BENİM CANIM OKLAVAM
Hani bazen
Elektrikler kesiliverir aniden...
Bir ateş ve bir muma ulaşmak için
Karanlığa rağmen emin adımlarla ilerlersin...
Sağa sola çarpmadan,takılıp düşmeden
Kör karanlığa rağmen ulaşırsın ateşe ve muma...
Çünkü etrafında neler olduğunu bilirsin ezbere...
Bazen de
Kör olursun aydınlıkta...
Bildiğin bütün ezberleri unutmuşsundur...
Önünde ki eşyalara bile takılıp düşersin...
Pencerenden göz kırpan güneş bile güler haline...
Ve o zaman;
Bakınırsın etrafına
Bir değnek ararsın
Ama şu ucundan ışıklar çıkandan...
Yok...Işın kılıcı değil
Sihirli değnek...
Evde ki oklavayı alırsın eline
Umutsuzca sallarsın
Hani olur ya belli mi olur
Belki bir mucize olur...(acı acı gülümsersin)
Bir de üstüne utanmadan hayal kurarsın
Herhangi bir mucize neticesinde
Neler yapardım diye...
Hayalin sıcaklığı sarar gövdeni
Buzların çözülür
Bu kez arsız arsız sırıtırsın...
Tüm dertler teker teker gelir huzura
Kendinden emin bir tavırla sallarsın değneğini sırayla
İlki hemencik hallolur...Bağırırsın
"Geç...!"
Sonra;
"Sırada ki"
Her giden derdin ardından
Omuzlarında ki ağırlık yavaş yavaş hafifler
Gözlerin tekrar parlamaya başlar
Sonunda hepsi bitmiştir
Ne dert kalmıştır ne tasa
Hepsi tarih olmuştur...
Mutlu mutlu gülümsersin...
Sahii...!
Hazır eline almışken bir de evi temizlersin bir hareketle tabii...
Sonra mı ?
Koltuğa yayılıp bir de üstüne yorgunluk kahvesi içersin...
"hüpppp"
Hayal
Biter
Radya
Giderrrrrr....
4 Yorum
Önerilen Yorumlar