Annem 'Kız arkadaşlarını unutma' diye tavsiyede
bulunmuştu..
'Yaşın ilerledikçe senin için daha önemli
olacaklar,
kocanı-çocuklarını ne kadar çok seversen sev, yine de
kız arkadaşlarına
ihtiyaç duyacaksın..
Onlarla bir yerlere gitmeyi ihmal etme..
Onlara vakit ayır ve kız arkadaşlarını daima
hatırla..
Onlar sadece arkadaşların değil..
Senin kardeşlerin, kızların...' demişti..
'Ne kadar komik bir öğüt. Daha yeni evlenmedim mi ?
Artık ben evli bir
kadınım. Kız arkadaşlarına ihtiyaç duyan bir genç
kız değilim ki. Bundan
sonra kocama hayatımı adamak, yapacağım tek şey
olacak'
diye düşünmüştüm..
Ama yıllar geçtikçe, çocuk olsa da ya da olmasa da,
kocalardan
boşandıkça, sevgililerin biri gidip diğeri geldikçe,
annemin dediklerinin
ne anlama geldiğini çok iyi anladım..
Zaman geçiyor..
Hayat akıyor..
Mesafe ayırıyor..
Aşk büyüyor.. Sonra azalıyor..
Kalpler kırılıyor..
kocalar evde bir yerde duruyor..
Veya evlilikler mahkemede son buluyor..
sevgililer değişip duruyor..
Erkekler arayacaklarını söyleyip, aramıyor..
işler geliyor ve gidiyor..
Ebeveynler ölüp gidiyor..
Komşular değişiyor..
Ama kız arkadaşlar hep oradalar...
Siz onları bırakmadığınız sürece..
Geçen yıllar ve arada kaç km. mesafe olduğu hiç
önemli değil..
Bir kız arkadaş, hiçbir zaman ona ihtiyaç
duyduğumuzdan
daha uzak değil..Hayatınız içinde, öyle ya da böyle,
yakın ya da uzak..
deniz_kizi benim bitanem bende senden arkadaşlarına deger vermeni istiyorum ama; unutmaman gereken bir nokta varki; sadece senin degerini bilene deger ver lütfen, seni üzenlere degil...
annen ...