Liderler

bekliyorsun sonra makyajını yapıp yalnız çıktığında evden yürürken kalabalık sokaklarda korna sesleri kırık kaldırım taşları nasıl yürüyorlar hızlı hızlı acelesi çokmuş insanların yetişecek yerleri daha çok yol veriyorsun durmadan vermesen çarpacak şüpheleniyor durup bakıyorsun bir vitrine gerçekten görünmez miyim? bekliyorum gecenin yarısı sigaranın dumanı sis gibi çökmüş odama damağımda alkol kurumadan bir yudum daha kalemim huzursuz parmaklarımın arasında ne yazsam arıza çıkacak şimdi yazmasam çok aceleci bu insanlar... bekliyorsun otobüs durağı saatini şaşırmış gelecek olan gözlerini daldırıp çatlak asfaltın arasından başını kaldıran yaban otuna basar üzerine diye geçen yanından acelesi çok insanlar üzülüp sanıyorsun ki o da görünmez senin gibi... bekliyorum alarmı çalarken saatin uyanma zamanını kaçırmışım uyanıkken... on dakika daha ertelesem bir sigara daha sararmış parmak uçlarım neyse ki görmeyeceksin artık yitirdiğimden beri beklediğin olma vasfını ne taranıyor saçlarım ne de çıkıyorum arasına yetişecek yerleri çok olan insanların...