilis doğumludur. Kilis'li sanatçı İsmail Dümbüllü tarafından keşfedilmiş ve meşhur edilmiştir.

 

 

Eğitimi

 

Eğitimini Anadolu'nun çeşitli bölgelerinde tamamladı. İlkokulu Siirt, Ezine ve İntepe'de okudu ve bu dönemde tiyatroya müsamerelerle başladı. Sarıyer, Çanakkale ve Manisa'da ortaokulu tamamladıktan sonra Güzel Sanatlar Akademisi'nin Heykel Bölümü'ne girdi ama mezun olamadı.

 

 

Sporculuğu

 

1943 yılında Sarıyer Halkevi'nde başladığı boksla beraber spora karşı ilgisi arttı. Atletizm ve su topu yanısıra iyi bir at binicisidir.1952 yılında Necla Uygur ile hayatını birleştirdi.

 

 

Tiyatroculuğu

 

Tiyatroya profesyonel olarak 1949 yılında "Nejat Uygur Tiyatrosu" ile adım attı. Nejat Uygur, düşündüğü ilk mesleğin tiyatro olmadığını belirtti:

 

"Benim düşündüğüm ilk meslek pilotluktu. Çocukluğumda pilot olacağımı düşünürdüm. Hatta hiç unutmam Manisa'da olduğumuz yıllarda, yatak çarşaflarını alıp yüksek bir yerden aşağı atlamayı planlamıştım. Tecrübe pilotu olarak önce ağabeyim atladı ve ayağını kırdı. Ağabeyim Zeki Ayhan Uygur, Amerika'da ünlü bir beyin cerrahı şimdi. Onunla gurur duyuyorum. Ağabeyim burada deniz albayıydı, ordudan ayrıldı sonra."

 

Gençlik yıllarında Amerika'ya ulaşmak isteğiyle gemici oldu:

 

"Benim gençliğimde herkeste Amerika'ya gitmek gibi çok yoğun bir istek vardı. Bu yüzden liman cüzdanı çıkarttım ve gemici oldum. Hiç unutmam, bir Panama şilebinde çalıştım. Gemide kimsenin canı sıkılmazdı. Onlara fıkralar anlatır, taklitler yapardım. Herkes çok gülerdi. Sonra askere gittim, orada da arkadaşlarımı çok güldürürdüm. Giderek insanların yüzünü güldürmek bende tutku oldu. Sonra da tiyatro başladı zaten."

 

13 yıl süren Anadolu turneleri sürecinde sırasıyla Süheyl, Süha, Ahmet, Kemal ve Behzat adlı beş erkek çocukları dünyaya geldi. Süheyl ve Behzat babalarının deyimiyle "armut ağacının dibine düştüler" ve tiyatrocu oldular.

 

1998 yılında Kültür Bakanlığı'nca verilen Devlet Sanatçısı unvanını almıştır.

 

Uygur, 10 Eylül 2007'de beyin damarlarında oluşan bir tıkanıklık nedeniyle vücudun sol tarafında kısmi felç geçirdi. Sağlık durumuna ilişkin yapılan basın toplantısında Uygur'un sol kolunu hareket ettiremediği, yüzünde kayma olduğu, bacağında biraz hareket olduğu, konuşmasının ise düzgün olduğu ifade edildi..[5]Oğulları Süheyl ve Behzat Uygur son açıklamalarında Nejat Uygur'un artık geçmişiyle yaşadığını söylemişlerdir.

 

 

Ödülleri

 

2007 - Altın Kelebek TV Yıldızları Yarışması "Tiyatroya Destek Yılı Özel Ödülü"

2006 - Kemal Sunal Kültür Sanat Ödülü "En İyi Tiyatrocu"

1999 - 22. Avni Dilligil Tiyatro Ödülleri "Belkıs Dilligil Onur Ödülü"

 

Filmografi

 

2007 - Beyaz Melek

2004 - Vizontele Tuuba (Hacı Zübeyir)

1974 - Cafer'in Nargilesi

1971 - Cafer Bey İyi, Fakir Ve Kibar

1970 - Cafer Bey