Hayatımın şüphesiz en sıcak anıydı, kalbimin sonsuza kadar yumuşacık, sıcacık duyguyla sarmalandığını hissettim…
Rutin bir kontrol günü ve senin geleceğim artık annemi göreceğim diye ısrar etmen ve aniden doğum odası … Ne olduğunu sonradan anladığım lanet suni sancı… 3 saat doğum sancısı … Minik savaşçım pes etmedin benimle normal doğum yaptın…sesini ilk duyduğumda çok sasırdım, inceydi çok, bir kedi miyavlamasına benziyordu, çok sevdim sesini…henüz görmeden “normal mi sesi” diye sordum doktora…çok normal dedi…Sonra doğum esnasında sıkışan kafan korkuttu beni kendimden geçmişim… Çok şükür…Normal dediler geçecekmiş…bakımı yapılırken nasıl bir hasret duyuyordum ona karsı, çok mu hırpaladılar bebeğimi diye soruyordum kendi kendime(sonra öğrendim normalmiş)… yavaş yavaş yanıma getirdiler, yüzlerimiz yanana dikişlerim atılıyor, elime alamıyordum, güzelliğini gördüm , ne güzel geldi bana… daha sonra odaya getirdiklerinde ilk defa dokunacaktım ona , kucağımda verdiklerinde kollarımda sıcaklığı, kokusu sardı beni…kalbim atıyor, ateş basıyor, gözlerim doluyordu… evet aşktı bu…bebeğimin kokusuna aşık olmuştum… en güzeli ise, şimdi 1 yaşında ama hala özellikle uyuduğunda aynı kokuyu alıyorum … ve her o kokuyu duyduğumda ilk sarıldığımız anı yaşıyorum…çok şükür...
Hoş geldin dünyamıza bebeğim. Gözlerini açtıysan bu hayata mücadeleye hoş geldin. Yumuk yumuk bakıyorsan gözlerinle umutlara hoş geldin. Ağlıyorsan hıçkırıklarla acılara hoş geldin. Annenin sıcacık göğsünde sütunu içmeye çalışıyorsan savaşa hoş geldin. Arada minik gülümsüyorsan mutluluklara hoş geldin. Sen hayallerin mücadelenin umutların askın sevdamın bebeğisin. Sen katlandığım tüm sancılara değersin iyi ki geldin hoş geldin bebeğim