Huzur Evi!...
Çok eski bir tanıdığı ziyaret ettim.
Nerede mi? HUZUR EVİNDE
Huzur evini ilk ziyaretimdi ve neden daha önce gitmediğime hayıflandım.
Bir tatlı söz,bir güler yüz görmek isteyen insanlarımızla dolu.Hepsi çok tonton , çok cana yakınlar.Geçmiş hayatlarından kopup istemeselerde yaşamak zorunda bırakılan tatlı ihtiyarlarla dolu.
Ufak bir odaya hayatlarının geri kalan kısmını yayıp yaşıyorlar.
Geride bıraktıkları uzun hayatın kokularını küçük odalarında duymak mümkün...
Gözlerinde hem mutluluğu , hem hüznü görebilirsiniz...Kimisinin hiç ziyaretçisi yok...Kahve ve çay saatlerini heyecanla bekleyen çoğu , içeceklerinin yanında anılarını katık ediyorlar...
Kimi dünyadan kaçıp inzivada,kimi bakacak kimsesi olmadığı için zorunlu bulunuyor.
Kulakları az işitiyor ve duymak istediklerine hasret yaşıyorlar.
Tanıdığımın odasında eski anlıları tazelerken uzaktan gelen ud un sesi ile dikkatim dağıldı.
Tanışım aşağıda konser var istersen inelim dedi.Türk sanat müziğinin sesi suskun , mahzun binaya yayılıyordu.
Acele aşağı indik.Toplantı salonunda sınıfı andıran arka arkaya dizilmiş koltuklarda oturan tonton yaşlılar karşılarındaki müzik grubunu zevkle dinledikleri yüzlerinden belli oluyordu.
Yaşlı tonton nineyi aralarına alan grup, eski bir nağmenin sözlerini zor çıkan sesinden dinlemek için müzik aletlerinle eşlik ediyorlardı.
Kimi el çırpıyor,kimi ise sadece dinlemeye çalışıyordu.
Tabii istekte yapılıyor.Biraz ilerimdeki teyze , solist bayanı yanına çağırıp "çile bülbülüm çile" diye istekte bulundu.
Kimbilir neler gizli çileli hayatında...
Müziğin ritmi değişti çökertme ile oyuna kalkan solist , oyunuyla birkaç tontonu da oyuna çekti.Darbuka,gitar ve ud daha bir şen çalmaya başladı.Elinde olsa tekerlekli sandalyesinde oturan teyzenin kalkıp oynayasını yüzünde görmek mümkündü.Bir an da olsa müziğin notasında mutluluğu yakalamak onlarca çok kolaydı .
Her şey bir tarafa, 35 yaşlarında babasını ziyaret sonrası dönüşünde gördüğüm bir beyin hangi yürekle lüks arabasına binip gittiği oldu.Baba Avukat oğluyla gurur duysa da oğlu babasını huzur evinde bırakacak kadar düşüncesiz...
Belki de bu manzaralarla karşılaşmamak için huruz evinin yolunu bilmiyorum...
İçim buruk, tekrar görüşme dileklerimi belirterek herkes ile vedalaşıp oradan ayrıldım...
4 Yorum
Önerilen Yorumlar