Φ suheda Gönderi tarihi: 21 Nisan , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 21 Nisan , 2008 Peyami Safa okuyanlar bilir... Yazar bence Türk Edebiyat tarihinin yetiştirmiş olduğu en önemli romancılardan biridir.Gerçek Türkçenin kullanıldığı eserlerinde bazı kelimelere yabancılık çeksenizde romanlarındaki akıcı uslup kitaplarına ayrı bir güzellik katmaktadır. Peyami Safa aynı dönem yazarlarından A.Hamdi Tanpınarla sıkça mukayese edilir,oysaki yazım olarak aralarındaki büyük farklılıklar hemen göze çarpar. Peyami Safa kitablarında insan psikoloji üzerinde yoğunlaşırken Tanpınar daha çok çevre tasviri ile ön plan çıkar.. Olaylar ve neticleri karşısında roman kahramanlarının düşünsel yönünü oldukça başarılı bir şekilde okuyucusuna sunan yazar hemen her kitabında sıklıkla ara verilip kendi yaşantımızdan kesitlerle hadiseleri mukayese etme imkanıda tanır.. Bir çok eserini okuduğum yazarın önceki gece şimşek adlı romanını okuyup bitirdim.Sabah karşı bitirdiğim kitabı kapatıp bir süre üzerinde düşündüm... Bir ihanetin paramparça ettiği hayatları daha doğrusu şuan yok olmaya yüz tutmuş olan toplum değerlerini düşündüm... Silik bir karakter olan Müfid'in isterik ve ihanete açık karısı olan Pervin'le evliliğini ve yaşamı boyunca hep gölgesi altında ezildiği aynı zamanda Pervin'in ihanet halkalarından bir olan umursamaz kalpsiz dayısı Sacid'i... Yazar romanda kuşkuların kemirip durduğu Müfid'in ruh halini öyle derinlemesine ele alıyor ki her satırında Müfide karşı müthiş bir merhamet duygusu beliyorsunuz.. Ahlaki hiç bir değeri olmayan Sacid'in okurken insanı ürperten konağında,geçer hikaye..kitabın sonlarına doğru karısına bir bedel ödetme düşüncesi ile dayısının konağını terk edip tezyzesinin yanına yerleşen değer yargılarına sahip ama bir o kadar güçsüz kendi felaketine doğru yol alan Müfid.. Yaptığı şeyin yanlışlığının farkında olup yinede hatalarından vazgeçemeyen Pervin kendisi ile birlikte felakete sürüklediği yaşamlar... Birde kitabın arka planda gibi gözüken asıl kahramanlarından biri vardır Ali... Ali bir çeşit fikir babasıdır,Müfid'in kuşkularının her had safhaya çıkışında olayları teşbihte usta olan bu arkadaşına baş vurması ve onun müthiş analizleri.. Yazar uslubta,teşbibihte,tasvirde ve tahlillerde okuyucuya anlatılmaz lezzetler vererek eserini tamamlıyor,özellikle eserin son kısmı kitabın arka sayfasındada mevcut olan kısım,hedefi tam istediği yerden vuruyor.. "Hiç kimse bir Şimşek aydınlığı gördükçe Pervin'in niçin haykırdığını, niçin saçını başını yolduğunu, kendini yerlere attığını, niçin kafasını taşlara vurduğunu, niçin tepindiğini anlamıyor, çünkü bu anda hastanın gözleri önüne gelen manzarayı bilmiyor, bu onlar için ebedî meçhûldür, bunu yalnız biz [yani romanı okuyanlar], bu hâileyi en yakından, bu hâileyi içinden seyredenler, bunu yalnız biz [yani romanı okuyanlar] biliyoruz." Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir YERİN DİBİ Gönderi tarihi: 9 Aralık , 2015 Paylaş Gönderi tarihi: 9 Aralık , 2015 Peyami Safa dili ve düzgün uslubuyla romanı işlerken,yapılanların kötü,ama insanların yaşamadan aileyi veya sevgiliyi incitmeden işlemiyor,acı işleniyor sonuçla başbabaşa kalan kişi yaptığının kötü olduğunu anlıyor.Günümzde farkıl değil eski romanlarda yaşananlarla dolu,kitap okumak fazilettir,okursun anlarsın yanlışını düzeltirsin,ama tv,medya olan biteni önümüze serdiği müddetçe bu mümkün olmaz.Toplumumuzun elinde . Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.